Περιμένοντας τον Γκοντό
Η ιστορία της χώρας είναι γεμάτη με συζητήσεις και ανατροπές. Την Παρασκευή 24/7 γιορτάσαμε την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με δύο κινδύνους. Την συνεχιζόμενη πανδημία και την συνεχιζόμενη πολιτική παρενοχλήσεων από την πλευρά της Τουρκίας, φίλης και συμμάχου χώρας.
Τα δύο αυτά είναι προφανώς ασυσχέτιστα. Ο κορονοϊός που απειλεί την κοινωνία και την οικονομία μας δεν φαίνεται να ξεμπερδεύει εύκολα. Όσο και αν χαλαρώσαμε, νομίζοντας ότι πέρασε -ίδιον του Έλληνα και της Ελληνίδας- ή ότι δεν αφορά τον καθένα μας, η ανησυχία από τα αυξανόμενα μεγέθη και κυρίως ο Αύγουστος πρέπει να μας κάνει να συμμαζευτούμε. Όσο και αν είναι μάλλον απίθανο να βρεθούμε σε ολοκληρωτικό lock down γύρω μας υπάρχει και μας απειλεί. Αν μάλιστα δούμε τον αριθμό θετικών τεστ το 1,5% του πληθυσμού (μαζί με τους επισκέπτες), δηλαδή 150.000 πρέπει να έχουν νοσήσει! Το ποσοστό θανάτων είναι πολύ χαμηλό αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να εφησυχάζουμε. Ένας άγνωστος εχθρός που για να αντιμετωπιστεί πρέπει να βρεθεί εμβόλιο και φάρμακο. Ποιος ξέρει; Ελπίζουμε και προσέχουμε.
Ο άλλος -γνωστός φίλος και σύμμαχος (ελπίζουμε όχι εχθρός) μας παρενοχλεί με διάφορους τρόπους. Την Παρασκευή 24/7 -μέρα αποκατάστασης της Δημοκρατίας- θα γίνει η προσευχή των μουσουλμάνων στην Αγία Σοφία. Να θυμηθούμε τι έγινε το 1974; Να θυμηθούμε την Κύπρο και την εισβολή (20/7); Οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία δεν ήταν το φόρτε μας. Φυσικά είναι καλύτερα να έχεις καλές σχέσεις από ότι κακές, αλλά δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε την περιστολή των εδαφών και των δικαιωμάτων μας. Διάφορα πλοία περιφέρονται στην περιοχή μας ή λένε ότι θα περιφέρονται για να ανησυχούμε.
Φόβος και ανησυχία. Ο χειρότερος συνδυασμός. Όσο και αν είναι κατανοητό ότι η πολιτική της Τουρκίας είναι στραμμένη κυρίως στο εσωτερικό της για να κατευνάσει τα δικά της οικονομικά θέματα, η πρόκληση ενός τυχαίου επεισοδίου δεν είναι απίθανη. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει φέτος τουριστική περίοδος ούτε για εμάς (τουλάχιστον στην ένταση των άλλων ετών) ούτε για την Τουρκία.
Περιμένουμε τον Γκοντό. Θα έρθει το εμβόλιο; Θα ξεπεραστεί αυτή η αέναη μετακίνηση στους αριθμούς κρουσμάτων και τα διαχεόμενα κρούσματα; Φοβάμαι με τρόμο το άνοιγμα των σχολείων. Χρειάζεται πρόγραμμα και σχέδιο. Με την ευκαιρία θα πρέπει να επανασχεδιαστεί το πρόγραμμα ώστε να εκμεταλλευτεί το Λύκειο και το Γυμνάσιο το απόγευμα με τις λεγόμενες δραστηριότητες. Χρειάζεται εναλλακτική λύση για τα πανεπιστήμια. Θα δείξει.
Θα λυθεί η διένεξη με την Τουρκία; Όπως πάντα κινούμαστε από τη μία στην άλλη άκρη. Μακάρι με την συμπαράσταση των συμμάχων να διευθετηθεί!
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26 Ιουλίου 2020
