Οι καλύτερες παρελάσεις έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ

 03/11/2019 23:10

Με έκπληξη αλλά και πολλές επιφυλάξεις εξαιτίας της επιδημίας των fake news παρακολούθησα στην τηλεόραση -δύο 24ωρα μετά την εθνική μας επέτειο- την παρέλαση αλά Μόντι Πάιθον με την οποία «τίμησαν» την 28η Οκτωβρίου δέκα νεαρές στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Προσπαθούσα να καταλάβω αν είναι αλήθεια, τρολάρισμα ή ένα από τα φτιαχτά βίντεο του διαδικτύου.

Πείστηκα ότι επρόκειτο για απλή καταγραφή της πραγματικότητας όταν διάβασα το κείμενο με το οποίο επιχειρούσαν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα οι πρωταγωνίστριες της παρέλασης-παρωδία.

Το μανιφέστο τους -που εστάλη και δημοσιεύθηκε στην efsyn- χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία τους ως διαμαρτυρία απέναντι στον μιλιταρισμό τον οποίο εξομοιώνουν με τον πατριωτισμό και… εξετάζουν κατ’ αντιπαράσταση με την ελευθερία και τα δικαιώματα των προσφύγων.

Φυσικά και η ελευθερία και τα δικαιώματα των προσφύγων είναι πολύ σημαντικές έννοιες που αξίζουν να ασχοληθούμε μαζί τους, αλλά αυτό δεν είναι ανάγκη να γίνεται σε βάρος μίας πράξης τιμής στα θύματα ενός πολέμου. Υπαρκτών όπως και οι νεκροί από το λιμό του χειμώνα του ‘41-‘42.

Τα λογικά χάσματα που εύκολα εντοπίζει κανείς στη διακήρυξη- δικαιολόγηση της παρωδίας της Ν. Φιλαδέλφειας δεν αφήνουν περιθώρια να ασχοληθεί κανείς στα σοβαρά με τις δέκα. Παραθέτω ενδεικτικά μία παράγραφο: «Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια. Γι' αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι. Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση…

Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους…»

Τα 10 «στρατιωτάκια της υπο-κριτικής τέχνης», όπως αυτοχαρακτηρίζονται και υπογράφουν, θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν εαυτούς στην… στρατευμένη τέχνη τους οποιαδήποτε άλλη ώρα και στιγμή. Σε αυτή τη χώρα η ελευθερία έκφρασης δεν απειλείται. Η ώρα που η πατρίδα τιμά τους προγόνους μας που έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτό, δεν προσφέρεται για παραστάσεις.

Αλλά για να κρίνουμε τα κορίτσια θα πρέπει προηγουμένως να επιδείξουμε ανάλογη αυστηρότητα στις ατυχείς αναφορές υπουργών, πρώην υπουργών και βουλευτών που είδαν στο έπος του ‘40 εθελοντισμούς, Αϊνστάιν και καθαρούς αέρες κοπανιστούς.

Ένα πράγμα δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Οι καλύτερες παρελάσεις έγιναν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τότε που κάποιοι από όσους έσπευσαν να υπερασπιστούν την… ελεύθερη παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας στέκονταν στρατιωτάκια ακούνητα-αμίλητα στην εξέδρα για να παρελάσουν από μπροστά τους πολιτικά και στρατιωτικά τμήματα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Νοεμβρίου 2019

Με έκπληξη αλλά και πολλές επιφυλάξεις εξαιτίας της επιδημίας των fake news παρακολούθησα στην τηλεόραση -δύο 24ωρα μετά την εθνική μας επέτειο- την παρέλαση αλά Μόντι Πάιθον με την οποία «τίμησαν» την 28η Οκτωβρίου δέκα νεαρές στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Προσπαθούσα να καταλάβω αν είναι αλήθεια, τρολάρισμα ή ένα από τα φτιαχτά βίντεο του διαδικτύου.

Πείστηκα ότι επρόκειτο για απλή καταγραφή της πραγματικότητας όταν διάβασα το κείμενο με το οποίο επιχειρούσαν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα οι πρωταγωνίστριες της παρέλασης-παρωδία.

Το μανιφέστο τους -που εστάλη και δημοσιεύθηκε στην efsyn- χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία τους ως διαμαρτυρία απέναντι στον μιλιταρισμό τον οποίο εξομοιώνουν με τον πατριωτισμό και… εξετάζουν κατ’ αντιπαράσταση με την ελευθερία και τα δικαιώματα των προσφύγων.

Φυσικά και η ελευθερία και τα δικαιώματα των προσφύγων είναι πολύ σημαντικές έννοιες που αξίζουν να ασχοληθούμε μαζί τους, αλλά αυτό δεν είναι ανάγκη να γίνεται σε βάρος μίας πράξης τιμής στα θύματα ενός πολέμου. Υπαρκτών όπως και οι νεκροί από το λιμό του χειμώνα του ‘41-‘42.

Τα λογικά χάσματα που εύκολα εντοπίζει κανείς στη διακήρυξη- δικαιολόγηση της παρωδίας της Ν. Φιλαδέλφειας δεν αφήνουν περιθώρια να ασχοληθεί κανείς στα σοβαρά με τις δέκα. Παραθέτω ενδεικτικά μία παράγραφο: «Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια. Γι' αυτό και εμείς μπήκαμε στην παρέλαση ακαλούπωτοι. Στα μάτια των επισήμων και πολλών θεατών, είδαμε την περιέργεια, την έκπληξη αλλά και την υποτίμηση…

Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους…»

Τα 10 «στρατιωτάκια της υπο-κριτικής τέχνης», όπως αυτοχαρακτηρίζονται και υπογράφουν, θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν εαυτούς στην… στρατευμένη τέχνη τους οποιαδήποτε άλλη ώρα και στιγμή. Σε αυτή τη χώρα η ελευθερία έκφρασης δεν απειλείται. Η ώρα που η πατρίδα τιμά τους προγόνους μας που έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτό, δεν προσφέρεται για παραστάσεις.

Αλλά για να κρίνουμε τα κορίτσια θα πρέπει προηγουμένως να επιδείξουμε ανάλογη αυστηρότητα στις ατυχείς αναφορές υπουργών, πρώην υπουργών και βουλευτών που είδαν στο έπος του ‘40 εθελοντισμούς, Αϊνστάιν και καθαρούς αέρες κοπανιστούς.

Ένα πράγμα δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Οι καλύτερες παρελάσεις έγιναν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τότε που κάποιοι από όσους έσπευσαν να υπερασπιστούν την… ελεύθερη παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας στέκονταν στρατιωτάκια ακούνητα-αμίλητα στην εξέδρα για να παρελάσουν από μπροστά τους πολιτικά και στρατιωτικά τμήματα.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 3 Νοεμβρίου 2019

ΣΧΟΛΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Επιλέξτε Κατηγορία