Το ημερολόγιο έδειχνε 26 Απριλίου 1986 και για τους ποδοσφαιριστές της Πρίπιατ ήταν ένα συνηθισμένο Σάββατο. Η προπόνηση ήταν σε εξέλιξη (η ομάδα προετοιμαζόταν για τον ημιτελικό κυπέλλου με την Μποροντιάνκα) και τίποτα δεν προμήνυε αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει. 

Μετά από ελάχιστα λεπτά κι ενώ οι παίκτες εκτελούσαν την άσκηση που τους είχε υποδείξει ο προπονητής, ένα ελικόπτερο ετοιμαζόταν να προσγειωθεί ακριβώς έξω από το γήπεδο. Στο ελικόπτερο επέβαιναν άνδρες με προστατευτικές στολές που κρατούσαν στα χέρια τους ανιχνευτές ραδιενεργού ακτινοβολίας. 

Οι άνθρωποι της ομάδας που παρακολουθούσαν την προπόνηση έσπευσαν να ζητήσουν εξηγήσεις και η απάντηση που πήραν έκανε το αίμα τους να παγώσει. Λίγες ώρες πριν είχε συμβεί το τρομερό ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ, το οποίο μπορούσε να δει κανείς με γυμνό μάτι από τις κερκίδες του  γηπέδου της Πρίπιατ. 

"Η περιοχή θα αποκλειστεί, δεν πρόκειται να ξαναγίνει εδώ οποιαδήποτε αθλητική εκδήλωση. Ο έλεγχος της περιοχής περνά στον στρατό", τόνισαν οι υπεύθυνοι στους παράγοντες της ομάδας, ζητώντας ταυτόχρονα την άμεσα απομάκρυνση όλων όσοι βρίσκονταν στην περιοχή. 

Το καμάρι της πόλης και το όνειρο που έγινε εφιάλτης

Η Πρίπιατ ήταν το καμάρι της ομώνυμης πόλης στη Βόρεια Ουκρανία, που είχε χτιστεί το 1970 και απείχε περίπου 15 χιλιόμετρα από την πόλη του Τσερνόμπιλ. Ο πληθυσμός της Πρίπιατ ήταν περίπου 50000 κάτοικοι και η εικόνα της δεν θύμιζε σε τίποτα τις μουντές και καταθλιπτικές βιομηχανικές περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. 

Μπορεί να είχε χτιστεί από τους ίδιους εργάτες που είχαν δουλέψει και στις εγκαταστάσεις του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόμπιλ, αλλά παρέπεμπε περισσότερο σε πόλη του δυτικού κόσμου. Μέχρι και εμπορικό κέντρο μπορούσε να βρει κανείς στην περιοχή. 

Η ποδοσφαιρική ομάδα της Πρίπιατ ξεκίνησε την πορεία της το 1970 από τις πιο χαμηλές ερασιτεχνικές κατηγορίες αλλά η εξέλιξή της ήταν εντυπωσιακή και έφτασε στο σημείο να πρωταγωνιστεί, σε περιφερειακό πάντα, επίπεδο. Το 1986 απέκτησε μάλιστα το νέο της γήπεδο που ονομάστηκε Avangard και είχε χωρητικότητα 11.000 θεατών. Τα εγκαίνιά του ήταν προγραμματισμένα για την 1η Μαΐου. 

Η φοβερή έκρηξη στον αντιδραστήρα 4 του πυρηνικού εργοστασίου, που προκάλεσε την έκλυση ραδιενέργειας 400 φορές μεγαλύτερης από εκείνη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, μετέτρεψε όμως τα όνειρα των κατοίκων σε εφιάλτη και έτσι, μέσα σε 36 ώρες, η πόλη και η ομάδα εξαφανίστηκαν από τον χάρτη. 

Το γήπεδο αποτελεί πια αξιοθέατο για τους τολμηρούς που επιθυμούν να ξεναγηθούν στην ακόμη και σήμερα άκρως επικίνδυνη, λόγω ραδιενέργειας, περιοχή του Τσερνόμπιλ. 

Η Ντιναμό Κιέβου, η εθνική της ΕΣΣΔ και η σοβιετική προπαγάνδα

Λίγες μέρες μετά την τρομερή έκρηξη στον αντιδαστήρα 4 του Τσερνόμπιλ, η Ντιναμό Κιέβου, η σημαντικότερη ποδοσφαιρική δύναμη όλου του ανατολικού μπλοκ, κατακτούσε το δεύτερο κύπελλο Κυπελλούχων της ιστορίας της, κερδίζοντας εύκολα την Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης. 

Τα νέα είχαν διαρρεύσει σε όλον τον κόσμο και ο προπονητής της Ντιναμό, ο θρυλικός Βαλερί Λομπανόφσκι, τόνισε, απαντώντας σε ερώτηση Ισπανού δημοσιογράφου, πως οι σοβιετικές Αρχές είχαν ενημερώσει τα μέλη της ομάδας για το τρομερό συμβάν. 

Τα πράγματα δεν ήταν όμως ακριβώς έτσι, αφού όπως προέκυψε και από τη μελέτη διαβαθμισμένων εγγράφων της KGB που αποχαρακτηρίστηκαν πολλά χρόνια αργότερα, οι Αρχές είχαν προσπαθήσει να αποκρύψουν την αλήθεια προκειμένου να μην δημιουργηθεί πανικός και να μην εκδηλωθούν τάσεις φυγής από τη χώρα, ακόμη και προς τη Δύση.