Πώς μια «Γίδα» μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω
22/11/2024 07:00
22/11/2024 07:00
Καυστικό χιούμορ και συναισθηματικές εναλλαγές μέσα από μια ισοπεδωτική, μαύρη κωμωδία που αποδομεί όλο το «μεγαλείο» της αστικής και οικογενειακής ευτυχίας. Πώς; Μέσα από τον τρελό έρωτα ενός άντρα για μια… γίδα!
Στο έργο «Η Γίδα» του Έντουαρντ Άλμπι ο Μάρτιν και η Στιβ, χρόνια παντρεμένοι, φαίνεται μαζί με τον gay έφηβο γιο τους να είναι η τέλεια οικογένεια. Εκείνος είναι αρχιτέκτονας που έχει μόλις βραβευτεί ενώ παράλληλα του ανατίθεται ο σχεδιασμός της παγκόσμιας πόλης που κοστίζει δισεκατομμύρια δολάρια. Στο απόγειο ωστόσο της καριέρας του, ο Μάρτιν που μόλις έχει συμπληρώσει τα πενήντα ερωτεύεται μια γίδα. «Το έργο του συγκεκριμένου συγγραφέα που γράφει ρεαλιστικά κινείται στις παρυφές του παραλόγου. Υπάρχουν αλληγορίες και συμβολισμοί. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε και να συζητήσουμε γύρω από αυτό. Αν αποπειραθώ να συμπυκνώσω το κεντρικό ζήτημα είναι ότι υπάρχει μια αναγκαστική σύγκρουση των ανθρώπινων ενστίκτων με τον πολιτισμό που έχουμε δημιουργήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ ή το έργο βλέπουμε ως κάτι κακό τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γιατί ξέρετε καμιά φορά αυτά είναι και λίγο παρεξηγήσιμα. Ζούμε σε εποχές που είναι και λίγο μόδα να αναιρούμε κάποια πράγματα, έτσι γιατί μπορούμε απλά. Η τραγική πορεία αυτού του χαρακτήρα που παίζω εγώ είναι μια σύγκρουση του πολιτισμού που μας εξανθρώπισε και μας εκπολίτισε με τα ζωώδη ένστικτα που έχουμε, αφού είμαστε ζώα όπως όλα τα άλλα εκατομμύρια είδη του πλανήτη», λέει στο makthes.gr ο Μάρτιν της παράστασης Κωνσταντίνος Χατζησάββας.
Η πρόσκρουση
Ο ίδιος μιλά για το ψυχογράφημα ενός τέτοιου ανθρώπου: «Απέξω ως Κώστας θα έλεγα πως δεν είναι καλά ο άνθρωπος. Χρειάζεται προφανώς ψυχίατρο. Μιλάμε για κάτι διαστροφικό. Μετά το έργο, δεν συνεχίζει η ζωή αυτής της οικογένειας ως είχε. Αυτά τα έργα που έχεις να ερμηνεύσεις τέτοιους χαρακτήρες είναι έργα ερμηνειών. Υπάρχουν και άλλου είδους που δεν έχεις να βουτήξεις τόσο βαθιά σε σκοτεινές πλευρές της ψυχής σου γενικότερα. Προσωπικά, δεν δίνω συνειδητά απαντήσεις σε όλα τα ερωτηματικά που μας γεννιούνται στη διάρκεια των προβών και όλων των παραστάσεων. Κινούμαι μέσα σε περιοχές της ψυχής μου. Σε μια παράσταση μπορεί να πάω προς τη μια πλευρά και σε άλλη παράσταση προς την άλλη», τονίζει ο πρωταγωνιστής.
Προσθέτει ότι ως άνθρωπος έχει κάποιες αρχές οι οποίες προσκρούουν πάνω στον χαρακτήρα που πρόκειται να ερμηνεύσει. «Ήταν η πρώτη φορά που είπα πως έχω ισχυρές αντιστάσεις προκειμένου να πάω να συναντήσω αυτόν τον άνθρωπο, να τον ερμηνεύσω, να τον βιώσω. Αυτό το υπερέβην, τελικά, δουλεύοντας, όπως πάντα, με πίστη στη δουλειά, στο κείμενο. Εν τέλει δουλεύοντας πολύ σου αποκαλύπτονται οι δρόμοι που πρέπει να ακολουθήσεις για να φτιάξεις έναν χαρακτήρα. Είναι λάθος ο ηθοποιός να προσπαθεί να βιώσει στο 100% κάποια πράγματα. Αυτή δηλαδή που παίζει τη Μήδεια πώς ακριβώς να νιώσει όταν σκέφτεται ότι σκοτώνει τα παιδιά της; Πιάνει και καταπιάνεται με άλλες πτυχές του χαρακτήρα και του κειμένου και έτσι βγαίνει η ερμηνεία της», υποστηρίζει ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας.
«Δεν μου αρέσει η ελληνική τηλεόραση»
Του αρέσει να έχει κάποια μυστικά του χαρακτήρα που κατά κανόνα δεν τα μοιράζομαι ούτε με τον σκηνοθέτη, μπορεί ούτε και με τους συμπρωταγωνιστές του. «Αυτό έχω κάνει και σε αυτή την περίπτωση. Έχω βρει κάποιες ρίζες αυτής της διαστροφής που έχω ως ρόλος και παίζω ακριβώς αυτές. Δεν μπορώ να παίξω το αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να υποδυθώ ότι μου ασκεί ερωτική έλξη ένα ζώο. Ξέρετε, έχω και γάτο που τον λατρεύω πάρα πολύ και, όσο και να τον αγαπάω, δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι οδηγούμαι σε άλλες περιοχές μαζί του. Οπότε οι ρίζες του προβλήματος είναι και ο οδηγός για την ερμηνεία», επισημαίνει ο ηθοποιός.
Θεσσαλονικιός, που άφησε μισοτελειωμένες τις σπουδές του στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας, κατέβηκε στην Αθήνα όπου σπούδασε υποκριτική. Έζησε εκεί δέκα χρόνια κάνοντας τηλεόραση που τον κράτησε ζωντανό. Όμως, από τότε που εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και δουλεύει για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, εδώ και μια 15ετία, είχε μόνο μια φορά μια έκτακτη συμμετοχή σε ένα σίριαλ. «Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει η ελληνική τηλεόραση. Δεν έχω καλή άποψη για τις ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές. Οπότε δεν μου λείπει. Εν τέλει αυτό που ήθελα όταν αποφάσισα να αφήσω το πανεπιστήμιο ήταν να κάνω θέατρο. Ήθελα να βγω νέος στη δουλειά αυτή και θα έχανα αρκετά χρόνια αν περίμενα να τελειώσω πρώτα το πανεπιστήμιο. Είχε ένα αντίτιμο όλο αυτό, αλλά από την άλλη το έκανα συνειδητά», καταλήγει ο πρωταγωνιστής.
Η παράσταση είναι συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ με την Πολιτεία Πολιτισμού και θα κάνει πρεμιέρα απόψε Παρασκευή 22 Νοεμβρίου στις 9μμ στο «Artbox Fargani». Η σκηνοθεσία είναι του Παύλου Δανελάτου.
Καυστικό χιούμορ και συναισθηματικές εναλλαγές μέσα από μια ισοπεδωτική, μαύρη κωμωδία που αποδομεί όλο το «μεγαλείο» της αστικής και οικογενειακής ευτυχίας. Πώς; Μέσα από τον τρελό έρωτα ενός άντρα για μια… γίδα!
Στο έργο «Η Γίδα» του Έντουαρντ Άλμπι ο Μάρτιν και η Στιβ, χρόνια παντρεμένοι, φαίνεται μαζί με τον gay έφηβο γιο τους να είναι η τέλεια οικογένεια. Εκείνος είναι αρχιτέκτονας που έχει μόλις βραβευτεί ενώ παράλληλα του ανατίθεται ο σχεδιασμός της παγκόσμιας πόλης που κοστίζει δισεκατομμύρια δολάρια. Στο απόγειο ωστόσο της καριέρας του, ο Μάρτιν που μόλις έχει συμπληρώσει τα πενήντα ερωτεύεται μια γίδα. «Το έργο του συγκεκριμένου συγγραφέα που γράφει ρεαλιστικά κινείται στις παρυφές του παραλόγου. Υπάρχουν αλληγορίες και συμβολισμοί. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε και να συζητήσουμε γύρω από αυτό. Αν αποπειραθώ να συμπυκνώσω το κεντρικό ζήτημα είναι ότι υπάρχει μια αναγκαστική σύγκρουση των ανθρώπινων ενστίκτων με τον πολιτισμό που έχουμε δημιουργήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ ή το έργο βλέπουμε ως κάτι κακό τον ανθρώπινο πολιτισμό. Γιατί ξέρετε καμιά φορά αυτά είναι και λίγο παρεξηγήσιμα. Ζούμε σε εποχές που είναι και λίγο μόδα να αναιρούμε κάποια πράγματα, έτσι γιατί μπορούμε απλά. Η τραγική πορεία αυτού του χαρακτήρα που παίζω εγώ είναι μια σύγκρουση του πολιτισμού που μας εξανθρώπισε και μας εκπολίτισε με τα ζωώδη ένστικτα που έχουμε, αφού είμαστε ζώα όπως όλα τα άλλα εκατομμύρια είδη του πλανήτη», λέει στο makthes.gr ο Μάρτιν της παράστασης Κωνσταντίνος Χατζησάββας.
Η πρόσκρουση
Ο ίδιος μιλά για το ψυχογράφημα ενός τέτοιου ανθρώπου: «Απέξω ως Κώστας θα έλεγα πως δεν είναι καλά ο άνθρωπος. Χρειάζεται προφανώς ψυχίατρο. Μιλάμε για κάτι διαστροφικό. Μετά το έργο, δεν συνεχίζει η ζωή αυτής της οικογένειας ως είχε. Αυτά τα έργα που έχεις να ερμηνεύσεις τέτοιους χαρακτήρες είναι έργα ερμηνειών. Υπάρχουν και άλλου είδους που δεν έχεις να βουτήξεις τόσο βαθιά σε σκοτεινές πλευρές της ψυχής σου γενικότερα. Προσωπικά, δεν δίνω συνειδητά απαντήσεις σε όλα τα ερωτηματικά που μας γεννιούνται στη διάρκεια των προβών και όλων των παραστάσεων. Κινούμαι μέσα σε περιοχές της ψυχής μου. Σε μια παράσταση μπορεί να πάω προς τη μια πλευρά και σε άλλη παράσταση προς την άλλη», τονίζει ο πρωταγωνιστής.
Προσθέτει ότι ως άνθρωπος έχει κάποιες αρχές οι οποίες προσκρούουν πάνω στον χαρακτήρα που πρόκειται να ερμηνεύσει. «Ήταν η πρώτη φορά που είπα πως έχω ισχυρές αντιστάσεις προκειμένου να πάω να συναντήσω αυτόν τον άνθρωπο, να τον ερμηνεύσω, να τον βιώσω. Αυτό το υπερέβην, τελικά, δουλεύοντας, όπως πάντα, με πίστη στη δουλειά, στο κείμενο. Εν τέλει δουλεύοντας πολύ σου αποκαλύπτονται οι δρόμοι που πρέπει να ακολουθήσεις για να φτιάξεις έναν χαρακτήρα. Είναι λάθος ο ηθοποιός να προσπαθεί να βιώσει στο 100% κάποια πράγματα. Αυτή δηλαδή που παίζει τη Μήδεια πώς ακριβώς να νιώσει όταν σκέφτεται ότι σκοτώνει τα παιδιά της; Πιάνει και καταπιάνεται με άλλες πτυχές του χαρακτήρα και του κειμένου και έτσι βγαίνει η ερμηνεία της», υποστηρίζει ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας.
«Δεν μου αρέσει η ελληνική τηλεόραση»
Του αρέσει να έχει κάποια μυστικά του χαρακτήρα που κατά κανόνα δεν τα μοιράζομαι ούτε με τον σκηνοθέτη, μπορεί ούτε και με τους συμπρωταγωνιστές του. «Αυτό έχω κάνει και σε αυτή την περίπτωση. Έχω βρει κάποιες ρίζες αυτής της διαστροφής που έχω ως ρόλος και παίζω ακριβώς αυτές. Δεν μπορώ να παίξω το αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να υποδυθώ ότι μου ασκεί ερωτική έλξη ένα ζώο. Ξέρετε, έχω και γάτο που τον λατρεύω πάρα πολύ και, όσο και να τον αγαπάω, δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι οδηγούμαι σε άλλες περιοχές μαζί του. Οπότε οι ρίζες του προβλήματος είναι και ο οδηγός για την ερμηνεία», επισημαίνει ο ηθοποιός.
Θεσσαλονικιός, που άφησε μισοτελειωμένες τις σπουδές του στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας, κατέβηκε στην Αθήνα όπου σπούδασε υποκριτική. Έζησε εκεί δέκα χρόνια κάνοντας τηλεόραση που τον κράτησε ζωντανό. Όμως, από τότε που εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη και δουλεύει για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, εδώ και μια 15ετία, είχε μόνο μια φορά μια έκτακτη συμμετοχή σε ένα σίριαλ. «Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει η ελληνική τηλεόραση. Δεν έχω καλή άποψη για τις ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές. Οπότε δεν μου λείπει. Εν τέλει αυτό που ήθελα όταν αποφάσισα να αφήσω το πανεπιστήμιο ήταν να κάνω θέατρο. Ήθελα να βγω νέος στη δουλειά αυτή και θα έχανα αρκετά χρόνια αν περίμενα να τελειώσω πρώτα το πανεπιστήμιο. Είχε ένα αντίτιμο όλο αυτό, αλλά από την άλλη το έκανα συνειδητά», καταλήγει ο πρωταγωνιστής.
Η παράσταση είναι συμπαραγωγή του ΚΘΒΕ με την Πολιτεία Πολιτισμού και θα κάνει πρεμιέρα απόψε Παρασκευή 22 Νοεμβρίου στις 9μμ στο «Artbox Fargani». Η σκηνοθεσία είναι του Παύλου Δανελάτου.
ΣΧΟΛΙΑ