Μπορεί οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να είναι για τους περισσότερους ανθρώπους ταυτισμένες με την ξεγνοιασιά, την ξεκούραση και τις οικογενειακές στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα, ωστόσο κάποιοι άλλοι καλούνται να τα ξεχάσουν όλα αυτά και να επιτελέσουν το καθήκον τους.

Ο Κώστας Κυριακούδης, είναι οδηγός ταξί εδώ και 17 χρόνια και φέτος θα αλλάξει χρόνο στο τιμόνι. Μπορεί όπως λέει με τα χρόνια να έχει συνηθίσει «μέχρι ένα σημείο» τη μοναξιά του ταξί, αλλά ακόμη και σήμερα του φαίνεται δύσκολο να είναι μακριά από την οικογένειά του. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας όμως θα ξεκλέψει λίγα λεπτά για να αλλάξει χρόνο και ευχές με την οικογένειά του μέσω βιντεοκλήσης.

Κάτι άλλο που τον παρηγορεί είναι ότι οι πελάτες αντιλαμβάνονται τη δυσκολία του επαγγέλματος των οδηγών ταξί τέτοιες ημέρες και συνήθως είναι πιο φιλικοί και μπορεί να αφήσουν μεγαλύτερο φιλοδώρημα.

Από τις βάρδιες σε γιορτινές μέρες δεν έχουν λείψει βέβαια και τα απρόοπτα. Ο κ. Κυριακούδης θυμάται μία παραμονή Πρωτοχρονιάς που είχε μπει στο ταξί του ένας πελάτης και επειδή είχε χάσει πολλά χρήματα στον τζόγο του είχε πει ότι ήθελε να αυτοκτονήσει, κάτι το οποίο ευτυχώς δεν έγινε.

Ο Φάνης Μπαμπούλας, είναι ιδιοκτήτης οίκου τελετών και φέτος λόγω του νέου νόμου για τις κηδείες θα βιώσει μία πρωτοφανή συνθήκη. «Φέτος πρώτη φορά καθόμαστε τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αλλά ταυτόχρονα εργαζόμαστε», λέει και εξηγεί πως οι κηδείες θα γίνονται μετά τις αργίες. Αν πεθάνει κάποιος μπορεί να μην γίνει η τελετή «αλλά θα τον πάρουμε από το σπίτι, θα τον μεταφέρουμε στις εγκαταστάσεις που έχουμε για να μείνει εκεί», σημειώνει ο ίδιος. Αν και ο κ. Μπαμπούλας είναι παρών σε κάθε αργία στην επιχείρησή του, εντούτοις «συνήθως καταφέρνουμε έστω για 1-2 ώρες να είμαστε στο εορταστικό τραπέζι».

Ο Οδυσσέας Λομβαρδέας, ειδικευόμενος γενικός χειρουργός στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» λέει ότι μετά από χρόνια εφημεριών σε αργίες και γιορτές «δεν το καταλαβαίνεις» και ειδικά όταν γνωρίζεσαι με ασθενείς που μένουν μέσα ή με το νοσηλευτικό προσωπικό, «αισθάνεσαι ότι κάνεις γιορτές με δικούς σου ανθρώπους».

Μπορεί να μην υπάρχει χρόνος ούτε καν για μία βιντεοκλήση με τους αγαπημένους του στο σπίτι, αλλά το μείζον για να περάσεις καλά σε τέτοιες περιόδους, είναι να ξέρεις ότι έχεις κατανόηση από το σπίτι σου. «Σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις ανθρώπους που σε σκέφτονται» και βέβαια το αίσθημα της προσφοράς στους ασθενείς είναι ένα στοιχείο που γεμίζει την ψυχή του.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος στις γιορτές ο κ. Λομβαρδέας και οι συνάδελφοί του που θα εργαστούν μαζί έχουν στολίσει την κλινική και έχουν προγραμματίσει να φέρουν εορταστικά γεύματα, ελπίζοντας ότι θα βρουν λίγο χρόνο για να δειπνήσουν μαζί. «Σε μας υπάρχει όλη τη χρονιά ένα όμορφο κλίμα με τους συναδέλφους», οπότε στις γιορτές απλώς το «πασπαλίζεις με λίγη εορταστική χρυσόσκονη», λέει χαρακτηριστικά.

Ο Ιωάννης Ιωαννίδης, αρχιπυροσβέστης και αντιπρόεδρος της Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Κεντρικής Μακεδονίας δεν γνωρίζει από γιορτές εδώ και 20 χρόνια.

«Τα 12-13 χρόνια από τα 20 που θυμάμαι έχω κάνει μέσα και Πάσχα και Πρωτοχρονιά και Χριστούγεννα. Είναι η άλλη μας οικογένεια. Είμαστε συνεχώς στο καθήκον», τονίζει.

Ομολογεί ότι είναι δύσκολο να εργάζεται αυτές τις ημέρες, «αλλά όταν αγαπάς το επάγγελμά σου δεν σε νοιάζει που θα λείψεις μία μέρα από την οικογένειά σου», παρότι αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά του.

Θυμάται μάλιστα μία παραμονή Πρωτοχρονιάς όταν οι πυροσβέστες είχαν συμφωνήσει με την υπηρεσία να επιτραπεί για λίγη ώρα στις οικογένειές τους η είσοδος στον πυροσβεστικό σταθμό, ώστε να αλλάξουν όλοι μαζί χρόνο, αλλά στις 23.40 ήχησε συναγερμός «για φωτιά σε σκεπή ξενοδοχείου και τελικά απλά αλλάξαμε χρόνο πάνω σε μία σκεπή».

Χαραγμένο στη μνήμη του έχει μείνει επίσης ένα τροχαίο ξημερώματα Πρωτοχρονιάς. Όταν έφτασαν στο σημείο οι πυροσβέστες διαπίστωσαν ότι το θύμα ήταν κοντινό τους άτομο. «Κανείς δεν θέλει να ζήσει τέτοιες στιγμές. Όταν ακούμε ένα τροχαίο και ειδικά ότι υπάρχει εγκλωβισμένος χωρίς τις αισθήσεις του ή νεκρός, μέχρι να φτάσουμε το μυαλό μας πάει παντού», εξομολογείται ο κ. Ιωαννίδης.

Ο Βασίλης Κλεάνης, είναι αρχιφύλακας στο Α.Τ. Χαριλάου και α’ αντιπρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης. «Φέτος δουλεύω Χριστούγεννα και στην αλλαγή του χρόνου. Πιο πιτσιρικάδες μάς ενοχλούσε», αλλά πλέον έχει γίνει συνήθεια λέει ο ίδιος. Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά όμως είναι οι χειρότερες μέρες «για να δουλεύουμε έξω», διότι αντιμετωπίζουν πολύ κόσμο που είναι μεθυσμένος και προκαλούνται φασαρίες. «Έχει τύχει να πάω σε σπίτι Χριστούγεννα μεσημέρι και να έχουν γυρίσει το τραπέζι ανάποδα και να έχουν πλακωθεί μεταξύ τους», θυμάται από ένα περιστατικό.

Ο Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης, υπαστυνόμος α’ και επόπτης αλλαγής στην ομάδα ΔΙΑΣ, θυμάται ότι «από 20 χρονών που βγήκα από τη σχολή οι πρώτες μου υπηρεσίες ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς σκοπιά μόνος μου». Το ίδιο μοτίβο συνεχίζεται εδώ και 21 χρόνια, αλλά όπως λέει ο ίδιος «είμαστε άνθρωποι του καθήκοντος και έχουμε συνηθίσει να μας ζητάνε στα δύσκολα».

Από τα περιστατικά που του έχουν χαραχθεί στη μνήμη είναι το «δείπνο» στο δρόμο που έκαναν με έναν άστεγο παραμονή Πρωτοχρονιάς, αλλά και οι επεισοδιακές καταδιώξεις με μηχανές σε μοτοπορείες αναρχικών προς τις φυλακές που διαρκούσαν τόσες ώρες που δεν ήξεραν καν αν είχε αλλάξει ο χρόνος.

Η Κική Λαδοπούλου είναι αρχιφύλακας στην ομάδα ΔΙΑΣ στον κεντρικό τομέα Θεσσαλονίκης. Ορισμένες φορές επικρατεί η νοσταλγία, αλλά μετά από 12 χρόνια στο Σώμα κυριαρχεί η αίσθηση του καθήκοντος, αναφέρει η ίδια.

Αυτά που θυμάται η κ. Λαδοπούλου από βάρδιες σε αντίστοιχες περιόδους προηγούμενων ετών είναι απλοί άνθρωποι που πλησίαζαν αυτή και τους συναδέλφους της «και μας μιλούσαν απλώς γιατί δεν είχαν κάποιον άλλον να μιλήσουν».

Από τις πιο έντονες στιγμές που έχει βιώσει όμως είναι και συζητήσεις με νεαρά παιδιά τα οποία μοιράστηκαν μαζί της προβλήματα που αντιμετώπιζαν και μετά από καιρό την ξαναβρήκαν για να της πουν ότι χάρη σε όσα είχαν πει, κατάφεραν να τα λύσουν.

Ο Χριστόφορος Καμπουρίδης, ειδικευόμενος Ορθοπαιδικός στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» επισημαίνει ότι έχει συνηθίσει και αυτός και η οικογένειά του να είναι μακριά τέτοιες μέρες εδώ και επτά χρόνια. Έτσι θα γίνει και φέτος την παραμονή Πρωτοχρονιάς. «Αυτό που σε κάνει να δουλεύεις παραπάνω είναι η προσφορά στον άνθρωπο που εκείνη την ημέρα που οι άλλοι διασκεδάζουν αυτός έτυχε να έχει ανάγκη», σημειώνει ο γιατρός.

Από το παρελθόν ο ίδιος έχει να θυμάται ως «κατόρθωμα», ότι στα γενέθλια ενός συναδέλφου του παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2021 οι εφτά εφημερεύοντες κατάφεραν να ξεκλέψουν τρία λεπτά, παρά τη γενική εφημερία, ώστε να αλλάξουν χρόνο και ευχές.