20/08/2023 11:00
Στο πιο αγαπημένο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, ο Φιλέας Φογκ έκανε τον "Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες". Στην πραγματική ζωή ο χρόνος μεγάλωσε... απολαυστικά, φτάνοντας τα 10 χρόνια, όμως ο άνθρωπος που πέτυχε όχι απλά να γυρίσει τον κόσμο μας, αλλά να επισκεφτεί μία προς μία όλες τις χώρες που τον απαρτίζουν, κατάφερε και κάτι παραπάνω: Να φτάσει στον άθλο χωρίς να μπει σε αεροπλάνο!
Στις 10 Οκτωβρίου 2013, ο Τόρμπιον "Θορ" Πέντερσεν άφησε τη δουλειά του, την κοπέλα του και την οικογένειά του στη Δανία για να ξεκινήσει ένα επικό ταξίδι. Ο στόχος του; Να επισκεφτεί κάθε χώρα του κόσμου χωρίς να πετάξει.
Ο Πέντερσεν έθεσε μερικούς κανόνες για τον εαυτό του. Θα περνούσε τουλάχιστον 24 ώρες σε κάθε χώρα και θα αντιστεκόταν στον πειρασμό να επιστρέψει στο σπίτι μέχρι να τελειώσει αυτό που έβαλε στόχο. Θα έκανε επίσης ό,τι καλύτερο μπορούσε για να κρατήσει χαμηλά τα έξοδα και να ζήσει από έναν προϋπολογισμό περίπου 20 αμερικανικών δολαρίων την ημέρα.
Στις 24 Μαΐου του 2023 στόχος επετεύχθη! Μετά από σχεδόν δέκα χρόνια ταξιδιού, ο Πέντερσεν επισκέφτηκε με επιτυχία την 203η και τελευταία χώρα του, τις Μαλδίβες, και ξεκίνησε το πολυαναμενόμενο ταξίδι του πίσω στη Δανία. Θα ήταν πιο εύκολο να πετάξει, φυσικά, αλλά ο Πέντερσεν ήθελε να το... ζήσει.
«Υπάρχει μια ιστορική αίσθηση της επιστροφής στην πατρίδα με το πλοίο – οι άνθρωποι μπορούν να το δουν στον ορίζοντα και να σταθούν και να κουνήσουν το χέρι καθώς κατεβαίνω στο διάδρομο», είπε στο CNN Travel ο Πέντερσεν, ο οποίος ταξιδεύει ως πρεσβευτής καλής θέλησης του Δανικού Ερυθρού Σταυρού. «Και αυτό φαίνεται σαν ένας κατάλληλος τρόπος για να ολοκληρωθεί το έργο».
Αφού γιόρτασε στις Μαλδίβες, ο 44χρονος επέστρεψε στη Μαλαισία μέσω Σρι Λάνκα για να επιβιβαστεί στο τεράστιο MV Milan Maersk -ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων μήκους περίπου 1.310 ποδιών ή περίπου στο μέγεθος 3,6 γηπέδων ποδοσφαίρου- για το ταξίδι 33 ημερών μέχρι το σπίτι.
«Στην καμπίνα μου, κοίταξα έξω από το φινιστρίνι στη Μαλαισία και κατάλαβα ότι κάθε μέρα η θέα θα άλλαζε σταδιακά μέχρι να γίνει τελικά Δανία», λέει ο Πέντερσεν. «Ακόμα κι αν έσπαγα το πόδι μου σε εκείνο το σημείο, θα πήγαινα σπίτι. Δεν υπάρχουν πια φίδια, άγρια σκυλιά, ελονοσία ή βίζα για να εξασφαλίσω – έπρεπε απλώς να αποφύγω να πέσω στη θάλασσα!».
Μια συναισθηματική επιστροφή
Στις 26 Ιουλίου του 2023, ο Πέντερσεν περπάτησε στο λιμάνι του Άαρχους, στην ανατολική ακτή της Δανίας, όπου περίπου 150 άνθρωποι τον περίμεναν να γιορτάσουν. Ανάμεσα στα πλήθη που ζητωκραύγαζαν ήταν η σύζυγός του Λε (ο Πέντερσεν έκανε πρόταση γάμου στη φίλη του στην κορυφή του όρους Κένυα το 2016 και παντρεύτηκαν το 2021), πατέρας, αδέρφια, φίλοι, συνεργάτες του έργου και πολλοί υποστηρικτές που παρακολουθούσαν το blog του, Once Upon a Saga, και κανάλια μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
«Έχω δει πολλά δακρυσμένα μάτια από τότε που επέστρεψα – οι άνθρωποι ήρθαν να με αγκαλιάσουν κλαίγοντας», εξομολογείται. «Έχω λάβει επίσης πολλά δώρα – δανέζικη μπύρα, γάλα, φαγητά – και γνώρισα ανθρώπους που ακολουθούσαν τα social media μου από την Κολομβία, την Αυστραλία, τη Νορβηγία… ήταν καταπληκτικό».
Ενώ δεχόταν έναν κατακλυσμό κλήσεων, μηνυμάτων και αιτημάτων συνεντεύξεων, ο Πέντερσεν συναντούσε την οικογένειά του στο σπίτι του πατέρα του. Απολαμβάνει επίσης όλα τα μικρά πράγματα – όπως τον καθαρό και δροσερό αέρα της Δανίας, τις πρωινές διαδρομές με Le και το παγωμένο δανέζικο γάλα με κάθε ευκαιρία. «Η οικογένειά μου είναι πραγματικά περήφανη. Υπάρχει πολλή αγάπη», λέει.
Δέκα χρόνια ταξίδια
Πριν απογειωθεί το 2013, ο Πέντερσεν εργάστηκε στη ναυτιλία και την επιμελητεία, κάτι που αποδείχθηκε ανεκτίμητη τεχνογνωσία κατά τον σχεδιασμό της περίπλοκης διαδρομής και την προσαρμογή στο δρόμο. Στην πραγματικότητα, δεν παρέκκλινε πολύ από το αρχικό του σχέδιο, εκτός από μερικές εκπλήξεις.
Για παράδειγμα, παρέβλεψε την Ισημερινή Γουινέα, μια από τις πιο δύσκολες χώρες στον κόσμο για πρόσβαση. Μετά από τέσσερις μήνες και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, ο Πέντερσεν απέκτησε τελικά βίζα. Παρόλο που τα χερσαία σύνορα ήταν κλειστά εκείνη την εποχή, μπόρεσε να περάσει χάρη σε μια ειλικρινή συνάντηση με έναν άγνωστο που εργαζόταν στην Ισημερινή Γουινέα και του πρόσφερε μια βόλτα.
Αργότερα, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να αποκτήσει κινεζική βίζα στα σύνορα με τη Μογγολία και στη συνέχεια να ταξιδέψει στο Πακιστάν. Αλλά λόγω του μεγάλου χρόνου επεξεργασίας, έπρεπε να κάνει πίσω σχεδόν 7.500 μίλια μέσω πολλών χωρών για να φτάσει στο Πακιστάν πριν λήξει η βίζα του. Όλο αυτό το διάστημα, ο χρόνος άρχισε να αθροίζεται.
Αρχικά είχε προβλέψει ότι θα χρειαζόταν τέσσερα χρόνια για να φτάσει σε 203 χώρες (ο ΟΗΕ αναγνωρίζει 195 κυρίαρχα κράτη, αλλά ο Πέντερσεν περιλάμβανε και μερικώς αναγνωρισμένα κράτη), αλλά ο κόσμος είχε άλλα σχέδια. Κατά τα χρόνια του στο δρόμο, ο Δανός υπέμεινε πολύμηνες καθυστερήσεις έκδοσης βίζας σε μέρη όπως η Συρία, το Ιράν, το Ναουρού και η Αγκόλα.
Ξεπέρασε επίσης μια σοβαρή κρίση εγκεφαλικής ελονοσίας στην Γκάνα, επέζησε από μια έντονη τετραήμερη καταιγίδα ενώ διέσχιζε τον Ατλαντικό από την Ισλανδία στον Καναδά, πέρασε κλειστά χερσαία σύνορα σε ζώνες συγκρούσεων και αναγκάστηκε να επαναπρογραμματίσει πολλά δρομολόγια λόγω κατεστραμμένων πλοίων ή εξάντλησης γραφειοκρατία.
Η πιο σημαντική καθυστέρηση ήταν η πανδημία COVID-19. Στις αρχές του 2020, ο ατρόμητος ταξιδιώτης βρέθηκε ξαφνικά κολλημένος στο Χονγκ Κονγκ για δύο χρόνια με μόλις εννέα χώρες να απομένουν. «Κοιτάζω πίσω στο Χονγκ Κονγκ και είναι λίγο παράδοξο. Ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου και η καλύτερη περίοδος της ζωής μου με κάποιο τρόπο. Έπρεπε να αντιμετωπίσω την κατάσταση – ήταν τόσο δύσκολος ο αγώνας να καταλάβω αν έπρεπε να εγκαταλείψω αυτό το έργο εννέα χώρες πριν την ολοκλήρωσή μου», θυμάται. «Έπρεπε να αναρωτηθώ: πόσο από τη ζωή μου θα δώσω σε αυτό; Αλλά ενώ περίμενα να ανοίξει ο κόσμος, έκανα μια ζωή στο Χονγκ Κονγκ και σφυρηλάτησα τόσες πολλές ιδιαίτερες σχέσεις».
Ο Πέντερσεν παρέμεινε υγιής μαγειρεύοντας δείπνο με φίλους, κάνοντας πεζοπορία στα πολλά μονοπάτια της πόλης, συνεργαζόμενος με τον Ερυθρό Σταυρό, δίνοντας παρακινητικές ομιλίες και δουλεύοντας στην Εκκλησία της Δανίας. Έχοντας αποκτήσει βίζα εργασίας και άδεια διαμονής στο Χονγκ Κονγκ, παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του, η οποία ήταν πίσω στη Δανία, μέσω μιας εικονικής υπηρεσίας γάμου με έδρα τις ΗΠΑ.
Δεν ήταν έτσι όπως οραματίστηκε το ζευγάρι τη μεγάλη του μέρα, αλλά η απόφαση επέτρεψε στη Λε να γίνει κάτοικος και να επισκεφτεί το Χονγκ Κονγκ, το οποίο απαγόρευε τους ξένους ταξιδιώτες εκείνη την εποχή).
Το ταξίδι ξαναρχίζει...
Στις 5 Ιανουαρίου 2022, ο Πέντερσεν κατάφερε τελικά να φύγει από το Χονγκ Κονγκ και να συνεχίσει στον Ειρηνικό. Η πρώτη του στάση ήταν το Παλάου. Στα παρασκήνια, χρειάστηκαν έξι μήνες διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση του Παλάου για να τον αφήσουν να φτάσει μέσω πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, λέει. Μετά από 15 ημέρες στη θάλασσα, ο Πέντερσεν πέρασε οκτώ από τις 14 ημέρες του στο Παλάου σε καραντίνα σε ξενοδοχείο λόγω επιδημίας στο νησί.
Στη συνέχεια ήρθε ένα ταξίδι 16 ημερών πίσω στο Χονγκ Κονγκ, όπου επέστρεψε σε καραντίνα σε ξενοδοχείο για άλλες δύο εβδομάδες. Περίπου ένα μήνα αργότερα, συνέχισε στην Αυστραλία, στη συνέχεια στη Νέα Ζηλανδία, τη Σαμόα και την Τόνγκα. «Έπρεπε να παρακαλέσω σχεδόν κάθε κυβέρνηση. Για την Τόνγκα, ήμασταν σε επαφή με το υπουργείο Υγείας, το ναυτικό και τον στρατό. Κανείς δεν ήθελε να πει ναι και να πάει κόντρα στον πρωθυπουργό [επειδή η χώρα βρισκόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω του COVID]», θυμάται ο Pedersen.
Ταξιδεύοντας με σκοπό
Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Pedersen συγκέντρωσε μερικά απίστευτα στατιστικά στοιχεία κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του: 3.576 ημέρες, 37 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, 158 τρένα, 351 λεωφορεία, 219 ταξί, 33 βάρκες και 43 rickshaw. Διέσχισε 223.000 μίλια, ή το ισοδύναμο εννέα ταξιδιών γύρω από τη Γη – και αυτό δεν περιλαμβάνει το μακρύ ταξίδι για το σπίτι. Αλλά δεν πρόκειται για τους αριθμούς, λέει.
Έχει να κάνει με τον εορτασμό της καλοσύνης των ανθρώπων και το να μοιραζόμαστε μια θετική άποψη για τον κόσμο. «Ξεκίνησα σε αυτό το ταξίδι με ένα σύνθημα, «Ένας ξένος είναι ένας φίλος που δεν έχεις ξανασυναντήσει» και μου έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι αυτό είναι αλήθεια», λέει. «Αν ασχολείσαι με ανθρώπους, συνήθως είναι όλοι μέσα».
Ο Πέντερσεν λέει ότι γνώρισε ζεστούς, φιλικούς, εξυπηρετικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους του πρόσφεραν τσάι, γεύματα, εισαγωγές, υποστήριξη μετάφρασης ή απλώς έδωσαν οδηγίες. «Έμεινα στα σπίτια πολλών, πολλών αγνώστων κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου και πέρασα σε όλες τις χώρες του κόσμου – εκείνες με ένοπλες συγκρούσεις, αυτές με εστίες ιού – χωρίς τραύματα», αναφωνεί. «Είτε είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον πλανήτη, είτε ο κόσμος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι από τις τρομακτικές, δραματικές ειδήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα ειδησεογραφικά κανάλια».
Στο πιο αγαπημένο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, ο Φιλέας Φογκ έκανε τον "Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες". Στην πραγματική ζωή ο χρόνος μεγάλωσε... απολαυστικά, φτάνοντας τα 10 χρόνια, όμως ο άνθρωπος που πέτυχε όχι απλά να γυρίσει τον κόσμο μας, αλλά να επισκεφτεί μία προς μία όλες τις χώρες που τον απαρτίζουν, κατάφερε και κάτι παραπάνω: Να φτάσει στον άθλο χωρίς να μπει σε αεροπλάνο!
Στις 10 Οκτωβρίου 2013, ο Τόρμπιον "Θορ" Πέντερσεν άφησε τη δουλειά του, την κοπέλα του και την οικογένειά του στη Δανία για να ξεκινήσει ένα επικό ταξίδι. Ο στόχος του; Να επισκεφτεί κάθε χώρα του κόσμου χωρίς να πετάξει.
Ο Πέντερσεν έθεσε μερικούς κανόνες για τον εαυτό του. Θα περνούσε τουλάχιστον 24 ώρες σε κάθε χώρα και θα αντιστεκόταν στον πειρασμό να επιστρέψει στο σπίτι μέχρι να τελειώσει αυτό που έβαλε στόχο. Θα έκανε επίσης ό,τι καλύτερο μπορούσε για να κρατήσει χαμηλά τα έξοδα και να ζήσει από έναν προϋπολογισμό περίπου 20 αμερικανικών δολαρίων την ημέρα.
Στις 24 Μαΐου του 2023 στόχος επετεύχθη! Μετά από σχεδόν δέκα χρόνια ταξιδιού, ο Πέντερσεν επισκέφτηκε με επιτυχία την 203η και τελευταία χώρα του, τις Μαλδίβες, και ξεκίνησε το πολυαναμενόμενο ταξίδι του πίσω στη Δανία. Θα ήταν πιο εύκολο να πετάξει, φυσικά, αλλά ο Πέντερσεν ήθελε να το... ζήσει.
«Υπάρχει μια ιστορική αίσθηση της επιστροφής στην πατρίδα με το πλοίο – οι άνθρωποι μπορούν να το δουν στον ορίζοντα και να σταθούν και να κουνήσουν το χέρι καθώς κατεβαίνω στο διάδρομο», είπε στο CNN Travel ο Πέντερσεν, ο οποίος ταξιδεύει ως πρεσβευτής καλής θέλησης του Δανικού Ερυθρού Σταυρού. «Και αυτό φαίνεται σαν ένας κατάλληλος τρόπος για να ολοκληρωθεί το έργο».
Αφού γιόρτασε στις Μαλδίβες, ο 44χρονος επέστρεψε στη Μαλαισία μέσω Σρι Λάνκα για να επιβιβαστεί στο τεράστιο MV Milan Maersk -ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων μήκους περίπου 1.310 ποδιών ή περίπου στο μέγεθος 3,6 γηπέδων ποδοσφαίρου- για το ταξίδι 33 ημερών μέχρι το σπίτι.
«Στην καμπίνα μου, κοίταξα έξω από το φινιστρίνι στη Μαλαισία και κατάλαβα ότι κάθε μέρα η θέα θα άλλαζε σταδιακά μέχρι να γίνει τελικά Δανία», λέει ο Πέντερσεν. «Ακόμα κι αν έσπαγα το πόδι μου σε εκείνο το σημείο, θα πήγαινα σπίτι. Δεν υπάρχουν πια φίδια, άγρια σκυλιά, ελονοσία ή βίζα για να εξασφαλίσω – έπρεπε απλώς να αποφύγω να πέσω στη θάλασσα!».
Μια συναισθηματική επιστροφή
Στις 26 Ιουλίου του 2023, ο Πέντερσεν περπάτησε στο λιμάνι του Άαρχους, στην ανατολική ακτή της Δανίας, όπου περίπου 150 άνθρωποι τον περίμεναν να γιορτάσουν. Ανάμεσα στα πλήθη που ζητωκραύγαζαν ήταν η σύζυγός του Λε (ο Πέντερσεν έκανε πρόταση γάμου στη φίλη του στην κορυφή του όρους Κένυα το 2016 και παντρεύτηκαν το 2021), πατέρας, αδέρφια, φίλοι, συνεργάτες του έργου και πολλοί υποστηρικτές που παρακολουθούσαν το blog του, Once Upon a Saga, και κανάλια μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
«Έχω δει πολλά δακρυσμένα μάτια από τότε που επέστρεψα – οι άνθρωποι ήρθαν να με αγκαλιάσουν κλαίγοντας», εξομολογείται. «Έχω λάβει επίσης πολλά δώρα – δανέζικη μπύρα, γάλα, φαγητά – και γνώρισα ανθρώπους που ακολουθούσαν τα social media μου από την Κολομβία, την Αυστραλία, τη Νορβηγία… ήταν καταπληκτικό».
Ενώ δεχόταν έναν κατακλυσμό κλήσεων, μηνυμάτων και αιτημάτων συνεντεύξεων, ο Πέντερσεν συναντούσε την οικογένειά του στο σπίτι του πατέρα του. Απολαμβάνει επίσης όλα τα μικρά πράγματα – όπως τον καθαρό και δροσερό αέρα της Δανίας, τις πρωινές διαδρομές με Le και το παγωμένο δανέζικο γάλα με κάθε ευκαιρία. «Η οικογένειά μου είναι πραγματικά περήφανη. Υπάρχει πολλή αγάπη», λέει.
Δέκα χρόνια ταξίδια
Πριν απογειωθεί το 2013, ο Πέντερσεν εργάστηκε στη ναυτιλία και την επιμελητεία, κάτι που αποδείχθηκε ανεκτίμητη τεχνογνωσία κατά τον σχεδιασμό της περίπλοκης διαδρομής και την προσαρμογή στο δρόμο. Στην πραγματικότητα, δεν παρέκκλινε πολύ από το αρχικό του σχέδιο, εκτός από μερικές εκπλήξεις.
Για παράδειγμα, παρέβλεψε την Ισημερινή Γουινέα, μια από τις πιο δύσκολες χώρες στον κόσμο για πρόσβαση. Μετά από τέσσερις μήνες και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, ο Πέντερσεν απέκτησε τελικά βίζα. Παρόλο που τα χερσαία σύνορα ήταν κλειστά εκείνη την εποχή, μπόρεσε να περάσει χάρη σε μια ειλικρινή συνάντηση με έναν άγνωστο που εργαζόταν στην Ισημερινή Γουινέα και του πρόσφερε μια βόλτα.
Αργότερα, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να αποκτήσει κινεζική βίζα στα σύνορα με τη Μογγολία και στη συνέχεια να ταξιδέψει στο Πακιστάν. Αλλά λόγω του μεγάλου χρόνου επεξεργασίας, έπρεπε να κάνει πίσω σχεδόν 7.500 μίλια μέσω πολλών χωρών για να φτάσει στο Πακιστάν πριν λήξει η βίζα του. Όλο αυτό το διάστημα, ο χρόνος άρχισε να αθροίζεται.
Αρχικά είχε προβλέψει ότι θα χρειαζόταν τέσσερα χρόνια για να φτάσει σε 203 χώρες (ο ΟΗΕ αναγνωρίζει 195 κυρίαρχα κράτη, αλλά ο Πέντερσεν περιλάμβανε και μερικώς αναγνωρισμένα κράτη), αλλά ο κόσμος είχε άλλα σχέδια. Κατά τα χρόνια του στο δρόμο, ο Δανός υπέμεινε πολύμηνες καθυστερήσεις έκδοσης βίζας σε μέρη όπως η Συρία, το Ιράν, το Ναουρού και η Αγκόλα.
Ξεπέρασε επίσης μια σοβαρή κρίση εγκεφαλικής ελονοσίας στην Γκάνα, επέζησε από μια έντονη τετραήμερη καταιγίδα ενώ διέσχιζε τον Ατλαντικό από την Ισλανδία στον Καναδά, πέρασε κλειστά χερσαία σύνορα σε ζώνες συγκρούσεων και αναγκάστηκε να επαναπρογραμματίσει πολλά δρομολόγια λόγω κατεστραμμένων πλοίων ή εξάντλησης γραφειοκρατία.
Η πιο σημαντική καθυστέρηση ήταν η πανδημία COVID-19. Στις αρχές του 2020, ο ατρόμητος ταξιδιώτης βρέθηκε ξαφνικά κολλημένος στο Χονγκ Κονγκ για δύο χρόνια με μόλις εννέα χώρες να απομένουν. «Κοιτάζω πίσω στο Χονγκ Κονγκ και είναι λίγο παράδοξο. Ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου και η καλύτερη περίοδος της ζωής μου με κάποιο τρόπο. Έπρεπε να αντιμετωπίσω την κατάσταση – ήταν τόσο δύσκολος ο αγώνας να καταλάβω αν έπρεπε να εγκαταλείψω αυτό το έργο εννέα χώρες πριν την ολοκλήρωσή μου», θυμάται. «Έπρεπε να αναρωτηθώ: πόσο από τη ζωή μου θα δώσω σε αυτό; Αλλά ενώ περίμενα να ανοίξει ο κόσμος, έκανα μια ζωή στο Χονγκ Κονγκ και σφυρηλάτησα τόσες πολλές ιδιαίτερες σχέσεις».
Ο Πέντερσεν παρέμεινε υγιής μαγειρεύοντας δείπνο με φίλους, κάνοντας πεζοπορία στα πολλά μονοπάτια της πόλης, συνεργαζόμενος με τον Ερυθρό Σταυρό, δίνοντας παρακινητικές ομιλίες και δουλεύοντας στην Εκκλησία της Δανίας. Έχοντας αποκτήσει βίζα εργασίας και άδεια διαμονής στο Χονγκ Κονγκ, παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του, η οποία ήταν πίσω στη Δανία, μέσω μιας εικονικής υπηρεσίας γάμου με έδρα τις ΗΠΑ.
Δεν ήταν έτσι όπως οραματίστηκε το ζευγάρι τη μεγάλη του μέρα, αλλά η απόφαση επέτρεψε στη Λε να γίνει κάτοικος και να επισκεφτεί το Χονγκ Κονγκ, το οποίο απαγόρευε τους ξένους ταξιδιώτες εκείνη την εποχή).
Το ταξίδι ξαναρχίζει...
Στις 5 Ιανουαρίου 2022, ο Πέντερσεν κατάφερε τελικά να φύγει από το Χονγκ Κονγκ και να συνεχίσει στον Ειρηνικό. Η πρώτη του στάση ήταν το Παλάου. Στα παρασκήνια, χρειάστηκαν έξι μήνες διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση του Παλάου για να τον αφήσουν να φτάσει μέσω πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, λέει. Μετά από 15 ημέρες στη θάλασσα, ο Πέντερσεν πέρασε οκτώ από τις 14 ημέρες του στο Παλάου σε καραντίνα σε ξενοδοχείο λόγω επιδημίας στο νησί.
Στη συνέχεια ήρθε ένα ταξίδι 16 ημερών πίσω στο Χονγκ Κονγκ, όπου επέστρεψε σε καραντίνα σε ξενοδοχείο για άλλες δύο εβδομάδες. Περίπου ένα μήνα αργότερα, συνέχισε στην Αυστραλία, στη συνέχεια στη Νέα Ζηλανδία, τη Σαμόα και την Τόνγκα. «Έπρεπε να παρακαλέσω σχεδόν κάθε κυβέρνηση. Για την Τόνγκα, ήμασταν σε επαφή με το υπουργείο Υγείας, το ναυτικό και τον στρατό. Κανείς δεν ήθελε να πει ναι και να πάει κόντρα στον πρωθυπουργό [επειδή η χώρα βρισκόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω του COVID]», θυμάται ο Pedersen.
Ταξιδεύοντας με σκοπό
Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Pedersen συγκέντρωσε μερικά απίστευτα στατιστικά στοιχεία κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του: 3.576 ημέρες, 37 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, 158 τρένα, 351 λεωφορεία, 219 ταξί, 33 βάρκες και 43 rickshaw. Διέσχισε 223.000 μίλια, ή το ισοδύναμο εννέα ταξιδιών γύρω από τη Γη – και αυτό δεν περιλαμβάνει το μακρύ ταξίδι για το σπίτι. Αλλά δεν πρόκειται για τους αριθμούς, λέει.
Έχει να κάνει με τον εορτασμό της καλοσύνης των ανθρώπων και το να μοιραζόμαστε μια θετική άποψη για τον κόσμο. «Ξεκίνησα σε αυτό το ταξίδι με ένα σύνθημα, «Ένας ξένος είναι ένας φίλος που δεν έχεις ξανασυναντήσει» και μου έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι αυτό είναι αλήθεια», λέει. «Αν ασχολείσαι με ανθρώπους, συνήθως είναι όλοι μέσα».
Ο Πέντερσεν λέει ότι γνώρισε ζεστούς, φιλικούς, εξυπηρετικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, πολλοί από τους οποίους του πρόσφεραν τσάι, γεύματα, εισαγωγές, υποστήριξη μετάφρασης ή απλώς έδωσαν οδηγίες. «Έμεινα στα σπίτια πολλών, πολλών αγνώστων κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου και πέρασα σε όλες τις χώρες του κόσμου – εκείνες με ένοπλες συγκρούσεις, αυτές με εστίες ιού – χωρίς τραύματα», αναφωνεί. «Είτε είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον πλανήτη, είτε ο κόσμος βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι από τις τρομακτικές, δραματικές ειδήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα ειδησεογραφικά κανάλια».
ΣΧΟΛΙΑ