Την οργή των πολιτών της Θεσσαλονίκης έχουν προκαλέσει οι διαδοχικές κινητοποιήσεις του Συνδικάτου των εργαζομένων του ΟΑΣΘ. Μόνο αυτή την εβδομάδα η Θεσσαλονίκη έμεινε χωρίς αστική συγκοινωνία σχεδόν τρεις μέρες.

Παρά τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων με σκοπό την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους, οι πολίτες περίμεναν υπομονετικά στις στάσεις παρά τον υδράργυρο που ανέβαινε μέρα με τη μέρα, με την ελπίδα να επιβιβαστούν σε μία από τις λιγοστές εκτελούμενες διαδρομές των λεωφορείων ασφαλείας (στις δύο 24ωρες απεργίες).

Και όπως λένε στη «ΜτΚ» είναι αγανακτισμένοι, προβληματισμένοι και απογοητευμένοι για τον τρόπο λειτουργίας του Οργανισμού και τις δράσεις των εργαζομένων. Και αυτό καθώς θεωρούν πως δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη οι ανάγκες του επιβατικού κοινού, αλλά και η οικονομική δυσπραγία που κάνει τα ταξί απλησίαστα. Μάλιστα, ιδιαίτερα οργισμένοι είναι και για τη μειωμένη συχνότητα των δρομολογίων αλλά και τις συνθήκες που επικρατούν εντός των λεωφορείων τις ημέρες που κυκλοφορούν κανονικά.

Μάλιστα, όπως επισήμαναν στη «ΜτΚ» δεν υπάρχει κανένας λόγος πια να αγοράζουν κάρτες πολλαπλών διαδρομών, κάτι που μπορεί να έχει συνέπειες στα οικονομικά του ΟΑΣΘ. Μάλιστα, όπως εξακρίβωσε η «ΜτΚ» κάνοντας ρεπορτάζ την Τετάρτη 20/7, την ημέρα δηλαδή της εξάωρης στάσης εργασίας δεν τηρείται η συνέπεια των δρομολογίων πριν ή μετά την κινητοποίηση.

Συγκεκριμένα, μετά από αυτοψία σε πολλές στάσεις του κέντρου, διαπιστώθηκε ότι η πρώτη άφιξη λεωφορείων σε αρκετές γραμμές έγινε μέχρι και 40 λεπτά μετά τη λήξη της κινητοποίησης, ενώ και λίγο πριν τις 10 το πρωί ελάχιστα λεωφορεία κυκλοφορούσαν στο κέντρο.

«Η στάση εργασίας υποτίθεται ότι ξεκινάει από τις 10 το πρωί. Είμαι εδώ από τις 9, περιμένω 25 λεπτά και λεωφορείο για να μεταβώ από το κέντρο σε περιοχή κοντά στην Πυλαία, όπου και δουλεύω, δεν έχει εμφανιστεί. Αφού αποφασίζουν ξαφνικά και με λιγοστή ενημέρωση να μην δουλέψουν, ας πραγματοποιούν κανονικά τα δρομολόγια πριν και μετά τη στάση εργασίας, ώστε να εξυπηρετούμαστε έστω και λίγο» λέει αγανακτισμένη στη «ΜτΚ» η Άννα, μια 36χρονη εργαζόμενη και μητέρα.

Διακριτή στο πρόσωπο του 60χρονου Αντώνη Δαρούδη ήταν η ταλαιπωρία, καθώς όπως ανέφερε στη «ΜτΚ» περίμενε το λεωφορείο της γραμμής 23 για πάνω από μια ώρα προκειμένου να φτάσει σπίτι του τη Δευτέρα εν μέσω της 24ωρης στάσης των εργαζομένων.

«Έχω κουραστεί να περιμένω μέσα στη ζέστη τόση ώρα για να πάω σπίτι μου. Δυστυχώς, μένω Άνω Πόλη και δεν μπορώ να περπατήσω τέτοια ανηφόρα για να ανέβω. Δεν μπορώ καλά καλά να αναπνεύσω από τη ζέστη, ενώ δεν χωράω να κάτσω στην στάση και κάθομαι στο σκαλάκι καταστήματος. Εμείς τους σεβόμαστε και κόβουμε εισιτήρια. Αυτοί ποτέ εμάς», λέει απογοητευμένος στη «ΜτΚ».

«Χειρόφρενο» στις ανανεώσεις καρτών πολλαπλών διαδρομών

Πεπεισμένοι να μην ανανεώσουν τις κάρτες πολλαπλών διαδρομών εμφανίζονται πολλοί επιβάτες, αφού όπως λένε στη «ΜτΚ», «δεν μας συμφέρει να πληρώνουμε μηνιαία συνδρομή και κάθε εβδομάδα λόγω κινητοποιήσεων να δίνουμε άλλα 10-15 ευρώ σε ταξί». Και όλα αυτά, ενώ το κόστος των διαδρομών με τα ταξί είναι το τελευταίο διάστημα πολύ τσουχτερό μετά την αύξηση της ελάχιστης και του κομίστρου.

Η Μαρία Αλμπανίδου, φοιτήτρια και εργαζόμενη, δηλώνει πως δε θα ανανεώσει την κάρτα της στον ΟΑΣΘ, καθώς παρά το γεγονός ότι θεωρητικά συμφέρει, με τις συχνές στάσεις εργασίας ξοδεύει περισσότερα αφού αναγκάζεται να μετακινείται και με ταξί. «Πληρώνω την τρίμηνη συνδρομή, αλλά δεν σκοπεύω να την ανανεώσω εκ νέου. Με τόσες κινητοποιήσεις προτιμώ να τα δίνω στα ταξί και να πηγαίνω γρήγορα και με άνεση στη δουλειά. Όποτε χρειαστεί, θα κόβω εισιτήριο», συμπληρώνει.

Αρνητικός στην κάρτα εμφανίζεται μιλώντας στη «ΜτΚ» και ο κ. Πέτρος καθώς όπως λέει, ακόμα και τις ημέρες που δεν έχει προγραμματιστεί κάποια κινητοποίηση, οι συνθήκες εξυπηρέτησης του κοινού είναι «τραγικές». «Δεν υπάρχει επαρκής κλιματισμός, ούτε περνούν τακτικά τα λεωφορεία. Τα καινούργια λεωφορεία δεν έχουν καν τη δυνατότητα να ανοίξουν τα παράθυρα με το θερμότερο να δείχνει 35 βαθμούς. Πραγματικά, θα έπρεπε να προσέχουμε και να φροντίζουμε περισσότερο την μοναδική αστική συγκοινωνία της πόλης».

Οργή για τους αιφνιδιασμούς, άγνοια για τα αιτήματα

Δεν ήταν λίγοι και οι πολίτες που δήλωσαν πως δεν γνώριζαν σχετικά με τις αποφάσεις του Συνδικάτου, με αποτέλεσμα να κατέβουν στις στάσεις και να περιμένουν χωρίς λόγο για ώρες. Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας τα οποία δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ δεν ξέρουν ούτε πότε έχει στάση, ούτε μπορούν φυσικά να δουν από τις εφαρμογές του κινητού εάν και πότε εκτελούνται τα δρομολόγια «ασφαλείας».

«Δεν ξέρω να μπαίνω στο ιντερνέτ και να διαβάζω ειδήσεις. Μόνο τηλεόραση βλέπω, αλλά δεν άκουσα ούτε είδα κάτι. Ευτυχώς μετά από τόση ώρα με ενημέρωσε μια κυρία», σχολίασε ο 53χρονος Στέφανος. Όσο για το τι διεκδικούν οι εργαζόμενοι με τέτοια συχνότητα κινητοποιήσεων, το σύνολο των επιβατών που συνάντησε η «ΜτΚ» δεν ήξεραν, κάτι που δείχνει και την κακή σχέση που έχει διαμορφωθεί χρόνια τώρα μεταξύ ΟΑΣΘ και επιβατών.

Ταλαιπωρία και για τους τουρίστες

Και ενώ η Θεσσαλονίκη υποδέχεται καθημερινά εκατοντάδες τουρίστες, η... οδύσσειά τους ξεκινά με το που προσγειώνονται στο «Μακεδονία», αφού δεν υπάρχει αστικό λεωφορείο να τους κατεβάσει στην πόλη. Και όταν φτάνουν, δεν υπάρχουν οχήματα ώστε να περιηγηθούν, να γνωρίσουν την ιστορία της πόλης, να διασκεδάσουν, να ψωνίσουν. Έτσι λοιπόν, οι κινητοποιήσεις του Συνδικάτου αποθαρρύνουν και απομονώνουν τους τουρίστες με αποτέλεσμα να «πλουτίζουν» τα ταξί στις διαδρομές κέντρο - αεροδρόμιο και το αντίστροφο (η οποία κοστίζει πλέον 28 ευρώ), ενώ δυσχεραίνεται και η μετάβασή τους σε άλλες πόλεις ή χωριά.

Η Δάφνη Καλαφάτη περιγράφει την εμπειρία της περιμένοντας στην στάση του αεροδρομίου «Μακεδονία», την Δευτέρα, προσπαθώντας να φτάσει με έναν πιο οικονομικό τρόπο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. «Περίμενα το δρομολόγιο 01Χ για να φτάσω στο εσωτερικό της πόλης για πάνω από μιάμιση ώρα με αποτέλεσμα να χάσω την ανταπόκριση του ΚΤΕΛ και να μην φτάσω ποτέ έγκαιρα στο χωριό μου. Αν κάποιος στην πόλη δεν διαθέτει ΙΧ, είναι αναγκασμένος είτε να πληρώσει ακριβά για ταξί, είτε να περιμένει υπομονετικά μέσα στο κρύο ή τη ζέστη. Έφτασα γρηγορότερα από τη Γερμανία στην Ελλάδα, από ό,τι από την Θεσσαλονίκη στο χωριό μου», υπογράμμισε.