Περίπου πέντε χρόνια έχουν περάσει από την άγρια δολοφονία της Ελένη Τοπαλούδη στη Ρόδο. Η αδικοχαμένη φοιτήτρια είχε υποστεί αργό και βασανιστικό θάνατο από τα χέρια των δύο δραστών, του 21χρονου τότε Ροδίτη και του 20χρονου Αλβανού που την είχαν βιάσει.

Η κοπέλα με ότι δυνάμεις είχε ύστερα από την βάναυση κακοποίηση που υπέστη τους παρακαλούσε να την μεταφέρουν στο νοσοκομείο, όμως εκείνοι την μετέφεραν σε απόκρημνη περιοχή και την πέταξαν στη θάλασσα με αποτέλεσμα να πνιγεί ζωντανή.

Η Ελένη Τοπαλούδη, χθες 15/1 θα γιόρταζε τα 26α γενέθλιά της και οι γονείς της Ιωάννης και Κούλα βρέθηκαν στον τάφο της στο Διδυμότειχο με μία τούρτα. Το μήνυμα του πατέρα της για την αδικοχαμένη κόρη του ”ραγίζει καρδιές». «Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ», αναφέρει μεταξύ άλλων στην μακροσκελή ανάρτησή του στο Facebook.

«Και έρχεται ξαφνικά μια αποφράδα νύχτα που στα γκρεμίζει όλα»

Ραγίζει καρδιές η ανάρτηση της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη για τον χαμό της κόρης και τη δικαιοσύνη στη χώρα.

«Γεννήθηκες και γέμισε η ζωή μου με αισθήματα χαράς και ευγνωμοσύνης. Ήσουν Ελένη μου ό,τι πιο όμορφο θα μπορούσε να μου συμβεί. Ένα μικρό πλασματάκι, ένα μικρούλι τοσοδούλι που είχε την ανάγκη μου. Ήταν τόσο μοναδική και ανεπανάληπτη η στιγμή που σε έφερα στο φως που ευχαριστούσα το Θεό γι’ αυτό το Θείο δώρο.

Και έρχεται ξαφνικά μια αποφράδα νύχτα που στα γκρεμίζει όλα. Γιατί υπάρχουν γύρω μας ανθρωπόμορφα κτήνη χωρίς καρδιά και ψυχή μες στα στήθη τους. Αυτοί οι φονιάδες, οι στυγεροί δολοφόνοι δεν υπολόγισαν ούτε μάνες, ούτε πατεράδες, ούτε αδέρφια ούτε κανέναν. Ευτυχώς που υπάρχει αυτή ‘Η ΘΕΙΑ’. ‘Η ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ’. Σ ΑΥΤΗΝ ΕΝΑΠΟΘΕΤΩ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΜΟΥ’. ΑΠΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ!!!!!!

Σε ποιους να πιστέψω; Σε ποιο σύστημα; Ας σκεφτούν όλοι αυτοί που αποτελούν το σύστημα. Ποιος δικαιολογεί και ξεπλένει τους δράστες, τους βιαστές και τους δολοφόνους;

Ας σκεφτούμε και ας προβληματιστούμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ!!!!! ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!!!!!!!!» γράφει η Κούλα Αρμουτίδου.

Λίγο αργότερα, η Κούλα Αρμουτίδου έκανε μία ακόμα ανάρτηση για τα γενέθλια της κόρης της.

«Ελένη μου, δεν μπορώ, δεν αντέχω την απουσία σου.

Ελένη μου, αχ κοριτσάκι μου.

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ, ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ.

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΟΥ

ΧΡΟΝΟΥ. Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΦΕΡΝΕΙ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ

ΘΛΙΨΗ.

ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ

ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΛΑΣΜΑ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΕΙΣ

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΕ

ΕΞΟΥΘΕΝΩΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ

ΟΔΥΝΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

49 Μήνες και 18 μέρες χωρίς εσένα μόνο η

ψυχή μου ξέρει τι περνάω.

Πονάω, πονάω, πονάω».