«Αποκαλυπτική μιας πολιτικής διγλωσσίας της Κυβέρνησης» ήταν η συζήτηση για το νομοσχέδιο για το Υπερταμείο και τις θυγατρικές του, στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, σύμφωνα με τον εισηγητή του ΠΑΣΟΚ - Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτή Α’ Αθήνας, Παύλο Γερουλάνο, στη σημερινή τέταρτη συνεδρίαση: «Από τη μια μεριά η προσπάθεια του εισηγητή της πλειοψηφίας να μας πείσει πόσο πολλά πρέπει να αλλάξουν, για να πουληθούν σωστά και τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Και από την άλλη, του Διευθύνοντος Συμβούλου του Υπερταμείου, που μας είπε ότι δεν αλλάζει και κάτι σημαντικό με το νομοσχέδιο, αλλά βάζουμε τις βάσεις για ένα εθνικό sovereign fund. Δηλαδή, ένα Εθνικό Κρατικό Ταμείο».

«Πλην, όμως», συνέχισε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ- ΚινήματοςΑλλαγής, «τα πάγια που αναφέρονται στα Εθνικά Κρατικά Ταμεία είναι συνήθως πηγές πλούτου, όπως ορυκτά καύσιμα, που δεν ανήκουν σε μια γενιά αλλά σε πολλές και σταματούν να παράγουν πλούτο από την ώρα που θα τα εξορύξεις. Βάζεις, λοιπόν τα χρήματα σε ένα ταμείο και από εκεί, επενδύεις στις επόμενες γενιές. Το Υπερταμείο δεν κάνει αυτό. Το Ταμείο για να έχει έσοδα, πουλάει πλουτοπαραγωγικά πάγια, όπως για παράδειγμα, ένα ξενοδοχείο που θα μπορούσε να παράγει ακόμα και αν δεν πουληθεί. Ή δημόσια αγαθά όπως το νερό, το δίκτυο σιδηροδρόμων, τα λιμάνια, τα οποία ακόμα και όταν χάνουν χρήματα προσφέρουν στο κοινό καλό. Όταν πουλάει την πρώτη κατηγορία, δηλαδή τα πάγια που θα μπορούσαν να δημιουργούν πλούτο για τις επόμενες γενιές, αποδέχεται ότι απέτυχε στην διαχείρισή τους. Και όταν πουλάει δημόσια αγαθά, που είτε χάνουν είτε κερδίζουν, προσφέρουν στο γενικό σύνολο σημαίνει ότι αποποιείται του δικαιώματος να διαλέξει εκείνο αν θα τα διαχειρίζεται με κέρδος για το καλό των επόμενων γενεών ή με χασούρα για το καλό της συγκεκριμένης. Η ίδια η φύση, λοιπόν, των παγίων που διαχειρίζεται το Υπερταμείο, του δημιουργεί μια εσωτερική αντίφαση, η οποία φάνηκε ξεκάθαρα τις προηγούμενες μέρες στις εισηγήσεις της Κυβέρνησης».

«Τελικά, εκποιητής ή αξιοποιητής κ. Υπουργέ; Και τα δύο, δεν γίνεται» είπε χαρακτηριστικά ρώτησε ο Παύλος Γερουλάνος, υπογραμμίζοντας ότι όταν βλέπεις μια Κυβέρνηση να περηφανεύεται για δύο διαφορετικά πράγματα πάνω στο ίδιο θέμα, σημαίνει είτε ότι δεν έχει καθαρό στόχο είτε ότι «θέλει να κάνει κάτι εντελώς διαφορετικό και προσπαθεί να το κρύψει πίσω από μια βιτρίνα. Πολύ φοβάμαι ότι προσπαθεί να κάνει το δεύτερο».

Στη συνέχεια, ο Παύλος Γερουλάνος, επανέλαβε τα 20 καίρια ερωτήματα που είχε θέσει την περασμένη Παρασκευή για το Υπερταμείο και τις θυγατρικές του και απάντηση δεν πήρε.

«Απαντήσεις όμως υπάρχουν» είπε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και «δημιουργούν ένα πλαίσιο αναξιοκρατίας και αδιαφάνειας, που χαρακτηρίζει την Κυβέρνηση»:

• «Ένα πλαίσιο, όπου η Κυβέρνηση γλύφει επάνω, τις διοικήσεις που δεν τις αξιολογεί, αλλά τους δίνει περισσότερα χρήματα, και φτύνει κάτω, τους εργαζόμενους που τους κόβει τις Συλλογικές Συμβάσεις».

• «Ένα πλαίσιο συμβούλων, οι οποίοι θεωρούν εκ προοιμίου ότι είναι καλοί για το δημόσιο συμφέρον, χωρίς διαδικασίες αξιολόγησης, ενώ θέλει να αξιολογεί δημόσιους υπάλληλους».

• «Ένα επικίνδυνο πλαίσιο αποχώρησης του Δημοσίου από κρίσιμους κλάδους της οικονομίας, όπως οι Τράπεζες, τα Δίκτυα της Ενέργειας και οι δημόσιες συγκοινωνίες, αντίθετα στις διεθνείς τάσεις, με τεράστια επιρροή στην δημιουργία ολιγοπωλίων και τελικά αισχροκέρδειας, που βιώνουν στο πετσί τους ευάλωτοι πολίτες, αγρότες, έμποροι και βιοτέχνες που παλεύουν να επιβιώσουν και για αυτό τους δίνετε PASS».

«Θα ήμουν διατεθειμένος», συμπλήρωσε ο Παύλος Γερουλάνος, «να ακολουθήσω την λογική του Υπουργού, που μας είπε: «μεταξύ των «golden boys» και της κριτικής για αποτυχία, εάν δεν κάναμε όσα κάναμε, προτιμώ την κριτική για τα «golden boys»», αλλά το πρόβλημα είναι ότι εδώ έχουμε αναποτελεσματικά «golden boys». Και δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι αποτελεσματικά, αφού η Κυβέρνηση τούς έχει να κινούνται, χωρίς αξιολόγηση, ανάμεσα στην εκποίηση περιουσίας που προσφέρει κέρδη ή δημόσια αγαθά και στην αξιοποίησή τους».

Και ολοκληρώνοντας τόνισε: «Η πραγματικότητα είναι, ότι η Κυβέρνηση ούτε sovereign fund φτιάχνει, ούτε διορθώνει κακές πρακτικές για να εκποιήσει και να μειώσει το χρέος ουσιαστικά. Οι τεράστιες αποτυχίες στην ΕΤΑΔ, στις Αλυκές, στα ΕΛΤΑ και στις Δημόσιες Συγκοινωνίες, όπως τα τρένα και τα λεωφορεία, είναι ενδεικτικές. Άρα, τι κάνει το Υπερταμείο; Πώς δημιουργεί πλούτο για τις επόμενες γενιές; Μειώνει το χρέος τους μέσα από εκποίηση ή δημιουργεί πλούτο μέσα από αξιοποίηση που θα τον καρπωθούν αυτές; Τίποτα από όλα αυτά. Απλώς δημιουργεί μια νέα στρατιά καλά πληρωμένων συμβούλων, που εξυπηρετεί τη Νέα Δημοκρατία για εξαιρετικά πρόσκαιρα μικροκομματικά οφέλη. Αυτό είναι το Υπερταμείο».

«Αλλά, θα ρωτήσει κάποιος και εύλογα: Αν αυτό είναι το Υπερταμείο σήμερα, τι πρέπει να γίνει; Αυτό, το κρισιμότερο όλων, εικοστό πρώτο ερώτημα, θα το απαντήσουμε αύριο, στην Ολομέλεια», υπογράμμισε με έμφαση, στο τέλος της ομιλίας του, ο Παύλος Γερουλάνος.