Έχουν περάσει μόλις πέντε χρόνια από τη στιγμή που η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έχανε στα πέναλτι (5-3 από την Κόστα Ρίκα) την πρόκριση στα προημιτελικά του παγκοσμίου κυπέλλου της Βραζιλίας, το καλοκαίρι του 2014. Κι όμως, η εποχή εκείνη μοιάζει μακρινή. Πολύ μακρινή. Η αποχώρηση του Φερνάντο Σάντος (με ευθύνη της τότε διοίκησης της ΕΠΟ) από την τεχνική ηγεσία, σήμανε την αρχή της κατάρρευσης και οι ταπεινωτικές εμφανίσεις της εποχής Ρανιέρι βύθισαν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε μια πρωτοφανή αγωνιστική ανυποληψία.

Με εξαίρεση τη φιλότιμη προσπάθεια πρόκρισης στα τελικά του Μουντιάλ της Ρωσίας, υπό τις οδηγίες του Μίχαελ Σκίμπε, η οποία έληξε με τον αποκλεισμό, σε αγώνες μπαράζ, από τη μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης Κροατία, η πορεία της Εθνικής ήταν άκρως απογοητευτική.

Η πρόκριση στην τελική φάση του EURO 2020 χάθηκε με συνοπτικές διαδικασίες (η επιλογή του Άγγελου Αναστασιάδη ως διαδόχου του Σκίμπε αποδείχθηκε απολύτως ατυχής) και κάπως έτσι φτάσαμε στην πρόσληψη του Ολλανδού Τζον Φαν’τ Σχιπ, που ασφαλώς δεν ευθύνεται για την αποκαρδιωτική εικόνα της ομάδας.

"Λευκή επιταγή" για σαρωτικές αλλαγές

Ο άλλοτε εξτρέμ του Άγιαξ και της Εθνικής Ολλανδίας δεν έχει πίσω του ένα βαρύ βιογραφικό ως προπονητής και είναι σαφές πως το έργο που ανέλαβε είναι εξαιρετικά δύσκολο. Δεν είναι, όμως, διατεθειμένος να συμβιβαστεί με τον ρόλο ενός απλού διαχειριστή που θα αναλωθεί σε δημόσιες σχέσεις περιμένοντας την απόλυση και μια παχυλή αποζημίωση. Ο 56χρονος εκλέκτορας έχει αποφασίσει να έρθει σε ρήξη με όποιον και ό,τι πιστεύει πως ευθύνεται για την κάκιστη εικόνα της Εθνικής και είναι έτοιμος να θέσει σε εφαρμογή το αρκούντως τολμηρό και φιλόδοξο σχέδιό του, έχοντας εξασφαλίσει την πλήρη και άνευ όρων στήριξη της ΕΠΟ.

Το παράδειγμα του Χερ Ότο

Ως τυπικός εκπρόσωπος της ολλανδικής σχολής, ο Φαν’τ Σχιπ έχει τελείως διαφορετική ποδοσφαιρική φιλοσοφία από τον Ότο Ρεχάγκελ. Εμπνέεται, όμως, από το παράδειγμα του μεγάλου Γερμανού και γνωρίζοντας πως το πρόβλημα της Εθνικής δεν είναι αμιγώς αγωνιστικό, σκοπεύει να ακολουθήσει τα χνάρια του σε θέματα που δεν σχετίζονται με συστήματα και τακτικές. Ο Ολλανδός, που έχει κάνει το… φροντιστήριό του συλλέγοντας πληροφορίες από πρώτο χέρι, έχει ήδη δρομολογήσει δραστικές αλλαγές, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ριζική ανανέωση του ρόστερ.

Ο αποκλεισμός πρωτοκλασάτων παικτών όπως ο Μανωλάς και ο Παπασταθόπουλος δεν οφείλεται τόσο σε αγωνιστικούς λόγους. Έχει να κάνει κυρίως με την πεποίθηση του Φαν’τ Σχιπ πως αν δεν τελειώνει με τις… πριμαντόνες των αποδυτηρίων (όπως ακριβώς είχε κάνει ο Ρεχάγκελ με τις βεντέτες της δικής του εποχής), που έχουν ισχυρές διασυνδέσεις με τον αθλητικό Τύπο και ενίοτε τη δύναμη ακόμη και να κρίνουν το μέλλον ενός προπονητή, δεν θα καταφέρει να αναστρέψει την κατάσταση.

Ο τεχνικός της Εθνικής θέλει να αναδείξει νέους, φιλόδοξους παίκτες, με διάθεση να υπηρετήσουν την ομάδα, έχοντας πάντα στο μυαλό τους πως είναι στρατιώτες και όχι… στρατηγοί. Ο Φαν’τ Σχιπ είναι επίσης αποφασισμένος να δημιουργήσει στεγανά στα αποδυτήρια ώστε, όπως και στην εποχή του Χερ Ότο, η ομάδα να είναι απολύτως προστατευμένη από ανθρώπους που βρίσκονται πιο κοντά απ’ ό,τι θα έπρεπε στην Εθνική (παράγοντες, μάνατζερ, δημοσιογράφους κλπ), μολονότι δεν έχουν κάποια θεσμική ιδιότητα. Ακόμη και ο αριθμός των ατόμων που ταξιδεύουν με την Εθνική στα εκτός έδρας παιχνίδια ενδέχεται να μειωθεί.

Ίδια φιλοσοφία για μικρούς και μεγάλους

Σε αγωνιστικό επίπεδο, στόχος του Ολλανδού είναι η υιοθέτηση σαφούς αγωνιστικής ταυτότητας, η οποία θα αποτελεί σημείο αναφοράς για όλα τα κλιμάκια της Εθνικής. Με άλλα λόγια, η αγωνιστική φιλοσοφία της Εθνικής Ανδρών θα διέπει και τα τμήματα υποδομής, με απώτερο στόχο την παραγωγή παικτών που, από τα εφηβικά τους χρόνια, θα προετοιμάζονται συστηματικά και βάσει συγκεκριμένου αγωνιστικού πλάνου, για την προώθησή τους στην πρώτη ομάδα.