Η αφήγηση, ο αρχαιότερος τρόπος επικοινωνίας, ενώνει ανθρώπους και πολιτισμούς ανά τους αιώνες και αναδεικνύει τις διαφορές, τις ομοιότητές τους, τη μοναδικότητά τους, την ομορφιά τους.

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης που γιορτάζεται στις 20 Μαρτίου γίνεται η αφορμή μαζί με τη Γιορτή Γαλλοφωνίας για ένα διήμερο με αφηγήσεις παραμυθιών, το οποίο πραγματοποιείται από την Action Art σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης.

Το πρόγραμμα που θα πραγματοποιηθεί στις 19 και 20 Μαρτίου περιλαμβάνει δια ζώσης συνάντηση την πρώτη μέρα και ζωντανή διαδικτυακή αφήγηση τη δεύτερη.

Έτσι, το Σάββατο στις 6μμ στην αίθουσα Αλλατίνη του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης θα παρουσιαστεί από τη Ροδάνθη Δημητρέση και την Ασημένια Ταμπάκη παράσταση για μικρούς και μεγάλους με τίτλο «Το μαγικό ταμπούρλο, ο Κβάκου Ανάνσε, και ο γενναίος κόκκορας!», ενώ την Κυριακή στις 12μ τρεις αφηγητές από την Ελλάδα και τη Γαλλία (Ροδάνθη Δημητρέση, Jean Porcherot, Claire Rousseau) θα αφηγηθούν παραμύθια που ταξιδεύουν μέσα στον χρόνο. «Η κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια μας οδήγησε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ευέλικτοι και να προσαρμοζόμαστε στη ρευστότητα της καθημερινότητας. Αναπτύξαμε διαδικτυακά ζωντανά προγράμματα, εργαστήρια, σεμινάρια, αφηγήσεις για να αντιμετωπίσουμε τον περιορισμό, για να είμαστε κοντά στους ανθρώπους, για να μπορούμε να δώσουμε αυτό για το οποίο δημιουργήσαμε αυτόν το φορέα και τις δραστηριότητες του . Όποτε μας δινόταν η ευκαιρία για προγράμματα δια ζώσης τα υλοποιούσαμε όπως το διαπολιτισμικό φεστιβάλ ‘Μέρες Παραμυθιών’ τον Σεπτέμβριο που είχε και μεγάλη διάρκεια”, λέει στο makthes.gr η Ροδάνθη Δημητρέση εκ μέρους της Action Art.

Στη διαδικτυακή εκδήλωση που θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν άνθρωποι από διάφορες χώρες και ηπείρους θα υπάρχει ταυτόχρονα μετάφραση. «Το Σάββατο το Γαλλικό Ινστιτούτο θα ανοίξει τις πόρτες του για να συναντηθούμε από κοντά μετά από πολύ καιρό. Χαιρόμαστε και ανυπομονούμε», επισημαίνει η αφηγήτρια.

«Όσο πιο πολύ αφηγούμαστε τόσο πιο ψυχικά υγιείς ανθρώπους μεγαλώνουμε»

Θεματικός άξονας της διοργάνωσης είναι η Ειρήνη, μια έννοια που πάντα αλλά κυρίως στις μέρες μας έχει βαρύνουσα σημασία. « Ζούμε σε περίοδο μετάβασης, μεγάλων αλλαγών δίχως να γνωρίζουμε πώς θα είναι το αύριο . Βιώνουμε συνεχείς ανατροπές, βία, απώλειες, θανάτους, αρρώστιες και τις τελευταίες μέρες έναν ακόμη πόλεμο, στην Ουκρανία. Παράλληλα ο καθένας έχει να αντιμετωπίσει τις προσωπικές του ‘μεταβάσεις’ όπως πάντα. Τα παραμύθια και η αφήγηση είναι βασικοί παράγοντας για την εκτόνωση της κρίσης, την ανεύρεση λύσεων σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Αυτό αποδεικνύει η ιστορία τους. Οδηγούν μέσα από την αφήγηση όλους όσοι συμμετέχουν σε ένα «μέρος απάγκιο» που θα δώσει χρόνο στην ψυχή να ησυχάσει, να τραφεί, να βρει λύσεις, να βιώσει την κάθαρση. Συνοδεύουν και συντροφεύουν την ανθρωπότητα από τη γέννησή της», τονίζει η αφηγήτρια.

Εξάλλου, είναι γνωστό πως η αφήγηση αποτελούσε τη βασική ψυχαγωγία των κοινωνιών και το μέσο μύησης των μελών στα μυστικά της ζωής και στις κοινωνικές λειτουργίες. «Ο αφηγητής- παραμυθάς ήταν πρόσωπο σεβαστό και σοφό καθώς μέσα από τις ιστορίες κατάφερνε να συμβάλλει καθοριστικά στη διαχείριση κρίσεων της κοινότητας. Επέλεγε ιστορίες , παραμύθια , μύθους κατάλληλους για την περίσταση, Η τέχνη της αφήγησής του ήταν αυτή που φανέρωνε το νόημα του παραμυθιού, που οδηγούσε τους εμπλεκόμενους να ‘δουν’, να ‘κατανοήσουν’ και να κάνουν την υπέρβασή τους για να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν την κρίση, τη σύγκρουση», υπογραμμίζει η κ. Δημητρέση.

Για εκείνη το παραμύθι μας μεταφέρει τη σοφία γενεών, μας φέρνει σε επαφή με το συλλογικό ασυνείδητο, με την ιστορία της ανθρωπότητας. «Διαπραγματεύεται μέσα από τις δοκιμασίες, τις δύσκολες περιπέτειες, ανατροπές, απώλειες τα συναισθήματα, το άγχος και την αγωνία που βιώνει ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να αυτονομηθεί, και να δημιουργήσει την προσωπική του πορεία στη ζωή απαλλαγμένη από τις προσδοκίες των άλλων. Το παραμύθι αφυπνίζει! Λένε ότι είναι η τέχνη των σχέσεων, ότι είναι αυτό που καλλιεργεί στον άνθρωπο και τις κοινωνίες την ενσυναίσθηση, την καλή ακρόαση, τον σεβασμό στην αξία της ζωής . Σε περιόδους κρίσης χρειάζεται ακόμη πιο πολύ να αφηγούμαστε για να υπενθυμίζουμε ότι δεν υπάρχει μόνο η βία μέσα μας, υπάρχει η ελπίδα, η χαρά, η αγάπη! ‘Όσο πιο πολύ αφηγούμαστε τόσο πιο υγιείς ψυχικά ανθρώπους θα μεγαλώνουμε».

«Μια αφορμή να συνδεθούμε με την καρδιά μας»

Όπως λέει η Ροδιά Δημητρέση η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης είναι «μια αφορμή να συνδεθούμε με την καρδιά μας, τη συλλογική μνήμη, την ιστορία της ανθρωπότητας, τη σοφία της ανθρώπινης ύπαρξης». Τέλος, όσον αφορά την τεχνική της αφήγησης και τους τρόπους με τους οποίους αυτή έχει βελτιωθεί απαντά παραθέτοντας την άποψη του αφηγητή Jean Porcherot o oποίος θα αφηγηθεί στις 20 Μαρτίου διαδικτυακά και ο οποίος ασχολείται με την τέχνη αυτή για πάνω από 37 χρόνια. «Αν κανείς αφηγείται συνεχώς γίνεται όλο και πιο καλός αφηγητής γιατί το κοινό μας κάνει να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι. Αν κάποιος μάθει τεχνικές για το σώμα, την έκφραση, τη φωνή και τις εφαρμόσει αυτό δεν σημαίνει ότι έγινε αφηγητής. Ο αφηγητής ‘κτίζεται’ , ‘σμιλεύεται’ με τον χρόνο. Εάν αυτή τη στιγμή είμαι καλός αφηγητής είναι γιατί αφηγούμαι συνεχώς πάνω από 35 χρόνια. Αυτή είναι ‘η τεχνική’», καταλήγει η Ροδιά Δημητρέση.