Αρχισαν με τον καλύτερο τρόπο οι προβολές των ελληνικών ταινιών , μια και η εξαιρετική  και άρτια κυπριακή παραγωγή «Κιμμέρια»του Σάιμον Φαρμακά αξίζει την καλύτερη κριτική επιβεβαιώνοντας και την μεγάλη άνοδο του κυπριακού σινεμά.

 Υποθετικά έχουμε μια σάτιρα με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας , αλλά ουσιαστικά μια ταινία βαθύτατα πολιτική και ταυτόχρονα  ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοπροσδιορισμού.

Ο κεντρικός χαραχτήρας εμπλέκεται με έναν δανειστή ,ένα  UFO, Αμερικάνους «εισβολείς», έναν γκέϋ και άλλες καταστάσεις.

Τα σύμβολα και  οι αναλογίες είναι εμφανείς. Οι  μειονότητες της Κύπρου ,το όνειρο της φυγής,ο αμερικανικός παράγοντας, το χρήμα και η «κατασκευή» μιας κρίσης  (πτώση UFO).

Εξαιρετικοί αφηγηματικοί ρυθμοί και χρόνοι, αξιοθαύμαστο μοντάζ και αντιστοίχηση χώρων χρωμάτων  με τις  διακυμάνσεις των ανθρωπίνων αποφάσεων.

΄Ενας ήρωας, ένα νησί, αναζητούν  τις νέες προοπτικές ,την μετεξέλιξη ,τις αντιδράσεις και τις ιδεολογικές και προσωπικές αποφάσεις.

Τα πάντα συνταιριάζονται όμορφα, σύνθετα και ταυτόχρονα  απλά, εύγλωττα και υπαινικτικά.

Όταν μιλάμε για αρτιότητα , να θυμόμαστε πάντα την «Κιμμέρια» που επιτέλους διαθέτει και ένα στέρεο σωστό σενάριο.Κάπως έτσι θέλουμε το σύγχρονο σινεμά. Διπλής επιφάνειας και όχι μονοδιάστατο