Ανέκαθεν ο εκάστοτε πρωθυπουργός ανεβαίνοντας στο βήμα της ΔΕΘ για να κηρύξει τα εγκαίνιά της, ενδύεται Άη Βασίλης. Όχι στην εξωτερική του εμφάνιση βεβαίως, αλλά σε όσα αυτός συμβολίζει ως ο αγαπημένος άγιος που μοιράζει δώρα σε όλους. Και μάλιστα τόσο απλόχερα, που καθένας θα βρει το δώρο που περιμένει για να γελάσει το χειλάκι του, έστω προσωρινά -όπως δηλαδή το κάθε παιδάκι χαίρεται το δώρο του Άη Βασίλη μέχρι ο χρόνος να το μετατρέψει κι αυτό σε μια συνήθεια.

Έχω την πεποίθηση πως φέτος, το «καλάθι» που κομίζει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανεβαίνοντας στην Θεσσαλονίκη, είναι παραφουσκωμένο και ιδιαίτερα γενναιόδωρο.

Είναι από την μια οι ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των ανθρώπων που χρειάζονται στήριξη, καθώς είδαν το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους, με την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση να τους υποχρεώνει να σφίξουν τα ζωνάρια τους στο μη παρέκει.

Είναι από την άλλη η χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους δανειστές της χώρας μας, με την πρόσφατη περάτωση της μακράς περιόδου ασφυκτικού ελέγχου των δημοσιονομικών, όπως μας είχαν επιβληθεί από τα μνημόνια.

Αυτά τα δύο, από μόνα τους θα ήταν αρκετά για μια σύγχρονη χώρα που νοιάζεται για την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής των πολιτών της.

Στην τρέχουσα συγκυρία ωστόσο, υπάρχουν και τρεις ακόμη παράγοντες που επηρεάζουν δραματικά θα έλεγα την κατάσταση και πιέζουν την κυβέρνηση να… τα δώσει όλα.

Είναι η προεκλογική περίοδος που ξεκίνησε ήδη και που ενεργοποιεί το ένστικτο της κυβέρνησης να επιδείξει την μέγιστη δυνατή γενναιοδωρία, ώστε να βελτιώσει την εικόνα της και να δώσει επιχειρήματα στους υποστηρικτές της να προσελκύσουν κατά το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους.

Είναι τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων που καταγράφουν κάμψη στην πρόθεση ψήφου της Νέας Δημοκρατίας, που διατηρεί βεβαίως την πρώτη θέση στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, αλλά χωρίς να πλησιάζει το ποσοστό αυτοδυναμίας που με τον τελευταία εκλογικό νόμο είναι κοντά στο 38%.

Είναι επίσης, η όξυνση της σχέσης της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ λόγω της παρακολούθησης Ανδρουλάκη και όσων ακολούθησαν αυτήν, που δεν επιτρέπει αισιοδοξία για κυβερνητική συνεργασία μετά τις επόμενες εκλογές.

Έτσι όπως διαμορφώνεται το σκηνικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζοντας καλά πως οι ψηφοφόροι έχουν ως σημαντικότερο κριτήριο για την τοποθέτηση και την ψήφο τους την οικονομία και την τσέπη τους, έθεσε ως προτεραιότητα, την επεξεργασία πολυδύναμου πακέτου παροχών και μέτρων, που βελτιώνουν την θέση των νοικοκυριών. Επιδόματα, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, μειώσεις φόρων, σε συνδυασμό με νέες πολιτικές που διευκολύνουν τις οικογένειες στην εξεύρεση σπιτιού κι εν γένει στην ζωή τους, θα αποτελέσουν τα βέλη που έχει ο πρωθυπουργός στην φαρέτρα του.

Αναμένουμε με αγωνία τις ανακοινώσεις του για την οικονομία και με ενδιαφέρον τα συνοδευτικά για τα υπόλοιπα θέματα που απασχολούν την πολιτική επικαιρότητα, από τα ελληνοτουρκικά και τις σχέσεις μας με γείτονες και συμμάχους, μέχρι τις πρωτοβουλίες για την παιδεία, την δημόσια υγεία, την ανάπτυξη, αλλά και τον εκλογικό νόμο που ενδέχεται να αλλάξει προς το ευνοϊκότερο του συστήματος διακυβέρνησης.

Αν και δεν ανήκω στην πλειοψηφία που έχει ως απόλυτο είδωλο τον Κωνσταντίνο Καβάφη, μιας και πάντα προτιμούσα τον έτερο σπουδαίο, τον Γιώργο Σεφέρη, τέτοιες μέρες κάθε μα κάθε χρόνο (άντε με εξαίρεση τις δύο χρονιές του COVID-19) γίνομαι και εγώ φαν του σπουδαίου Αλεξανδρινού, αφού το πιο εμβληματικό έργο του, ταιριάζει γάντι σε όσα ζούμε στη Θεσσαλονίκη αρχές Σεπτέμβρη.

Όπως εκείνοι στο περίφημο ποίημα του Καβάφη, έτσι και εμείς, περιμένουμε τους... βαρβάρους, που ανεβαίνουν ως άλλα καραβάνια με κάθε μέσο και τρόπο και μόλις φτάνουν σηκώνουν στο πόδι την πόλη με κάθε δυνατό τρόπο και κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη φορά...

Η Θεσσαλονίκη, λοιπόν, ετοιμάζεται μετά από δύο χρόνια... εσωτερικότητας να υποδεχτεί τους τιμώμενους επισκέπτες της, τους Άραβες που όσο να ‘ναι η παρουσία τους έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο για κυβέρνηση και επιχειρήσεις, όσο και για τους πολίτες που θα δουν από κοντά τις καινοτομίες και την κουλτούρα τους, αλλά και τους άλλους. Τους Νότιους, δηλαδή που βλέπουν κάθε φορά τη ΔΕΘ σαν... παιδική χαρά που προσφέρεται για ένα τελευταίο «ξεσάλωμα» σ’ αυτό που εσχάτως ονομάστηκε «αποκαλόκαιρο».

Και εμείς οι Θεσσαλονικείς που χρόνια τώρα βλέπουμε την πόλη μας να κυριαρχεί στα φώτα, αλλά να γίνεται συνάμα αφιλόξενη (έως εξοργιστική) για τους κατοίκους της, είτε περιμένουμε να τελειώσει το μαρτύριο του μποτιλιαρίσματος, των κλειστών δρόμων, της παπαγαλίας των στερεότυπων περί της μοναδικής της ομορφιάς (κι ας μην έχει ούτε τα στοιχειώδη για μία αξιοπρεπή διαβίωση, όπως ΜΜΜ), είτε ανακουφιζόμαστε που ακόμα και σοβαντίσματα και πλυσίματα δρόμων που δεν έγιναν ένα ολόκληρο χρόνο, γίνονται για να υποδεχτούμε τους «εκλεκτούς» Αθηναίους. Γιατί, όπως και στο αριστούργημα του Καβάφη, οι... βάρβαροι είναι μία κάποια λύσις!

Σ’ αυτή τη ΔΕΘ, λοιπόν, με την οποία γράφεται ουσιαστικά η επιστροφή στη (νέα) κανονικότητα, άλλοι περιμένουν το μάννα εξ ουρανού, άλλοι τον... Μωυσή και άλλοι να δουν κάτι που στο δυτικό κόσμο είναι καθημερινότητα, όμως στη Θεσσαλονίκη περιοδικό φαινόμενο. Τους τροχονόμους.

Στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, αυτήν που κάποιοι ονομάζουν «συμπρωτεύουσα» για να της χρυσώσουν το χάπι, οι τροχονόμοι επί 355 ημέρες είναι σαν τους μονόκερους... Πλάσματα της φαντασίας.

Όμως για ένα ολόκληρο δεκαήμερο, οι «ερωτικοί» Θεσσαλονικείς απολαμβάνουμε το θέαμα δεκάδων τροχονόμων που έφτασαν ήδη από κάθε γωνιά της χώρας και ακροβολίστηκαν στο κέντρο για να ρυθμίζουν την κίνηση και κυρίως να ανοίγουν δρόμους να περάσουν οι VIP. Και μπορεί πολλοί απ’ αυτούς να μην ξέρουν πως στο φανάρι που στέκονται ξεκινάει η Τσιμισκή ή ποια είναι η Ίωνος Δραγούμη που πρέπει να «κόψουν», αλλά σημασία έχει πως έρχονται για να δώσουν το στίγμα πως η πόλη φιλοξενεί μία μεγάλη διοργάνωση.

Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά, όταν τα φώτα που ανάβουν το Σάββατο, σβήσουν μετά από δέκα ημέρες, οι Άραβες πάρουν τα τζετ της επιστροφής, οι Αθηναίοι τα αεροπλάνα της γραμμής και οι τροχονόμοι τα υπηρεσιακά βανάκια, να έχει μείνει κάτι πίσω πέραν της ταλαιπωρίας των κατοίκων και των χαϊδεμάτων στα αυτιά.

Καλή ΔΕΘ να έχουμε...

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 10/11.09.2022