Για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, η παραίτηση του Όλαφ Ρέμπε από τη θέση του τεχνικού διευθυντή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ο Γερμανός παράγοντας, που διαδέχτηκε το καλοκαίρι του 2020 τον Πορτογάλο Μάριο Μπράνκο, έψαχνε εδώ και αρκετό καιρό μια οδό διαφυγής, συζητώντας με ομάδες της πατρίδας του. Μία εξ αυτών ήταν και η Νυρεμβέργη (αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας), η οποία ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες την πρόσληψή του. Άλλο ένα αγωνιστικό πρότζεκτ του ΠΑΟΚ κατέληξε… στα σκουπίδια, αφού ο προπονητής (Αμπέλ Φερέιρα) και ο τεχνικός διευθυντής αποφάσισαν να παραιτηθούν πολύ πριν τη λήξη των συμβολαίων τους.

Ο Όλαφ Ρέμπε δεν είχε τη φήμη του χαρισματικού μάνατζερ που χτίζει ομάδες από το… τίποτα. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε, άλλωστε, την οικονομική δυνατότητα και το αγωνιστικό στάτους που απαιτούνται για τη συνεργασία με κάποιο από τα μεγάλα ονόματα του χώρου.

Η πρόσληψη του Ρέμπε στη θέση του τεχνικού διευθυντή υπαγορεύτηκε από την αδήριτη ανάγκη οικονομικής εξυγίανσης της ΠΑΕ, η οποία προϋπέθετε δραστική περιστολή των δαπανών και αύξηση (στο μέτρο του δυνατού) των εσόδων. Η ΟΥΕΦΑ είχε ξεκαθαρίσει, άλλωστε, ότι η μη τήρηση των κανόνων του Financial Fail Play, θα είχε ως συνέπεια την επιβολή βαρύτατων κυρώσεων και την έναρξη μιας μακράς περιόδου αυστηρής επιτήρησης.

Η συνταγή της… γερμανικής λιτότητας

Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να κάνει καλύτερα τη δουλειά, από έναν πειθαρχημένο Γερμανό προτεστάντη που (και) λόγω κουλτούρας, δε θα είχε πρόβλημα να επιβάλει πολιτική αυστηρής λιτότητας; Σε αμιγώς αγωνιστικό επίπεδο, το σχέδιο ήταν η απαλλαγή της ομάδας από το άγχος του πρωταθλητισμού και η ανάδειξη νέων παικτών από τις εξαιρετικές ακαδημίες του συλλόγου. Το μήνυμα προς τον πάντα απαιτητικό κόσμο ήταν σαφές: «κάντε υπομονή, η ομάδα θα χτιστεί από την αρχή, πάνω σε υγιείς βάσεις».

Σε ό,τι αφορά το οικονομικό σκέλος, ο Ρέμπε δεν απέτυχε παταγωδώς. Το κόστος λειτουργίας της ΠΑΕ εξορθολογίστηκε, η ομάδα απαλλάχθηκε από συμβόλαια που έμοιαζαν με θηλιά στο λαιμό της (χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του… άφαντου Σουηδού Πόντους Βέρνμπλουμ) και η διαδικασία της προώθησης ταλέντων από τις ακαδημίες ιεραρχήθηκε ως προτεραιότητα. Στο πλαίσιο του εξορθολογισμού δρομολογήθηκαν και οι πωλήσεις ποδοσφαιριστών σε ομάδες του εξωτερικού, όπως αυτές του Πέλκα και του Λημνιού.

Οι επικριτές του Γερμανού αντιτείνουν, όμως, ότι οι μεταγραφικές επιλογές του όχι μόνον δεν συνέβαλαν στην αγωνιστική βελτίωση της ομάδας, αλλά υπονόμευσαν ταυτόχρονα την όποια προσπάθεια οικονομικής εξυγίανσης. Ο Ρέμπε χρεώνεται, για παράδειγμα, τις μεταγραφές των Τσόλακ και Μουργκ, οι οποίες κόστισαν περίπου 5 εκ. ευρώ, ποσό πολύ μεγαλύτερο από αυτό που έφερε στα ταμεία της ΠΑΕ η πώληση των Πέλκα και Λημνιού.

Ο Ρέμπε έχει, πάντως, μερίδιο στην επιτυχή διαπραγμάτευση με τη Νόριτς για τη μεταγραφή του Γιαννούλη, από την οποία ο ΠΑΟΚ θα εισπράξει το καλοκαίρι περίπου οκτώ εκ. ευρώ. Σύμφωνα με τη ρήτρα που περιλήφθηκε στο συμβόλαιό του, οι Άγγλοι είναι υποχρεωμένοι να τον αποκτήσουν αν ανέβουν στην Πρέμιερ Λιγκ και η άνοδός τους μοιάζει να είναι βέβαιη. Όσοι τον αμφισβητούν ισχυρίζονται, ωστόσο, ότι ο Γιαννούλης θα έφευγε έτσι κι αλλιώς, αφού είχε κινήσει το ενδιαφέρον αρκετών ευρωπαϊκών συλλόγων.

Προβλήματα υπήρχαν και στη σχέση του Ρέμπε με τον Πάμπλο Γκαρσία. Μολονότι δεν εκδηλώθηκαν εντάσεις και προστριβές, φάνηκε από την πρώτη στιγμή πως η διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στον Γερμανό παράγοντα και τον Ουρουγουανό τεχνικό ήταν αγεφύρωτη.

Όλοι θέλουν να φύγουν

Ο Ρέμπε αποχωρεί λοιπόν ως ένας αμφιλεγόμενος παράγοντας που άφησε πίσω του περισσότερους επικριτές, παρά φίλους. Η αποχώρησή του, αυτή καθεαυτήν, δεν αποτελεί, επομένως, σοβαρό πλήγμα για τον Δικέφαλο. Ο Γερμανός δεν είναι όμως ο πρώτος άνθρωπος που αποφάσισε να… πηδήξει από το καράβι. Είχαν προηγηθεί ο Μπράνκο, ο Λουτσέσκου, ο Ίβιτς, ο Φερέιρα, όπως επίσης αρκετοί ποδοσφαιριστές που απέρριψαν δελεαστικές προτάσεις για την ανανέωση των συμβολαίων τους.

Το γεγονός ότι ουδείς επιθυμεί να «στεριώσει» στον ΠΑΟΚ (ακόμη και για την παραμονή του Βιεϊρίνια χρειάστηκε η παρέμβαση του Ιβάν Σαββίδη) αντανακλά τις σοβαρές παθογένειες μιας ΠΑΕ που δεν λειτουργεί τεχνοκρατικά και στερείται μιας στιβαρής διοίκησης, η οποία θα κατανέμει με σαφήνεια τις αρμοδιότητες και θα επιβλέπει το έργο του κάθε στελέχους. Η απουσία του Ιβάν Σαββίδη, που δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση, ζώντας το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου στη Ρωσία, είναι πιθανότατα η γενεσιουργός αιτία των περισσότερων προβλημάτων.

Ο τρόπος (και η ταχύτητα) με την οποία διαλύθηκε η ομάδα του νταμπλ και το γεγονός ότι τα αγωνιστικά πρότζεκτ καταρρέουν μέσα σε λίγους μήνες, δείχνουν ότι ο ΠΑΟΚ δεν βαδίζει στον σωστό δρόμο. Αν δεν υπάρξει ριζική αλλαγή στη λειτουργία της ΠΑΕ και ο επόμενος τεχνικός διευθυντής θα είναι αναλώσιμος.

* Δημοσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής" στις 14/3/2021