Μονόλογοι
Οι κόντρες για το Μουσείο Ολοκαυτώματος και η «θολή» τύχη της πλατείας Ελευθερίας
16/12/2022 10:16
Μετά από δέκα χρόνια καθυστερήσεων, το έργο του Μουσείου Ολοκαυτώματος έχει μπει επιτέλους σε τροχιά υλοποίησης, όπως θα διαβάσατε στο σχετικό ρεπορτάζ της «ΜτΚ» την περασμένη Κυριακή.
Ένα έργο που οραματίστηκε ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης και είχε την αμέριστη στήριξη του προέδρου της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαυίδ Σαλτιέλ. Οι δύο άνδρες είχαν αγαστή συνεργασία όσο ο πρώτος ήταν δήμαρχος αλλά ο «ανθηρόστομος» μαθαίνει ότι όλα άλλαξαν αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές του 2019.
Για να καταλάβετε πως έχει η κατάσταση πηγές μου μού λένε ότι ο Μπουτάρης παρότι τυπικά παρέμενε πρόεδρος του ΔΣ του Μουσείου, μετά τον Σεπτέμβριο του 2019 είχε παραμεριστεί και μάθαινε πολλές από τις εξελίξεις περί το έργο (ακόμα και αναθέσεις) εκ των υστέρων!
Στις 30 Δεκεμβρίου 2021, δηλαδή δύο μέρες πριν την «αλλαγή φρουράς», ο Σαλτιέλ κάλεσε σε γεύμα εργασίας τον Άλμπερτ Μπουρλά και εκεί του σύστησε τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα και τον project manager Δημήτρη Σαμαρά. Ο Μπουτάρης όχι μόνο απουσίαζε αλλά δεν είχε καν ενημερωθεί για αυτή τη συνάντηση. Τότε για πρώτη φορά έγινε αντιληπτό στους πιο υποψιασμένους ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Δύο μέρες αργότερα, την 1η Ιανουαρίου του 2022 οι ρόλοι άλλαξαν και τυπικά, ο Μπουτάρης είναι πλέον αντιπρόεδρος ενώ την προεδρία ανέλαβε ο Σαλτιέλ. Έκτοτε ο «ανθηρόστομος» μαθαίνει ότι το κλίμα μεταξύ των δύο ανδρών έχει χειροτερέψει. Πλέον ο αντιπρόεδρος του Μουσείου ενημερώνεται για το πώς προχωρά το έργο μέσω Αθηνών.
Διαφωνίες υπάρχουν και για το κόνσεπτ του Μουσείου αλλά και για τον έλεγχό του μελλοντικά, αν πρόεδρός του θα είναι ο εκάστοτε δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ή άλλο πρόσωπο. Στο μεταξύ ο ρόλος του ιδρύματος του Μουσείου με έδρα τις Βρυξέλλες έχει ατονήσει ενώ η κυβέρνηση σχεδιάζει (… εδώ και ένα χρόνο) να ιδρύσει ένα άλλο νομικό πρόσωπο, με έδρα την Ελλάδα αυτή τη φορά, που θα έχει την ευθύνη λειτουργίας του Μουσείου- όταν αυτό γίνει.
Για όλα αυτά είναι φυσικά ενήμεροι όλοι όσοι εμπλέκονται με το έργο, αλλά προσπαθούν να κρατούν τις ισορροπίες, ειδικά τώρα που έχει μπει το νερό στο αυλάκι για την υλοποίηση του.
Κι αν όλα αυτά γίνονται για ένα υπό κατασκευή Μουσείο, ένα αληθινό «μουσείο» όπου παίχτηκε μια από τις πράξεις του δράματος του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη παραμένει πάρκινγκ. Μιλώ για την πλατεία Ελευθερίας. Ο δήμος εδώ και ένα χρόνο λειτουργεί το χώρο ως χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης, με την προοπτική ότι θα κάνει υπόγειο πάρκινγκ από κάτω και πάρκο μνήμης από πάνω.
Από την άνοιξη περιμένουμε τα αποτελέσματα μιας μελέτης βιωσιμότητας για το υπόγειο πάρκινγκ που ανέθεσε ο δήμος και ενώ η σύμβαση που ανατέθηκε στον μελετητή λήγει σε μερικές μέρες, από το φθινόπωρο είμαστε στη φάση που η υπηρεσία υπέβαλε παρατηρήσεις και ο μελετητής τις εξετάζει. Είναι τόσες πολλές αυτές οι παρατηρήσεις; Ή απλώς χρειάζεται να κερδηθεί κι άλλος χρόνος;
Βέβαια στην πρώτη του προεκλογική εκδήλωση ο δήμαρχος Κ. Ζέρβας μίλησε μόνο για πάρκο μνήμης, αλλά ακόμα δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του στο δημοτικό συμβούλιο για το τι σκοπεύει να κάνει με το θέμα του υπόγειου πάρκινγκ. Είτε αποφάσισε να το κάνει πάρκινγκ είτε να επιστρέψει στην λογική του πάρκου μνήμης θα περιμέναμε να έχει μια σχετική πρόβλεψη στο τεχνικό πρόγραμμα που ψηφίστηκε την περασμένη Δευτέρα. Δεν υπήρχε ούτε σεντ.
Ο αντιδήμαρχος Μ. Κυριζίδης είπε ότι σε 1-2 μήνες θα τελειώσει η μελέτη βιωσιμότητας και θα έρθει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο. Σε δύο μήνες από σήμερα, βέβαια, θα είμαστε στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου, μετά θα πάμε σε δεύτερες εκλογές και πριν το καταλάβουμε θα έχουμε φτάσει στα μπάνια του λαού και μετά στις δημοτικές εκλογές.
Αν τελικά επιστρέψουμε στο σχέδιο δημιουργίας μόνο του πάρκου μνήμης (που υπό άλλες συνθήκες θα είχε ολοκληρωθεί αρχές του 2020) θα χρειαστεί χρόνος για νέο διαγωνισμό (που σημαίνει τεύχη δημοπράτησης, πιθανές ενστάσεις) και μέχρι να φτάσουμε στις μπουλντόζες… θα είμαστε στο 2025.
Αν το σημερινό δημοτικό συμβούλιο επιλέξει τη λύση του υπόγειου πάρκινγκ κάτω από την πλατεία (και εφόσον τα δεδομένα δεν ανατραπούν από το επόμενο δημοτικό συμβούλιο και τον επόμενο δήμαρχο), ο χρόνος που θα χρειαστεί θα είναι πολύ περισσότερος. Φτου κι από την αρχή μελέτες, εγκρίσεις, δημοπρατήσεις για ένα διπλό έργο. Και στο μεταξύ αντί για πλατεία θα έχουμε εκεί μια μαύρη τρύπα για πολλά χρόνια.
Υπάρχει και τρίτο σενάριο, το προσωρινό πάρκινγκ να γίνει μόνιμο. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, εξάλλου.
