Όποιος είδε ή άκουσε πως σε έναν καφενέ, ένα γραφείο, μια φάμπρικα κλπ έγινε καυγάς για τις εκλογές ας μπει στον κόσμο να μας πει διεύθυνση και ονόματα.

Πολύ κουλ και βουβή είναι η προεκλογική περίοδος.

Η -όχι τραγική , αλλά- κωμική ειρωνεία του πράγματος είναι πως το «κυριλέ» αυτό προεκλογικό κλίμα εκτυλίσσεται σε μια περίοδο κυριαρχίας της υστεροφημίας του Ανδρέα Παπανδρέου ο όποιος 27 χρόνια μετά τον θάνατό του χαίρει καθολικής εκτίμησης και σεβασμού ενώ το δεύτερο και το τρίτο -δημοσκοπικά- κόμματα διεκδικούν την πολιτική του κληρονομιά. Ναι, του Ανδρέα ο οποίος μεσουράνησε σε εποχές άγριων καβγάδων, εντάσεων και επεισοδίων στους γαλάζιους και πράσινους καφενέδες!

Οι εκλογές αυτές είναι ο καθρέφτης της συνθήκης αμοιβαίου εμπαιγμού μεταξύ κομμάτων και ψηφοφόρων. Πονήρεψε κι ο πολίτης, ας το αποδεχθούμε.

Τα κόμματα με τοξικό λόγο, υπερβολές και εμφανείς τακτικές εξαπάτησης των πολιτών «ξεκατινιάζονται» στα κανάλια με άγριες ανταλλαγές προσβλητικών σχολίων και ύβρεων μεταξύ των στελεχών τους , ενώ οι πολίτες… ήρεμοι μέχρι «αφασίας» πάνε στις κάλπες σαν να λένε «μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια».

Το κόλπο γκρόσο των πολιτών θα γίνει πίσω από το παραβάν.

Αυτό που δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή να αποδεχθούν τα κόμματα είναι πως οι υπέρμετρα μη ρεαλιστικές υποσχέσεις τους και η έλλειψη κοστολόγησης των μέτρων που προτείνουν με τα προγράμματά τους , δεν συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις του πολίτη της νέας εποχής.

Όποιος θέλει μπορεί να υπόσχεται τον ουρανό με τ ´ άστρα χωρίς να απολογείται για το πόσο ρεαλιστικό ή ουτοπικό είναι το προγραμμά του.

Εξ όσων γνωρίζουμε ουδέποτε ανατέθηκε η κοστολόγηση των προγραμμάτων σε ανεξάρτητο φορέα για να ξέρει ο πολίτης που βαδίζει η οικονομία αλλά και το κόμμα που προτίθεται να ψηφίσει.

Στη δε περίπτωση της ανάληψης της εξουσίας από κυβέρνηση συνεργασίας δυο η τριών κομμάτων, τι νόημα έχει το οικονομικό πρόγραμμα ενός εξ αυτών των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού, αφού η πολιτική που θα εφαρμοστεί θα προκύψει από το κράμα των προγραμμάτων των κομμάτων του;