Ο ΠΑΟΚ δικαίωσε τις προσδοκίες ως προς την ευκαιρία που του έδινε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό να αντιδράσει και να δείξει πως έχει σφυγμό. Ο ένας βαθμός συνιστά αδικία, αλλά με δεδομένο ότι η μάχη για τον τίτλο μοιάζει ήδη χαμένη, τα κέρδη για τον Δικέφαλο είναι περισσότερα.

Η αναμέτρηση με τους ερυθρόλευκους αποτέλεσε το πρώτο ματς στο οποίο ο Πάμπλο Γκαρσία έδειξε ικανότητα προσαρμογής στις αρετές του αντιπάλου. Η μετατόπιση του Ζίβκοβιτς δεξιά δεν βοήθησε ούτε δημιουργικά ούτε ανασταλτικά, αφού από την πλευρά του Γιαννούλη προέκυψαν οι περισσότεροι κίνδυνοι από τον Ολυμπιακό, όμως ο Ουρουγουανός έδειξε να καταλήγει στο σωστό βασικό κορμό ποδοσφαιριστών, ενώ η επιλογή του να πρεσάρει ψηλά αποδείχθηκε ευεργετική για την ομάδα του, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο.

Ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά φέτος είδε αντίπαλο να παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας και οι Πειραιώτες ισοφάρισαν από το πουθενά. Χωρίς τελική προσπάθεια, ούτε καν οργανωμένη επίθεση στο δεύτερο ημίχρονο, αξιοποίησαν την αδυναμία της άμυνας και προσωπικά του Πασχαλάκη να "καθαρίσουν" μία φαινομενικά εύκολη φάση.

Το δεύτερο κέρδος είναι ο Αμρ Ουάρντα. Όταν ο Αιγύπτιος αφοσιώνεται στο ποδόσφαιρο, αποτελεί τον μέσο που έλειπε σε όλον τον πρώτο γύρο από τον ΠΑΟΚ. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική παρουσία των Σβαμπ και Καντουρί, η μεσαία γραμμή των Θεσσαλονικέων "στραγγάλισε" την αντίστοιχη των φιλοξενούμενων.

Για να πιστωθεί το τρίτο κέρδος, η αλλαγή κλίματος στην ομάδα, πρέπει να υπάρξει συνέχεια στο εκτός έδρας ματς με τον ΟΦΗ. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έχουμε να κάνουμε με πισωγύρισμα.

Και μία τελευταία διαπίστωση: η απόφαση του Γκαρσία να κάνει ξανά μόνο δύο αλλαγές δικαιώνει μεν την επιλογή της βασικής ενδεκάδας, αποτελεί δε "κραυγή" προς την ΠΑΕ να κάνει (αν όχι τώρα, το καλοκαίρι) την υπέρβαση ως προς την ενίσχυση της ομάδας. Με μόνο 13 ποδοσφαιριστές ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να διεκδικήσει κάτι.