Η τελευταία γνωστή επιζώσα από τις γυναίκες που έπεσαν θύματα σεξουαλικής δουλείας από τον ιαπωνικό στρατό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πέθανε σε ηλικία 92 ετών, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Εξωτερικών της Ταϊβάν, χαρακτηρίζοντας εκείνη την περίοδο «πληγή στην ιστορία της ανθρωπότητας».

Περισσότερες από 200.000 γυναίκες, κυρίως από τη Νότια Κορέα αλλά και από άλλες ασιατικές χώρες, χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες του σεξ από τον ιαπωνικό στρατό, που τις αποκαλούσε «γυναίκες της ανακούφισης». Στην Ταϊβάν, η οποία ήταν υπό ιαπωνική διακυβέρνηση μεταξύ 1895-1945, περίπου 60 γυναίκες είχαν αναγνωριστεί ως επιζώσες, σύμφωνα με το Ίδρυμα Διάσωσης των Γυναικών της Ταϊπέι, ενός ιδρύματος που βοηθά τις γυναίκες θύματα σεξουαλικής βίας και πορνείας. Το ίδρυμα εκτιμά ωστόσο ότι ο πραγματικός αριθμός των γυναικών αυτών ξεπερνά τις 2.000 στο νησί.

Η τελευταία γνωστή επιζώσα, η «Μάμι» (σ.σ. «Γιαγιά»), πέθανε στις 10 Μαΐου, σε ηλικία 92 ετών.

«Το ζήτημα των γυναικών αυτών είναι μια πληγή στην ιστορία της ανθρωπότητας και η κυβέρνηση έδωσε προτεραιότητα στην αξιοπρέπεια και την ευημερία των Ταϊβανέζων θυμάτων» ανέφερε σήμερα ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Τζεφ Λιού. Η κυβέρνηση του νησιού «συνέχισε να εκφράζει τις ανησυχίες της» στο Τόκιο και προέτρεψε τους Ιάπωνες «να ικανοποιήσουν το αίτημά μας, να ζητήσουν συγγνώμη και να αποζημιώσουν τις Ταϊβανέζες γυναίκες της ανακούφισης και τις οικογένειές τους».

Η σεξουαλική δουλεία γυναικών από την Ιαπωνία εν καιρώ πολέμου είναι ένα πολιτικά ευαίσθητο ζήτημα σε όλη την Ασία. Μολονότι η ιαπωνική κυβέρνηση παραδέχτηκε τις ακρότητες που διέπραξε το Τόκιο, οι επικριτές της σημειώνουν ότι οι υπεύθυνοι αρνήθηκαν όλες τις προηγούμενες δεκαετίες να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη για την υποδούλωση των γυναικών αυτών. Στην Ταϊβάν οργανώθηκε μια διαδήλωση από γυναίκες που ζητούσαν να αποζημιωθούν τα θύματα. Μέχρι στιγμής μόνο στη Νότια Κορέα έχει ικανοποιηθεί το αίτημα αυτό.

Παρά τον θάνατο της «Μάμι», το Ίδρυμα Διάσωσης δηλώνει ότι θα συνεχίσει να ζητά από την Ιαπωνία να αποζημιώσει τα θύματα. «Αν και όλες οι γιαγιάδες πέθαναν, πιστεύουμε ότι το πνεύμα τους θα μείνει πάντα στην καρδιά μας», ανέφερε η οργάνωση αυτή. Στόχος της είναι επίσης να περιληφθεί η ιστορία των γυναικών αυτών στα σχολικά εγχειρίδια. «Αυτό το κομμάτι της ιστορίας δεν θα εξαφανιστεί με τον θάνατο των γιαγιάδων μας», τόνισε.