Στις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές μοίραζαν τον χρόνο ανάμεσα στον χρυσό αθλητή μας, τον απίστευτο Τεντόγλου, την φαντασμαγορική συναυλία των Coldplay και στα ρεπορτάζ ευρωεκλογών με τους πολιτικούς αρχηγούς να προσέρχεται συνοδευόμενοι από κάμερες στα όχι ιδιαιτέρως γεμάτα εκλογικά κέντρα.

Το ρεπορτάζ συμπληρώνονταν με ερωτήσεις σε λουόμενους στις παραλίες.

«Στις επόμενες εκλογές βάλτε εκλογικά κέντρα δίπλα στις ακρογιαλιές» προέτρεψε μια κυρία.

Ποιος θα φανταζόταν πριν από πέντε χρόνια ότι την ημέρα των εκλογών θα είχαμε καλλιτεχνικό γεγονός που θα συγκεντρώσει 70.000 κόσμο στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας;

Και τι γεγονός!

*Με την καλύτερη εκπροσώπηση της χώρας σε κάθε έκφρασης της καθημερινής ζωής: Τη νεολαία.

*Με τις καινοτομίες της διάσημης βρετανικής μπάντας των Coldplay όπως τα στατικά ποδήλατα μέχρι τα ηλεκτρικά γιλέκα για τα κωφά και βαρήκοα άτομα.

Μα επιτρέπονται τέτοια πράγματα, τέτοιες συναθροίσεις, ρωτούσε άντρας της ώριμης ηλικίας που έμαθε τις εκλογές με τις λαοθάλασσες συγκεντρώσεων και τα πράσινα και γαλάζια καφενεία στη μεταπολίτευση. Πριν από αυτήν για εφτά χρόνια δεν είχαμε λόγω χούντας ούτε καν εκλογές.

Μειωμένη όπως αναμενόταν είναι η προσέλευση μέχρι τώρα στις κάλπες.

Αν η αποχή σημειώσει ρεκόρ, τα πολιτικά συμπεράσματα για τα κόμματα θα είναι ελεγχόμενης εγκυρότητας, οι δημοσκόποι θα περάσουν ένα δύσκολο βράδι ενώ θα έχουμε μια από τα ίδια και συζητήσεις με πολύ θόρυβο για το τίποτα.

Η Ευρώπη δεν έχει τίποτα να χάσει και τίποτα να βρει από τους θρυλικούς Έλληνες και Ελληνίδες λουόμενους είτε προλάβουν το απόγευμα να ψηφίσουν είτε όχι και από τους νέους που δεν ενδιαφέρθηκαν για τις ευρωεκλογές. Δεν είναι όλοι μπαχαλάκηδες. Τα κόμματα και οι αρχηγοί τους φταίνε που δεν έπεισαν για τη σοβαρότητα και τη κρισιμότητα συγκυρίας.

Η Ευρώπη έχει τον καημό της: Η ώρα της κάλπης για 400 εκατομμύρια πολίτες ήρθε και δεν αστειεύεται. Η ακρίβεια, οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, η πιθανότητα νίκης του Τραμπ, η κλιματική αλλαγή, η πράσινη μετάβαση, η απειλή μιας νέας γενικής οικονομικής κρίσης είναι πολύ σοβαρά θέματα για να τα υποτιμήσουμε και να συνεχίσουμε μετεκλογικά μια συζήτηση που θυμίζει τους θείους από το Σικάγο και τις ταινίες της Φίνος.

ΥΓ: Τα συστημικά λεγόμενα κόμματα είναι αυτά που ευνοούνται από την αποχή….