Στην ΕΡΤ (όπως και στο ΑΠΕ αλλά θα περιοριστώ στην ΕΡΤ λόγω προσωπικής εμπειρίας) οι δημοσιογράφοι που εργάζονταν σε αυτή, εκτός από τους ελάχιστους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους που διέθετε, επιλέγονταν από τον εκάστοτε διευθυντή. Αναφερόμαστε στην περίοδο πριν το 2007, οπότε έγιναν οι περίφημες μονιμοποιήσεις με το νόμο Παυλόπουλου.

Ο διευθυντής με τη σειρά του επιλεγόταν από τον γραμματέα Τύπου (γραμματεία η οποία τα περισσότερα χρόνια από τη μεταπολίτευση και μετά υπαγόταν απευθείας στον πρωθυπουργό) ή από τον αρμόδιο υπουργό ΜΜΕ.

Για να σε επιλέξει ο διευθυντής (που μετά από προσπάθειες των Ενώσεων Συντακτών ήταν δημοσιογράφος ο ίδιος) από κάπου σε ήξερε ή γνώριζε τη δουλειά σου -ή ο ίδιος ή οι άνθρωποι στους οποίους εμπιστεύθηκε τις επιμέρους διευθύνσεις τηλεόρασης, ραδιοφωνίας κ.λπ. Άλλωστε, στη δουλειά μας κανείς δεν έκανε καριέρα κρυπτόμενος. Τα κείμενα διαβάζονται.

Κανείς δεν εργάστηκε στην ΕΡΤ κατόπιν αξιολόγησης του βιογραφικού που του ζήτησαν και κατέθεσε. Ούτε επειδή το όνομά του βρίσκεται σε μία ιδιότυπη επετηρίδα και κάποια στιγμή ήρθε η σειρά του να… διοριστεί στη δημόσια τηλεόραση.

Έτσι γινόταν σε όλες τις ΕΡΤ. 1, 2 και 3. Σε ξέρω, σ’ εμπιστεύομαι, συνεργαζόμαστε. Έτσι επιλέχθηκα και εργάστηκα από τον Φεβρουάριο του 1994 και για περισσότερο από μία δεκαετία στην ΕΡΤ3. Με σύμβαση έργου και 15 ένσημα το μήνα. Διέκοψα τη συνεργασία μου πριν τις μονιμοποιήσεις.

Οι περισσότεροι από τους συναδέλφους που έμειναν συνεχίζουν να εργάζονται -με εξαίρεση τη μαύρη τρύπα του λουκέτου- αλλάζοντας κατά καιρούς θέσεις μπροστά και πίσω από τις κάμερες ή τα μικρόφωνα ανάλογα με το «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο».

Όμως μόλις τώρα συνάδελφοι που αξιοποίησαν και την παρουσία τους στην ΕΡΤ από την προνομιακή θέση του παρουσιαστή για να διασφαλίσουν την εκλογή τους στη Βουλή, ανακάλυψαν ότι η ΕΡΤ μπορεί να ανήκει στον ελληνικό λαό, που πληρώνει για την ύπαρξη και λειτουργία της, αλλά διοικείται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Τώρα πήραν δείγματα γραφής για το ποιοι επιλέγονται για να καλύψουν καίριες θέσεις. Μέχρι χθες ήταν πεπεισμένοι «βιωματικά» ότι η ΕΡΤ είναι το δημόσιο κανάλι με την ακριβοδίκαιη ενημέρωση. Όπως και το ΑΠΕ είναι το δημόσιο πρακτορείο ειδήσεων με τα «αντικειμενικά τηλεγραφήματα». Ούτε η κ. Ακριβοπούλου με το γνωστό animation του πεισματάρη γαϊδουράκου της ήταν ποτέ στο πρόγραμμα της ΕΡΤ, ούτε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων έβγαλε ποτέ δέκα ειδήσεις στη σειρά για μία εμφάνιση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.

Γι’ αυτό και οι συνάδελφοι μόλις διαπίστωσαν ότι στις 8 Ιουλίου η νέα κυβέρνηση δεν έλαβε την απόφαση να ιδρύσει στα γρήγορα ένα BBC εκεί που μέχρι χθες ζούσε και βασίλευε η ΕΡΤ, εξανέστησαν κι άρχισαν να βλέπουν γύρω τους Βόρειες Κορέες.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 21 Ιουλίου 2019