Ο ΟΗΕ καλεί την διεθνή κοινότητα να ξεπεράσει την σημερινή πόλωση επιστρέφοντας στο πνεύμα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου η οποία υπεγράφη πριν από 75 χρόνια.

Η Διακήρυξη αυτή «απέδειξε την ισχύ και την αποτελεσματικότητά της επί δεκαετίες», δήλωσε ο Υπατος Αρμοστής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ Φόλκερ Τουρκ κατά την διάρκεια εκδήλωσης που οργανώθηκε στην Γενεύη παρουσία εκπροσώπων των κρατών και υπερασπιστών του ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η επέτειος αυτή αποτελεί «έκκληση για την επιστροφή στο πνεύμα που οδήγησε κάθε κράτος μέλος να υιοθετήσει την Οικουμενική Διακήρυξη», είπε.

«Σε μία εποχή κατά την οποία η αλληλεγγύη είναι τόσο λίγο παρούσα και οι διαιρέσεις και τα βραχυπρόθεσμα οράματα τόσο πολλά, το θεωρώ έκκληση για την υπέρβαση της πόλωσης. Μία έκκληση για να εργασθούμε από κοινού με θάρρος και αρχές για να ανταποκριθούμε στις τεράστιες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε».

Η Διακήρυξη, η οποία δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, κηρύσσει την υπεροχή των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των ατόμων επί των δικαιωμάτων των κρατών, ανάγοντας τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα στο ίδιο επίπεδο με τις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες.

Τα δικαιώματα του ανθρώπου δεν πρέπει να είναι πλέον ζήτημα εσωτερικής τάξεως, όπως είχε διεκδικήσει ο Χίτλερ για να εμποδίσει κάθε ξένη ανάμειξη, αλλά «οικουμενικό» ζήτημα.

Ομως, 75 χρόνια μετά, ορισμένες χώρες, με επικεφαλής την Κίνα, αμφισβητούν όλο και περισσότερο τον οικουμενικό χαρακτήρα των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ο Υπατος Αρμοστής απάντησε σήμερα και στις επικρίσεις δηλώνοντας ότι η Οικουνενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου απηχεί αξίες που προέρχονται από ολόκληρο τον κόσμο.

Είναι «ένας ποταμός που τροφοδοτείται από πολυάριθμα ρυάκια», είπε αναφέροντας τις «αφρικανικές αξίες» της συνεργασίας και της συλλογικής ευθύνης, τις ελευθερίες του Διαφωτισμού, την αρχή του «ζακάτ» (ελεημοσύνη) του ισλάμ ή τις πνευματικές παραδόσεις της Ασίας.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που υιοθετήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1948 με βάση το ανθρωπιστικό όραμα που επικράτησε μετά την νίκη των συμμαχικών δυνάμεων επί των Ναζί, είναι ένα από τα πρώτα μεγάλα επιτεύγματα του νεότευκτου τότε Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Το κείμενο «καταρτίσθηκε σε μία περίοδο βουτηγμένη στην φρίκη, έπειτα από την πλέον τερατώδη μαζική σφαγή που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, υπό την μορφή του Ολοκαυτώματος, και με την βεβαιότητα ότι η καθολική καταστροφή πλησίαζε όλο και περισσότερο», είπε ο Φόλκερ Τουρκ.

Η Διακήρυξη έφερε «την ελπίδα» μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είπε εκφράζοντας την λύπη του που, 75 χρόνια μετά, τα δικαιώματα του ανθρώπου εξακολουθούν να παραβιάζονται στο κόσμο οδηγώντας σε πολέμους, λιμούς και καταστολή.