Λόγια του Βαρδάρη

Με χιούμορ και ουσία σχολιάζει τη συναυλία που οργάνωσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και καλλιτέχνες στη Θεσσαλονίκη για το θέμα του νερού σε ανάρτησή του ο Άκης Σκέρτσος. Ο υπουργός Επικρατείας τονίζει ότι πρόκειται για ένα «μη θέμα», καθώς δεν υφίσταται καμία απολύτως ιδιωτικοποίηση του νερού, ενώ κάνει αναφορά στον Ίψεν, που το 1884 δημιούργησε τον όρο «ζωτικό ψεύδος», εννοώντας την καθησυχαστική ιστορία που λέμε στους εαυτούς μας για να κρύψουμε μια οδυνηρή αλήθεια.

Σημειώνει δε ότι πρόκειται για μία συναυλία που δεν έγινε στην ώρα της, καθώς θα έπρεπε να γίνει πριν από 7 χρόνια (!) όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετέφερε με το νόμο 4389/2016 για 99 χρόνια στο Υπερταμείο -δηλαδή υπό τον έλεγχο των δανειστών μας- την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, ως εγγύηση για την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας.

Η ανάρτηση του Άκη Σκέρτσου έχει ως εξής: «Ο Ίψεν, ως ανατόμος της ανθρώπινης ύπαρξης, δημιούργησε τον όρο «ζωτικό ψεύδος» το 1884 εννοώντας την καθησυχαστική ιστορία που λέμε στους εαυτούς μας για να κρύψουμε μια οδυνηρή αλήθεια. Είναι, άλλωστε, πάντα πιο εύκολο να λέμε ψέματα στον εαυτό μας ή να φορτώνουμε σε κάποιον τρίτο τις δικές μας αποτυχίες, από την ειλικρινή και επίπονη αυτοκριτική. Αν πάντοτε φταίνε οι άλλοι «η κυβέρνηση…το σύστημα…τα συμφέροντα» και ποτέ εμείς, τότε δεν υπάρχει και ανάγκη για καμία δική μας διόρθωση και αλλαγή.

Μέσα από αυτόν δυστυχώς τον μηχανισμό των ζωτικών ψευδών αναπαράγεται διαρκώς και η εγχώρια αριστερά που είναι πάντοτε αλάνθαστη. Τα σκεφτόμουν αυτά με αφορμή τη συναυλία που οργάνωσαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και καλλιτέχνες για τη δήθεν ιδιωτικοποίηση του νερού. Μια συναυλία που γίνεται σήμερα για ένα «μη θέμα» καθώς ΔΕΝ υφίσταται καμία απολύτως ιδιωτικοποίηση του νερού.

Μια συναυλία όμως που ΔΕΝ έγινε και ποτέ στην ώρα της. Ποια ήταν αυτή η ώρα; Μα, πριν από 7 χρόνια ακριβώς. Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετέφερε με το νόμο 4389/2016 για 99 χρόνια στο Υπερταμείο -δηλαδή υπό τον έλεγχο των δανειστών μας- την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, ως εγγύηση για την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας.

Ήταν ένα ακόμη από τα πολλά οδυνηρά και ταπεινωτικά κεφάλαια της άδοξης διαπραγμάτευσης του 2015 που οδήγησε τους βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να ψηφίζουν με δυο χέρια στην κυριολεξία οτιδήποτε έφερναν μπροστά τους οι δανειστές…Ακόμη και υποθήκη τις εταιρίες ύδρευσης! Πόσες συναυλίες έγιναν άραγε τότε για αυτή την υποθήκευση του «νερού» για 99 χρόνια; Νομίζω καμία.

Ήταν ένα κεφάλαιο της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας που αποκάλυψε πολλά για πολλούς από εμάς αλλά μέσα σε όλα τα δεινά που έφερε, είχε και ένα καλό: αποκαθήλωσε οριστικά τους εμπόρους του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος μαζι με τους κάθε λογής πατριδοκάπηλους, αναγκάζοντας σε σιωπή -για κάποιο διάστημα τουλάχιστον- τους «επαγγελματίες» διαμαρτυρόμενους.

Η χθεσινή συναυλία, λοιπόν, έρχεται με καθυστέρηση 7 χρόνων και έχει λάθος αποδέκτη. Και δυστυχώς αποκαλύπτει ότι τα «ζωτικά ψέματα» παραμένουν ο βασικός τρόπος για να κάνει πολιτική στην Ελλάδα η Αριστερά. Έπαθε αλλά δεν έμαθε και συνεχίζει με αυτό που μόνο ξέρει να κάνει: να δημιουργεί ψευδή γεγονότα και ψευδείς συνειδήσεις. Ευτυχώς όμως όλοι εμείς οι υπόλοιποι και πάθαμε και μάθαμε. Γι’ αυτό σάς ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε ούτε από αυτό το ξαναζεσταμένο πιάτο»…