Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπεις και αυτό που καταλαβαίνεις συγκρίνοντάς το με άλλα εκλογικά αποτελέσματα του παρελθόντος.

Τα περί «στρατηγικής ήττας» ή «διαχειρίσιμης ήττας» ή ξέρω 'γω ποιας άλλης ήττας είναι περιττά. Εξάλλου από τα χρόνια των μεγάλων γελοιογράφων τα πιο δυνατά τους σκίτσα ήταν τα «ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ». Αυτά που μιλούσαν με την αλήθεια της εικόνας.

Τώρα τα πιο σημαντικά ερωτήματα είναι τρία:

- Θα πάρει ο κ. Μητσοτάκης αυτοδυναμία;

Η αίσθηση του διαρκούς νικητή Τσίπρα,  που καλλιεργούσαν το επιτελείο του και φιλικά προς το ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ, χάθηκε. Παράλληλα και ο διεθνής Τύπος που κατέγραψε τη μεγάλη ήττα με σχόλια που δεν θυμίζουν το γνωστό δέος τους απέναντι στο σημερινό πρωθυπουργό, δίνει την εντύπωση ότι τον βλέπουν πια ως προσερχόμενο στις κάλπες του Ιουνίου χωρίς πολλές πιθανότητες νίκης.

- Θα αντέξει το ΚΙΝΑΛ στη διμέτωπη επίθεση που θα δεχθεί;

Το κόμμα της κ. Γεννηματά, πάντως, παρά το όχι εντυπωσιακό ποσοστό ψήφων που έλαβε χθες, αναδείχθηκε η τρίτη πολιτική δύναμη και ένα ανερχόμενο δειλά κόμμα κεντροαριστεράς με επεξεργασμένες πολιτικές θέσεις προοδευτικού χαρακτήρα. Σκοπεύει σταδιακά σε περαιτέρω ανασύνταξη. Πολλοί όμως ήδη εκτιμούν ότι ο κ. Τσίπρας θα δώσει τη μάχη κυρίως για να κερδίσει οριστικά την ηγεμονία στον κεντροαριστερό χώρο.

Με ποιο αφήγημα θα πάει ο κ. Τσίπρας στις νέες εκλογές; Μάλλον θα συνεχίσει να καταφέρεται κατά του κ. Μητσοτάκη για την "νεοφιλελεύθερη ατζέντα του" και του ΚΙΝΑΛ για "δεξιά στροφή", θα συνεχίσει τον αγώνα κατά της ακροδεξιάς και θα κάνει μια ύστατη προσπάθεια προσέλκυσης των ασθενέστερων οικονομικά με νέα παροχολογία.

ΥΓ: Δεν ξέρουμε την τύχη του σλόγκαν "η ώρα των πολλών", αφού στις ευρωεκλογές οι... πιο πολλοί τον καταψήφισαν.