Το ποντιακό στοιχείο, καθότι ανέκαθεν ισχυρό και δραστήριο, δεν θα μπορούσε να μην βρίσκει εκπροσώπηση και στον αθλητισμό. Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, είναι αναγκαίο να γίνει λόγος για την ποδοσφαιρική ομάδα των Πόντιων καλλιτεχνών, τον Παλλαλιακό, που προσπαθεί και καταφέρνει να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο.

Το 2012 η αρχή

Η αφορμή για την ίδρυση του Παλλαλιακού (παν+λαλιά, δηλαδή όλες οι φωνές μαζί, προφανώς προς κατάδειξη της σπουδαιότητας της συλλογικής προσπάθειας και διεκδίκησης) δόθηκε πίσω στον Απρίλιο του 2012, όταν μια παρέα φίλων, στην πλειοψηφία τους Πόντιοι καλλιτέχνες, χαίρονταν το ποδόσφαιρο σε ένα γηπεδάκι 5x5 της Πολίχνης Θεσσαλονίκης, κάτι που έκαναν τακτικά.

Εκείνη η ημέρα, όμως, είχε κάτι το ξεχωριστό, μιας και η παρέα συζήτησε την πρόταση που είχε δεχθεί από μια ομάδα της Κοζάνης να δώσουν έναν αγώνα, με τα έσοδα να προορίζονται για την στήριξη ενός παιδιού που έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Χωρίς να υπάρξει ο παραμικρός ενδοιασμός και αφού ειδοποιήθηκαν και άλλοι Πόντιοι καλλιτέχνες, ο αγώνας, που ήταν και ο παρθενικός της ομάδας, έγινε στις 10 Μαΐου του 2012, με περίπου 1.000 ευρώ να συγκεντρώνονται για τις ανάγκες του παιδιού και της οικογένειάς του.

Αυτό ήταν και το έναυσμα, ώστε η προσπάθεια να εξελιχθεί και να γίνει πιο οργανωμένη και πιο μόνιμη. Η πίστη στον συνάνθρωπο, η επιθυμία να προσφέρει βοήθεια σε όσους βρίσκονται σε στιγμές ανάγκης, αλλά και η αγάπη της για την ποντιακή παράδοση αποτέλεσαν το εύφορο έδαφος πάνω στο οποίο πάτησε αυτή η παρέα και δημιούργησε τον Παλλαλιακό.

Η ομάδα ιδρύθηκε από 16 αρχικά ανθρώπους, ωστόσο τη φανέλα της έχουν φορέσει γύρω στα 50 άτομα συνολικά, ανάμεσα στα οποία, πέρα από τραγουδιστές και μουσικοί, είναι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, με πιο γνωστό τον Σάββα Κωφίδη, ηθοποιοί και κάποιοι ελάχιστοι που δεν διαθέτουν καμία από τις παραπάνω ιδιότητες, αλλά αγαπούν απλά τον Πόντο και επιθυμούν να είναι μέρος της συγκινητικής προσπάθειας που γίνεται.

Δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη

Μέχρι σήμερα ο Παλλαλιακός έχει δώσει πάνω από 72 αγώνες για φιλανθρωπικό σκοπό. Ένας εκ των πλέον σημαντικών ήταν ο αγώνας εναντίον του Ατρόμητου Κατερίνης στην ομώνυμη πόλη, που διοργανώθηκε από τον Ποντιακό Σύλλογο Κατερίνης «Παναγία Σουμελά». Στόχος ήταν η συγκέντρωση χρημάτων για την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας ενός παιδιού με αναπηρία και επετεύχθη, καθώς τα έσοδα από το παιχνίδι ανήλθαν στις 2.500 ευρώ. Η βοήθεια αποδείχθηκε άκρως σημαντική και στον αγώνα στο Ανατολικό Πτολεμαΐδας, προς στήριξη ατόμων με αναπηρία της περιοχής.

Επιπλέον, ο Παλλαλιακός βρέθηκε δίπλα στα παιδιά του Παιδικού Χωριού Φιλύρου Θεσσαλονίκης στον αγώνα με τους (επίσης Πόντιους) Σεβνταλήδες από το Έσεν της Γερμανίας, όπου συγκεντρώθηκαν 700 ευρώ, ενώ την πολύτιμη βοήθειά του έχει προσφέρει και στα σχολεία της Λεκάνης και του Κεχρόκαμπου Καβάλας, με την αγορά υπολογιστών και τη βελτίωση των βιβλιοθηκών, μέσω του αγώνα με την ομάδα της Λεκάνης.

Ο πρώην και επίτιμος, πλέον, πρόεδρος του Παλλαλιακού, Κυριάκος Χατζηαντωνιάδης, μίλησε στη «ΜτΚ» και διαβεβαίωσε για την ποιότητα της προσπάθειας που γίνεται: «Πρόκειται για μια ανιδιοτελή προσπάθεια, που γίνεται με μεγάλο μεράκι. Γίνονται και θα συνεχίσουν να γίνονται φοβερές ενέργειες. Ο ρόλος του Παλλαλιακού στην κοινωνία είναι σημαντικός. Έχουμε κάνει πάρα πολλά πράγματα».

Ο αρχηγός του Παλλαλιακού Μπάμπης Ιορδανίδης, τραγουδιστής το επάγγελμα, μίλησε επίσης για τη δράση της ομάδας και είπε: «Ο σκοπός μας είναι να βοηθάμε όποιον το έχει ανάγκη μέσα από ποδοσφαιρικούς αγώνες και άλλες εκδηλώσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Έχουμε δώσει πολλούς αγώνες, με παλαίμαχους παίκτες του ΠΑΟΚ, του Ηρακλή, του Άρη κ.λπ. Επίσης έχουμε βγει και στο εξωτερικό, στο Έσεν και στο Ντίσελντορφ στη Γερμανία, όπου παίξαμε με Έλληνες ομογενείς. Εμείς είμαστε μια ομάδα καλλιτεχνών, που μας στηρίζουν κάποιοι επιχειρηματίες, είτε Πόντιοι, είτε όχι, αλλά με φιλοποντιακά αισθήματα».

«Όπλα μας το τραγούδι και το ποδόσφαιρο»

Στη συνέχεια, ο αρχηγός τόνισε τη χρησιμότητα του ποδοσφαίρου στην υπηρέτηση του σκοπού: «Τα όπλα μας είναι το τραγούδι και το ποδόσφαιρο, το οποίο είναι εξαιρετικά προσιτό ως άθλημα. Όλοι λίγο ή πολύ έχουμε κλοτσήσει στη ζωή μας μια μπάλα και έτσι, προσεγγίζουμε πολύ κόσμο, δηλαδή είναι πιο εύκολο να έρθει κάποιος να μας δει να παίζουμε και άρα να συνεισφέρει. Επίσης, μας βλέπουν όλοι ενωμένους, ενώ είναι ταυτόχρονα και ένας λόγος να έρθουμε όλοι οι Πόντιοι πιο κοντά», ενώ αναφέρθηκε και στα μελλοντικά σχέδια της ομάδας: «Το τελευταίο διάστημα δεν είμαστε τόσο ενεργοί, πάντως υπάρχει μια πιθανότητα να ταξιδέψουμε σύντομα στην Αμερική, μια πρόταση που μας έχει γίνει από πέρσι και τώρα είναι υπό συζήτηση. Εκεί θα διοργανώσουμε έναν χορό και έναν ή δύο αγώνες για τη στήριξη ενός ελληνικού νοσοκομείου. Περιμένουμε από κάποιους επιχειρηματίες να καλύψουν τα έξοδα, ώστε να ταξιδέψουν εκεί τουλάχιστον 25 άτομα, καθώς, όπως καταλαβαίνετε, ένα τέτοιο ταξίδι είναι εξαιρετικά κοστοβόρο. Μακάρι η ευχή όλων μας να πραγματοποιηθεί και να προσφέρει και εκεί ο Παλλαλιακός».

Σειρά πήρε ο Αλέξης Παρχαρίδης, παίκτης του Παλλαλιακού και τραγουδιστής, ο οποίος αναφέρθηκε στα πρώτα βήματα της ομάδας: «Η ιδέα του Παλλαλιακού ξεκίνησε εντελώς αυθόρμητα. Θέλαμε κι εμείς, λόγω της δυναμικής που εκπέμπουμε ως καλλιτέχνες, να κάνουμε κάτι στα πλαίσια της αλληλοβοήθειας και της στήριξης του συνανθρώπου μας. Έτσι ξεκινήσαμε, δειλά-δειλά. Στην αρχή δεν είχαμε καν στολές κ.λπ., όμως αργότερα βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που πίστεψαν σε αυτό το εγχείρημα και θέλησαν να βοηθήσουν, με πρωτεργάτη τον αείμνηστο Ηλία Δημαρχόπουλο, ο οποίος μας έφτιαξε στολές, μέχρι και κοστούμια, ενώ τώρα το έργο του έχει αναλάβει και συνεχίζει ο γιος του. Βέβαια, από τον Παλλαλιακό πέρασαν και άλλες σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Κυριάκος Χατζηαντωνιάδης, ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ενώ προπονητής τώρα είναι ο Μίλτος Ανδρεανίδης, που ανήκει στα άτομα που ασχολούνται πάρα πολύ με την ομάδα».

Μετέπειτα, ο κ. Παρχαρίδης απαρίθμησε κάποια από τα «μικρά» πράγματα που έχει κάνει η ομάδα, τα οποία, όμως, όπως λέει ο ίδιος, δεν είναι καθόλου «μικρά»: «Έχουμε κάνει πάρα πολλά πράγματα. Για παράδειγμα, με τα λεφτά που εξασφαλίζαμε από τον ετήσιο χορό μας, που είναι η μοναδική πηγή εσόδων μας, πηγαίναμε στα σούπερ μάρκετ, γεμίζαμε σακούλες με είδη πρώτης ανάγκης και τα μοιράζαμε σε φτωχές οικογένειες. Επίσης, έχουμε βοηθήσει πολλά παιδιά που είχαν προβλήματα υγείας. Για παράδειγμα, αγοράσαμε αμαξίδιο για ένα παιδί με αναπηρία, ενώ του φτιάξαμε ειδική τουαλέτα».

Τα σημεία σταθμοί του Παλλαλιακού

Η σημαντικότερη στιγμή του Παλλαλιακού για τον κ. Παρχαρίδη ήταν, πρώτα από όλα, η αποστολή στην Ειδομένη. Όπως διηγείται ο ίδιος, «ήμασταν από τις πρώτες ομάδες που αποφασίσαμε, λόγω και της ποντιακής μας καταγωγής και γνωρίζοντας ότι κι εμείς κάποτε έτσι ήρθαμε, σαν μπουλούκι στους δρόμους, να προσφέρουμε κάτι στους πρόσφυγες, αναγνωρίζοντας το ηθικό μας χρέος. Βέβαια, αυτό το «κάτι» ήταν κυριολεκτικά ένα φορτηγό πράγματα. Φανταστείτε ότι επειδή μερικοί μας είχαν δώσει χρήματα, εμείς τα «μετατρέψαμε» σε τρόφιμα και συγκεκριμένα, φτιάξαμε χίλια σάντουιτς επιπλέον. Επρόκειτο για μία ενέργεια με την οποία, όπως μας διαβεβαίωσαν αργότερα, διασώσαμε την αξιοπρέπεια του ποντιακού ελληνισμού.

Η δεύτερη σπουδαιότερη στιγμή του Παλλαλιακού ήταν όταν καλλιτέχνες του ποντιακού στοιχείου πήγαν στην Τραπεζούντα, στην Τουρκία, για να δώσουν έναν φιλικό αγώνα με την Τραμπζονσπόρ και όλοι μαζί αργότερα ανέβηκαν στην Παναγία Σουμελά, με τις λύρες στα χέρια και τραγουδώντας. Ήταν ένας φόρος τιμής στους προγόνους μας. Και συνεχίζουμε πάντα στο ίδιο πνεύμα, δηλαδή όποτε μας ζητείται να συνεισφέρουμε προς βοήθεια κάποιου συνανθρώπου μας, εμείς δηλώνουμε πρόθυμοι και οργανώνουμε οτιδήποτε χρειαστεί».

Παίζουν μπάλα και εκτός γηπέδων

Οι καλλιτέχνες-ιδρυτές του Παλλαλιακού δεν περιορίζονται μόνο εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, αλλά δραστηριοποιούνται και εκτός αυτών, έχοντας πολλάκις διοργανώσει συναυλίες και χορούς, που είναι εκ των πραγμάτων πιο κοντά στο στοιχείο τους. Μία από τις πιο πρόσφατες σχετικές δράσεις τους αποτέλεσε η συναυλία με τίτλο «Οι νότες σβήνουν τον πόνο», που διοργανώθηκε, υπό την αιγίδα του δήμου Καλαμαριάς, στις 12 Σεπτεμβρίου του 2018 στο Κυβερνείο (στην παραλία Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης).

"Μακεδονία της Κυριακής"