Στο Άουσβιτς, το ναζιστικό στρατόπεδο εξόντωσης όπου συντελέστηκε η τελευταία πράξη της "Τελικής Λύσης" των Ναζί για την εξολόθρευση των Εβραίων βρέθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία Στέφανος Κασσελάκης και έκανε την ακόλουθη ανάρτηση στα social media:

«Σήμερα, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος και Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, βρίσκομαι στο Άουσβιτς. Εδώ που 1,1 εκατομμύρια ψυχές εξοντώθηκαν επειδή ήταν Εβραίοι, πολιτικοί αντιφρονούντες, Ρομά, ομοφυλόφιλοι και γενικότερα «υπάνθρωποι» σύμφωνα με τους ναζί. Από αυτούς, 55.000 ήταν Έλληνες Εβραίοι. Εδώ, η ανθρώπινη ζωή έπαψε να έχει υπόσταση και αξία και έγινε ένα νούμερο χαραγμένο στο δέρμα. Αντίκρυσα τα μαλλιά των γυναικών και των μικρών κοριτσιών που έπαιρναν οι ναζί για να τα χρησιμοποιήσουν σε υφάσματα. Κάπου ανάμεσα ήταν και μια κοτσίδα τυλιγμένη γύρω από μια ελληνική δεκάρα. Εδώ, όπως έγραψε ο διάσημος συγγραφέας και επιζήσας του Άουσβιτς Πρίμο Λέβι, η πεποίθηση ότι "ο ξένος είναι εχθρό" έφτασε "εντατικά στην λογική της κατάληξη. Όσο η αντίληψη αυτή επιβιώνει, τόσο η προοπτική αυτής της κατάληξης θα είναι εκεί για να μας απειλεί". Σήμερα, 79 χρόνια μετά την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό, το μήνυμα ότι ο αγώνας απέναντι στο μίσος και τη μισαλλοδοξία είναι διαρκής, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Από την Αμερική μέχρι την Ευρώπη, τη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή, βλέπουμε το σκοτάδι να εξαπλώνεται. Η Ειρήνη, η Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν είναι απλώς κληροδοτήματα των παλαιότερων γενιών, αλλά καθημερινός αγώνας, που δεν χωρά εκπτώσεις. Η επιγραφή στο μνημείο στο Άουσβιτς το φωνάζει δυνατά: «Ας είναι για αιώνες κραυγή απελπισίας και προειδοποίηση για την ανθρωπότητα». Ποτέ Ξανά.

Τον Στέφανο Κασσελάκη συνόδευε η εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Δώρα Αυγέρη που έκανε μια ιδιαίτερη αναφορά στη μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης που χάθηκε στα ναζιστικά στρατόπεδα.

«Περνώντας την είσοδο του Άουσβιτς-Μπιρκενάου ουσιαστικά διέρχεσαι μια επίγεια πύλη της κολάσεως. Μπροστά σου, στους θαλάμους κράτησης και εξόντωσης, συναντάς παντού τα απομηνάρια της πιο φρικτής ανθρώπινης εμπειρίας και τα αποδεικτικά στοιχεία του πιο ακραίου, ολοκληρωτικού κακού.Η Θεσσαλονίκη έχασε δικά της παιδιά στην κόλαση τούτη, κάπου σαρανταπέντε χιλιάδες μεταφέρθηκαν βιαίως στο Άουσβιτς. Οι περισσότεροι ούτε τη Θεσσαλονίκη ξαναείδαν, ούτε περπάτησαν ξανά στους δρόμους της, ούτε αντίκρισαν τα ηλιοβασιλέματά της, ούτε ξαναζωντάνεψαν με την παρουσία τους τις αγορές της. Οι λίγοι από την μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης που επέστρεψαν και οι περήφανοι απόγονοί τους, εμπνέουν όλους μας να διατηρούμε ισχυρή τη μνήμη. Ώστε το φως αυτό του κεριού της ελπίδας που άντεξε, να διαχέεται για πάντα απέναντι στο κακό. Ζωντανή μνήμη για τους αγώνες που πρέπει να δώσουμε για να μην ξαναθεριέψει. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, κάθε πύλη στον φασισμό και τον ναζισμό, ατομική ή πολιτική, οφείλει να είναι ερμητικά κλειστή».