Ο Γιάννης Φυσέκης αποτελεί μία ξεχωριστή περίπτωση ποδοσφαιριστή, αφού στο "πικ" της καριέρας του αποφάσισε να τα παρατήσει και ν’ αφοσιωθεί στις διδακτορικές του σπουδές στη Μοριακή Βιολογία. Ήταν τον Σεπτέμβριο του 2015, που αγωνίζονταν στον Άρη, και κλήθηκε ν’ αποφασίσει αν θα συνεχίσει τις σπουδές του σε αυτό το υψηλό επίπεδο ή την μπάλα.

Αν και δύσκολη, η απόφαση ήταν εκ των πραγμάτων ειλημμένη για τον 30χρονο τότε γκολκίπερ, ο οποίος κρέμασε τα παπούτσια του και μετακόμισε στην Αλεξανδρούπολη για να είναι κοντά στη σχολή του. Ο ίδιος δεν το μετάνιωσε ποτέ, αν και η «φλόγα» για το ποδόσφαιρο δεν έπαψε ποτέ να σιγοκαίει μέσα του.

Κατά το διάστημα της μόνιμης εγκατάστασής του στην πόλη του Έβρου μάς εξέπληξε ξανά, αφού μετά από ένα πέρασμά του από τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, έκανε στροφή στο μπάσκετ και αγωνίστηκε με την ομάδα του εβρίτικου συλλόγου στο τοπικό πρωτάθλημα. Αν και ο 33χρονος σήμερα, ύψους 1.97μ., Γιάννης Φυσέκης τα κατάφερνε εξίσου καλά με την πορτοκαλί μπάλα στα χέρια, φαίνεται πως πλέον ήρθε η ώρα να φορέσει ξανά τα γάντια του και να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά: να πάρει τη θέση του κάτω από την εστία.

Η μετακόμιση στην Πορτογαλία

Η συνέχεια, όμως, δεν θα δοθεί σε κάποιο γήπεδο του Έβρου ή της γενέτειρα του, της Θεσσαλονίκης, αλλά αρκετά εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά και συγκεκριμένα στην περιοχή της Λεϊρία, που βρίσκεται μία ώρα από την Λισαβόνα.

Ο πρώην τερματοφύλακας των Άρη και ΑΕΚ βρίσκεται το τελευταίο διάστημα για προσωπικούς λόγους στην ιβηρική χερσόνησο, όπου συντονίζει όλες τις κινήσεις που απαιτούνται για την επαγγελματική του αποκατάσταση μόλις ολοκληρώσει το διδακτορικό του.

Στο πλαίσιο της παρουσίας του εκεί, αποφάσισε να συνεχίσει το ποδόσφαιρο, ήρθε σε επαφή με τους παράγοντες της τοπικής ομάδας, του Ναζαρέ, και όλα πήραν τον δρόμο τους. Οι Πορτογάλοι κατάλαβαν αμέσως την αξία του και προσπάθησαν να τον πείσουν να ξεκινήσει άμεσα προπονήσεις για να ξαναφορέσει τα γάντια του, βοηθώντας την τοπική ομάδα με την εμπειρία του.

"Ήθελα να γνωρίσω το ποδόσφαιρο σε μια χώρα που το σέβεται απόλυτα"

Ο ίδιος μίλησε στο makthes.gr γι’ αυτήν του την απόφαση, τι σημαίνει για τον ίδιο το ποδόσφαιρο, αλλά και τις διαφορές αυτού στην Ελλάδα και την Πορτογαλία:

"Το ποδόσφαιρο είναι αθλητισμός, είναι επικοινωνία, είναι παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που θέλεις φυσικά να κερδίσεις, αλλά με σωστή νοοτροπία και σεβασμό. Έχουμε αξίες και σεβασμό στην Ελλάδα, αλλά δεν τις έχουμε ενσωματώσει συνολικά στο ποδόσφαιρο παρά μόνο μεμονωμένα", για να συμπληρώσει: 

"Δεν μπορούσα, λοιπόν, να αρνηθώ να γνωρίσω το ποδόσφαιρο μέσα από την κουλτούρα και ψυχοσύνθεση μιας άλλης χώρας. Μιας χώρας που σέβεται απόλυτα το ποδόσφαιρο σε κάθε ηλικία. Νιώθω χαρά και ευγνωμοσύνη που έχω αυτή τη δυνατότητα, αυτή την εμπειρία. Στην ομάδα του Ναζαρέ, οι νέοι συμπαίκτες μου, παιδιά με μέσο όρο ηλικίας 20-21 χρονών, και οι προπονητές διδάσκουν και διδάσκονται ποδόσφαιρο, αθλητισμό σε ιδανικές συνθήκες που παρέχει μια παρέα διοικούντων".