Δεν αντέχω άλλο τις συζητήσεις για τα «Ζαμαί» και τα «Κορωπί».

Ξέρω τουλάχιστον τρεις γνωστούς μου, που ξεσάλωσαν, δήθεν σοκαρισμένοι, με τα άσχημα Γαλλικά του Μιχάλη Δημητρακόπουλου.

Τα Γαλλικά τους είναι στο επίπεδο της αντίστοιχης A Junior

(πρώτης μικρής τάξης Αγγλικών) της εποχής μου, δηλαδή εκεί που μαθαίναμε και λέγαμε “This is a book and this is a chair” στου Στρατηγάκη στην τρίτη Δημοτικού!

Κι όμως οι …Γαλλομαθείς της δήθεν Σορβόνης αλλά σίγουρα των καφενέδων ανά την επικράτεια ξέσπασαν . Ο μον ντιε.

Θυμήθηκα αντίστοιχες απαξιωτικές δηλώσεις από εγχώριους «Οξφορδιανους» για τα άτυχη γλωσσικά καμώματα του Αλέξη Τσίπρα.

Θυμάστε; Είχε πει «We have a saying in Greece: “We have already eaten the camel, now there is the queue”»! Δηλαδή: «Φάγαμε ήδη την καμήλα και έμεινε τώρα η ουρά». Queue, όπως λέμε όμως «ουρά αναμονής» αντί για tail όπως θα ήταν το σωστό για την αγγλική μετάφραση της ουράς της καμήλας και του κάθε ζώου.

Σε κάθε παρέα εμφανιζόταν και ένας προφέσορ Χίγκινς (θυμάστε το «Ωραία μου κυρία»;) και κατακεραύνωνε , μέχρι ενός σημείου δικαίως, τον τότε πρωθυπουργό. Μόνο που οι πιο θυμωμένοι ήταν αυτοί που ήταν επιπέδου της A Junior!

Είμαστε ελαφρώς Κατινοχώρα. Δώστε μας κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας και της …γλωσσομάθειας -και κυρίως Γαλλικών με ολίγον πιάνο- και πάρτε μας την ψυχή που ξέχασε να την ξεβλαχέψει ο Πέτρος Κωστόπουλος.

Μέχρι και ο ίδιος ο δικηγόρος της Εύας Καϊλή, που με τα κακά Γαλλικά του προκάλεσε αυτή τη φρενίτιδα, προτίμησε να αυτοτρολαριστεί από το ξέσπασμα σε όλη την Ελλάδα των τάχα μου Γαλλομαθών. Και έγραψε:

«Αγαπημένες-οι φίλοι, σας ανακοινώνω οτι παράλληλα με την δικηγορία, αποφάσισα να ανοίξω φροντιστήριο Γαλλικών στο ΚΟΡΩΠΙ (Corrompu-e)και θα το ονομάσω ΖΑΜΑΙ(Jamais).Σας εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ιδιαίτερα σε όσους γαλλομαθείς της Σορβόνης η κακή πράγματι προφορά μου αποτέλεσε αφορμή για χιούμορ, σχόλια, ειρωνεία».

Η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας εγκέφαλος. Αυτό που κάνει μια ξένη γλώσσα τόσο δύσκολη είναι η προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε για μεταφορά μεταξύ γλωσσικά πολύπλοκων δομών. Είναι επίσης δύσκολο να μάθεις πώς να σκέφτεσαι σε άλλη γλώσσα. Πάνω από όλα, χρειάζεται μέθοδος, χρόνος, σκληρή δουλειά και αφοσίωση.

Τα «Ζαμαί» στο μπαράκι είναι πιο εύκολη δουλειά.