Μια απόφαση του μονομελούς διοικητικού πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ήταν αυτή που προκάλεσε τη «χιονοστιβάδα» προσφυγών στη δικαιοσύνη και αιτήσεων στον ΕΦΚΑ για τα αναδρομικά των συντάξεων. Πίσω από αυτήν την υπόθεση βρίσκεται ο μαχητικός συνταξιούχος από τη Σουρωτή Οδυσσέας Τσολογιάννης. Αφού κέρδισε πρωτόδικα την υπόθεση, ετοιμάζεται για την επόμενη δικαστική μάχη, στις 26 Φεβρουαρίου 2019, οπότε θα εκδικαστεί η έφεση που άσκησε το δημόσιο. Προκειμένου δε να μη ζητήσει το δημόσιο αναβολή της υπόθεσης, 30 συνταξιούχοι θα κάνουν πρόσθετη παρέμβαση.

Στο μεταξύ δέχεται δεκάδες τηλεφωνήματα από άλλους συνταξιούχους, για να τους δώσει τα φώτα του.

Ο επίμονος συνταξιούχος

Ο κ. Τσολογιάννης είναι ένας άνθρωπος που δεν δέχεται μοιρολατρικά και αδιαμαρτύρητα όσα προσπαθούν να του επιβάλλουν, αλλά διεκδικεί το δίκιο του μέχρι κεραίας. Όταν πτώχευσε η εταιρεία που δούλευε, στράφηκε δικαστικά κατά του ιδιοκτήτη -και κουμπάρου του- για να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του.

Ήταν ο πρώτος πατέρας ανηλίκου που αιτήθηκε να λάβει πρόωρη σύνταξη, με τις ίδιες διατάξεις που αναγνωρίζονται για τις μητέρες ανηλίκων, καθώς το 2004 ήταν πατέρας πέντε ανηλίκων και είχε πάνω από 5.500 ένσημα. Αφού η αίτησή του δεν έγινε δεκτή, προσέφυγε στη δικαιοσύνη και το 2011 δικαιώθηκε, ανοίγοντας το δρόμο σε χιλιάδες άλλους πατέρες με ανήλικα παιδιά. Στο μεταξύ όμως είχε βρει δουλειά με καλύτερες απολαβές από την πρόωρη σύνταξη και αποφάσισε να μην κάνει χρήση του δικαιώματος. Το 2011, στα 62 του χρόνια και με 10.000 ένσημα, αιτήθηκε να λάβει πλήρη σύνταξη -όμως επειδή εκείνη τη χρονιά βγήκε η απόφαση για τη μειωμένη λόγω ανήλικων τέκνων, το ΙΚΑ αρνήθηκε να του δώσει πλήρη σύνταξη. «Γιατί τότε επί επτά χρόνια μου παρακρατούσαν τις εισφορές;» σκέφτηκε ο κ. Τσολογιάννης και αποφάσισε να «κυνηγήσει» την υπόθεση. Δικαιώθηκε. Τότε όμως άρχισαν οι μνημονιακές περικοπές. «Ο τελευταίος μου μισθός ήταν 2.200 ευρώ και θα έπαιρνα 1.870 ευρώ λόγω παιδιών, αλλά με τις περικοπές έφτασα στα 1.470 ευρώ. Κόπηκαν τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας. Τρελάθηκα, θύμωσα. Τι θα μου έμενε; Έχω έξι παιδιά να μεγαλώσω».

Το 2013 προσέφυγε μόνος του στη δικαιοσύνη, αλλά λόγω μη υπογραφής του δικογράφου από πληρεξούσιο δικηγόρο, η αγωγή του απορρίφθηκε. Δεν το έβαλε κάτω. Τον Ιούλιο του 2015 επανήλθε, με δικηγόρο αυτήν τη φορά, και κατάφερε να δικαιωθεί. O ΕΦΚΑ προσέφυγε κατά της απόφασης, οπότε η υπόθεση θα έχει και συνέχεια.

Επιπλέον, ο κ. Τσολογιάννης ετοιμάζεται να καταθέσει μέχρι το τέλος του έτους αγωγή για την περικοπή στην επικουρική του σύνταξη, που πήγε από τα 600 ευρώ στα 134 ευρώ. «Τα λεφτά είναι δικά μου και μου τα κλέβουν. Θα τα διεκδικήσω και θα τα πάρω. Εκτός κι αν πτωχεύσει το κράτος»…

Ήταν αρκετές οι περικοπές του 1ου μνημονίου

Η απόφαση που έβαλε «φωτιά» στον προϋπολογισμό είναι η 3037/2018 με την οποία το διοικητικό πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης έκρινε ότι παρανόμως κόπηκαν τα δώρα κύριας και επικουρικής σύνταξης για το διάστημα 1/1/2013-31/7/2015 (που επιβλήθηκαν με τους νόμους 4093/12, 4093/12 και 4051/12). Ειδικότερα, το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή εν μέρει (απορρίπτοντας μόνο το σκέλος των διεκδικήσεων για το διάστημα από 1/1/2012 έως 31/12/2012) και ορίζει ότι ο ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ οφείλουν να επιστρέψουν στον ενάγοντα αποζημίωση ύψους 6.689 ευρώ ο ΕΦΚΑ και 4.495 ευρώ το ΕΤΕΑΕΠ (σύνολο 11.184,57 ευρώ). Στην αγωγή έγινε επίκληση του συντάγματος και του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Μεταξύ άλλων το δικαστήριο δέχτηκε ότι οι περικοπές που έγιναν βάσει του δεύτερου μνημονίου ψηφίσθηκαν «όταν είχε πλέον παρέλθει διετία από τον πρώτο αιφνιδιασμό της οικονομικής κρίσεως και αφού εν τω μεταξύ είχαν σχεδιαστεί και είχαν ληφθεί τα βασικά μέτρα για την αντιμετώπισή της».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23 Δεκεμβρίου 2018