Κείμενο: Νίκος Οικονόμου

Φωτογραφίες: Αργύρης Ηλιάδης

Το ρολόι δείχνει 8 και 20 το πρωί, ήμασταν στο γραφείο του υφυπουργού Μακεδονίας-Θράκης Σταύρου Καλαφάτη και ξεκινήσαμε τη συζήτηση μαζί του.

Είναι ο πρώτος καφές που πίνετε;

Ο πρώτος είναι στις 7.30. Ο δεύτερος περίπου τώρα.

Εσπρέσο ή κάτι άλλο;

Δύο νεσκαφέ, back to back, που λένε. O ένας μετά τον άλλο. Είμαι παραδοσιακός.

Στο σπίτι, στο δρόμο ή εδώ;

Στο σπίτι. Το πρωί έχει λίγο τηλεόραση και μετά γραφείο. Ευτυχώς είναι κοντινές οι αποστάσεις και σε λίγο χρόνο είμαι στο υπουργείο.

Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη. Σχολείο που πήγατε;

Κοραή στο δημοτικό και μετά γυμνάσιο και λύκειο στο Ανατόλια. Ο Κοραής ήταν στη Βασιλίσσης Όλγας, σχεδόν απέναντι από τη παλιά Γερμανική σχολή.

Το Ανατόλια ήταν ένα ελίτ σχολείο.

Και ο Κοράης το ίδιο θα έλεγα ότι ήταν, καθώς ήταν ιδιωτικό σχολείο. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν από τους τυχερούς γιατί ενώ είμασταν μια καθαρά λαϊκή οικογένεια -ο πατέρας μου και η μάνα μου από τη Νεάπολη, λαμαρινάς το επάγγελμα- εμείς είμασταν οι ευνοημένοι. Κυρίως εγώ θα έλεγα, γιατί η αδελφή μου πήγε σε δημόσιο. Μετά από λίγο καιρό όμως μπορέσαμε -έστω και με γραμμάτια τότε- να πάμε στον Κοραή που ήταν ένα καλό σχολείο και μετά στο Ανατόλια. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει σημασία αν το σχολείο είναι ελίτ ή ακριβό. Πρέπει να παρέχει καλή εκπαίδευση και υπάρχουν πραγματικά εξαιρετικά δημόσια σχολεία. Και αντίστοιχα υπάρχουν και ιδιωτικά που δεν προσφέρουν καλή εκπαίδευση. Εκείνη την περίοδο πάντως πριν από 40 χρόνια ο Κοράης ήταν από τα πολύ καλά σχολεία.

Η οικογένεια πως ήταν;

Τετραμελής οικογένεια. Μεγάλωσα στη Βασιλίσσης Όλγας, μέναμε απέναντι από τον Κοραή σ’ ένα διαμέρισμα 80 τ.μ. Κλασσική λαϊκή οικογένεια που όδευε στο να γίνει μια αστική οικογένεια, πολύ ζεστή και αγαπημένη. Με συζητήσεις συχνές. Τα παιδικά χρόνια ήταν ανέμελα, με αλάνες. Φανταστείτε ότι εγώ έπαιζα μπάλα εκεί που είναι σήμερα η εκκλησία του Κύριλου και του Μεθοδίου. Τα λεγόμενα Χαλίκια.

Και εγώ έχω παίξει μπάλα εκεί.

Μπράβο. Ηταν η αλάνα που παίζαμε μπάλα τα ανέμελα χρόνια.

Λεζάντα: Μαζί με τους γονείς του: την μητέρα του, Βάσω (στη μέση) και τον πατέρα του Θανάση (πρώτος από αριστερά)

Ποιες είναι οι αναμνήσεις από τη Θεσσαλονίκη εκείνων των χρόνων;

Πολύ ωραίες. Καμία αίσθηση κινδύνου, δεν υπήρχαν θέματα ασφάλειας, γυρίζαμε από το σχολείο, διαβάζαμε λίγο και το απόγευμα παίζαμε στο πάρκο. Παλιές ωραίες και γλυκιές αναμνήσεις. Και πολύ μπάλα. Τότε δεν ήμασταν ακόμη φίλοι του περιβάλλοντος και πατούσαμε επάνω στο γρασίδι και παίζαμε μπάλα επάνω στο πάρκο και ερχόταν ο φύλακας και μας κυνηγούσε για να μας πάρει την μπάλα και να την κόψει.

Λεζάντα: Ο Σταύρος Καλαφάτης μαθητής

Εκτός από ποδόσφαιρο τι άλλα χόμπι είχατε;

Βασικά ποδόσφαιρο.

Τι θέση;

Τότε ήμουν βιρτουόζος, αλλά μετά η ομάδα με ανάγκασε να οπισθοχωρήσω και να παίζω πιο πίσω…

6άρι;

Σέντερ μπακ. Γενικότερα έπαιζα στον άξονα. Σέντερ φορ, αμυντικός χαφ και μετά σέντερ μπακ.

Τι συζητούσατε στο οικογενειακό τραπέζι;

Κυρίως θέματα για τα μαθήματα του σχολείου. Αριθμητική κυρίως. Με βοηθούσαν ο μπαμπάς και η μαμά να λύσουμε καμία άσκηση γιατί εκεί χρειαζόμουν ενίσχυση στα μαθηματικά.

Η σχέση με τη αδελφή σας τη Νατάσσα ποια ήταν;

Ε, εντάξει, άριστη. Από τότε μέχρι τώρα είμαστε σα να είμαστε 10 χρονών ακόμη.

Λεζάντα: Με την αδερφή του Νατάσσα

Κολλητοί με τον Στέλιο Μπουτάρη. Πως ήταν η σχέση;

(Γελάει). Εντάξει με το Στέλιο είμασταν από την πρώτη γυμνασίου μαζί. Πολύ καλοί φίλοι.

Πως ήταν η οικογένεια Μπουτάρη τότε;

Ο Στέλιος είναι αδελφικός φίλος και ένας από τους καλύτερους χαρακτήρες που έχω γνωρίσει στη ζωή μου και παραμένει έτσι. Η οικογένεια Μπουτάρη ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα οικογένεια σε κάθε περίπτωση

Όταν το 2014 βρεθήκατε αντίπαλοι πως ήταν; Τον πήρατε τηλέφωνο να του πείτε: Γιάννη, όχι χτυπήματα κάτω από τη μέση;

Δε χρειάστηκε να το κάνω. Σίγουρα δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα για μένα να έχω το συγκεκριμένο άνθρωπο με αυτήν την προϊστορία -την κοινωνική και τη φιλική εννοώ- ως αντίπαλο. Όμως αυτό δε με εμπόδισε καθόλου να κάνω αυτό που όφειλα να κάνω απέναντι στους συμπολίτες μου όταν ανέλαβα το ρόλο του επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Νομίζω όμως ότι δε χρειάστηκε κάποια ιδιαίτερη συνεννόηση. Στα κομμάτια της ηθικής είμασταν και οι δύο συνεννοημένοι χωρίς όμως να προσυνεννοηθούμε.

Μετά ήρθε πανεπιστήμιο. Γιατί Νομική;

Ο στόχος μου ήταν φυσική αγωγή. Με επηρέασε τότε ο πατέρας μου και καλά έκανε και με επηρέασε. Είχα μια έφεση προς τον αθλητισμό που αγαπούσα πολύ. Μου είπε ένα δυνατό επιχείρημα που με έπεισε. «Πάνε Νομική, κάντο αυτό που είναι πολύ χρήσιμο και από εκεί και πέρα κάνε και ό,τι άλλο θέλεις σε σχέση με τη φυσική αγωγή». Ετσι κι έγινε.

Εκείνα τα χρόνια ήταν έντονα και πολιτικοποιημένα στα πανεπιστήμια. Είναι η δεκαετία του ‘80. Εσείς δεν πολυσυμμετείχατε;

Ηταν μια μετάβαση όντως με έντονη πολιτική δράση. Θητεύσαμε στο περίφημο κυλικείο της Νομικής όπου εκτός από τις βασικές αρχές Αστικού και Συνταγματικού Δικαίου είχαμε και τις βασικές αρχές του καφέ….

Συμμετείχατε στην ΟΝΝΕΔ;

Είχα ασχοληθεί με το που μπήκα στη Νομική. Τότε τα γραφεία της ΝΔ ήταν επί της Τσιμισκή, αλλά δεν είχα τελικά πολύ δραστικό ρόλο. Τα παρακολουθούσα, μου άρεζαν, ήμουν μέσα στα πράγματα, αλλά όχι στα πολύ βαθιά.

Μετά τις σπουδές στο ΑΠΘ πήγατε στην Αμερική.

Τελείωσα τη Νομική, στη συνέχεια έκανα ένα μεταπτυχιακό στον τομέα των διεθνών σχέσεων και ένα δεύτερο μεταπτυχιακό για να ολοκληρώσω το μεράκι του αθλητισμού στο sportmanagement.

Zηλέψατε κάτι εκείνα τα χρόνια στα αμερικάνικα πανεπιστήμια, όπου φοιτήσατε;

Είναι εντυπωσιακό το πώς υπάρχει εκεί ένα τέτοιο περιβάλλον που ακόμη και τον πιο δύσκολο τον προδιαθέτει να πάει και να ρουφήξει τις γνώσεις. Φανταστείτε ότι για οκτώ μήνες δεν είχα τηλεόραση στο σπίτι γιατί από την δουλειά και το διάβασμα που ήταν καθημερινά 8 με 12 ώρες δεν έμενε χρόνος. Το απολαμβάναμε όμως. Είναι όντως εντυπωσιακό το κομμάτι της εκπαίδευσης στην Αμερική. Σε βοηθά πολύ και η επόμενη ημέρα. Γιατί η γνώση είναι ένα εφόδιο να προχωρήσεις και στην επαγγελματική σου αποκατάσταση.

Το χάντμπολ πως μπήκε στη ζωή σας;

Χμ… Στο σχολείο προέκυψε. Δημιουργήσαμε στην τρίτη γυμνασίου μια ομάδα χάντμπολ . Τότε το σπορ ήταν νέο, φανταστείτε ότι στην Ελλάδα ιδρύθηκε το 1978. Είχε έναν πολύ καλό αδελφικό φίλο τον Ιωσήφ, που δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας ο οποίος δεν είχε μεγάλη έφεση στο ποδόσφαιρο όπως εγώ και προσπαθούσε να βρει ένα άθλημα να το κάνουμε μαζί. Αφού ταλαιπωρηθήκαμε με κάτι κωπηλασίες και στίβους έρχεται μια ημέρα και μου λέει. «Βρέθηκα σε μια παρέα και είδα ένα ωραίο άθλημα, το χάντμπολ. Και επειδή είναι καινούργιο μπορούμε να παίξουμε και πολύ γρήγορα», μου είπε. Ετσι προέκυψε.

Λεζάντα: O Σταύρος Καλαφάτης ίπταται σε αγώνα χάντμπολ με την ομάδα της ΧΑΝΘ

Σήμερα η οικογένεια είναι τετραμελής.

Τετραμελής, συν τον Ζακού.

Ζακού;

Ο Ζακού είναι το νέο μέλος. Four plus 1. Eίναι το υιοθετημένο σκυλάκι από την κόρη μου.

Λεζάντα: Μαζί με τη σύζυγό του, Βίκυ σε διαφήμιση στις Επιλογές της Μακεδονίας

Πως γνωρίσατε τη σύζυγό σας Βίκυ;

Τη Βίκυ τη γνώριζα από 13 χρονών λόγω οικογενειακής σχέσης. Περάσαμε τότε κάποια Σαββατοκύριακα λόγω οικογενειών, είχαμε βρεθεί και στην πρώτη λυκείου όπου κάναμε πιο πολύ παρέα και μετά ξαναχαθήκαμε και μετά στο πανεπιστήμιο ξανασυναντηθήκαμε. Είχε μια άλφα άποψη για μένα ότι ήμουν όπως λέτε ελίτ αφού σας αρέσει αυτή η λέξη, αλλά τελικά ενώ ο καθένας μπορεί να μην είχε μια πολύ ζεστή άποψη για τον άλλο προέκυψε μια παρά πολύ ζεστή σχέση. Μέχρι σήμερα.

Τα παιδιά;

Ο Θανάσης είναι τριτοετής στο ΠΑΜΑΚ στο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, η Βασιλεία τελείωσε τις σπουδές της και κάνει μεταπτυχιακό στο film studies.

Λεζάντα: Με την κόρη του, Βασιλεία μόλις έχει γεννηθεί

Θα συμβουλεύατε κάποιον από τα παιδιά σας να ασχοληθεί με την πολιτική;

Θα τους συμβούλευα να κάνουν αυτό που τους λέει η καρδιά τους σε συνδυασμό με το μυαλό τους.

Θέλατε πάντα να γίνετε πολιτικός ή ήρθαν στην πορεία έτσι τα πράγματα;

Με ενδιέφερε πάντοτε να ασχολούμε με τα κοινά. Στην τρίτη δημοτικού ήμουν πρόεδρος της τάξης. Ηταν η πρώτη φορά που είχαμε εκλογές στον Κοραή και ήμουν ο πρώτος πρόεδρος και μετά και στο γυμνάσιο. Μου άρεσαν τα κοινά.

Θα συμβουλεύατε κάποιον σήμερα να ασχοληθεί μαζί της;

Η ενασχόληση με την πολιτική είναι για μένα ιερή πράξη. Πολύ σεβαστή πράξη. Μια πραγματικά πράξη προσφοράς, παρότι ξέρω ότι αυτό ακούγεται κάπως παράξενα στα αυτιά πολλών. Όμως όποιος θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική θα πρέπει να ξέρει ότι θα πρέπει να κάνει μια προσφορά προς τον πολίτη και θα πρέπει –και αυτό είναι βασικό στοιχείο- να αγαπά τον άνθρωπο. Αν δεν αγαπάς τον άνθρωπο τελικά δεν μπορείς να γίνεις ποτέ ένας καλός πολιτικός. Τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει πει κάποτε ότι η ψυχή μου στέγνωσε με την πολιτική.

(Παίρνει ανάσα). Είναι μοναχικό το σπορ. Είναι δύσκολο. Η πολιτική είναι αφιέρωση. Και αφιέρωση σημαίνει θυσίες.

Η σχέση σας με την πόλη σήμερα ποια είναι; Αγαπημένο στέκι;

Είμαι ταυτισμένος με την πόλη. Είμαι αθεράπευτα Θεσσαλονικιός. Την αγαπώ τρελά και αναγνωρίζω βεβαίως και τα ελαττώματά της. Γιατί όπως αγαπάμε τον άνθρωπό μας με τα ελαττώματά του, έτσι αγαπάμε και την πόλη. Τα στέκια μου λίγο έως πολύ παραμένουν τα ίδια και βρίσκονται στο κέντρο της πόλης. Ξεκίνησα πριν από 40 χρόνια στο «Μικρό Καφέ» και το «Belair» για να αναφέρω μερικά εμβληματικά μαγαζιά και τον «Θερμαϊκό» που είχαμε μι άλλη σχέση. Το κέντρο μου αρέσει παρά το γεγονός ότι έχει αλλάξει πολύ. Μου αρέσει να γυρίζω στην πόλη και όταν περπατώ να νοιώθω ότι βρίσκομαι στην ευρύτερη γειτονιά μου. Και αυτό είναι ένα πολύ ζεστό συναίσθημα που δεν το έχουν πολλές άλλες πόλεις.

Ελληνικά ακούτε ή ξένα;

Ακούω τα πάντα. Από δημοτικά μέχρι ποπ και λαϊκά Κάθε είδος μουσικής έχει κάτι διαφορετικό να δώσει.

Αγαπημένο σήριαλ;

Δεν βλέπω καθόλου. Και δεν είμαι υπερήφανος γι΄ αυτό γιατί χάνω σίγουρα και εξαιρετικές σειρές.

Πως ξεκουράζεστε σήμερα; Ποια είναι τα σημερινά χόμπι; Τζόκινγκ ακούω.

Μεταξύ περπάτημα και τζόκινγκ θα έλεγα. Τρέχω αργά και είναι σα να περπατώ πολύ γρήγορα. Η αλήθεια είναι ότι το κάνω γιατί είναι ένας τρόπος που με αναζωογονεί. Ξέρω και τα καλά από την επιστημονική πλευρά της άθλησης: η οξυγόνωση του εγκεφάλου, η απόδραση από την καθημερινότητα, η δυνατότητα να σκέφτεται κανείς στρατηγικά γιατί τότε είναι πραγματικά μόνος και δραπετεύει από όλα τα προβλήματα. Είναι ένα κομμάτι της ημέρας και ευτυχώς τρέχω αρκετά το τελευταίο διάστημα.

Λεζάντα: Μπαλαδόρος (διακρίνεται πρώτος από αριστερά, όρθιος), με την ομάδα του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης στην Τούμπα

Είστε Παοκτσής. Δύσκολη αγάπη…

Οσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις.

Γιατί το λέτε;

Ο Παοκτσής έχει πληγωθεί πολύ για πολλά χρόνια. Ειδικά τη δεκαετία του ‘70 που θα μπορούσε να είχε αποκτήσει 5 με 7 τίτλους ακόμη. Δύσκολη αγάπη αλλά η γοητεία έγκειται πολλές φορές και στη δυσκολία.

Τι θυμάστε από τη θητεία σας στις δημόσιες σχέσεις του ΠΑΟΚ;

Θυμάμαι ένα περιστατικό από τον αγώνα ΠΑΟΚ Αρσεναλ όταν αποκλείσαμε την αγγλική ομάδα. Ηταν η δεύτερη χρονιά του Βενγκέρ και όταν ήρθαν εδώ μου έκανε εντύπωση η προετοιμασία που έκαναν. Είχαν έρθει πέντε ημέρες πιο πριν οι άνθρωποι εδώ και πήγαν στην Τούμπα, όπου τους άναψα και τα φώτα του γηπέδου εγώ προσωπικά. Ηθελαν να δουν τους προβολείς και τους ρώτησα γιατί ήθελαν να δουν κάτι τέτοιο. «Θέλουμε να δούμε ποια είναι η κλίση του προβολέα έτσι ώστε όταν κάνει έξοδο ο τερματοφύλακας να ξέρουμε ποια κλίση θα πρέπει να πάρει το σώμα του», μου απάντησαν. Τρελές λεπτομέρειες.

Δεν τους βοήθησαν όμως...

Ναι, ήρθαν με υπερβολική αλαζονεία. Το θυμάμαι σαν τώρα. Οταν κατέβηκαν από τον πούλμαν, ο Τόνι Ανταμς και οι λοιποί παίκτες, σφύριζαν πηγαίνοντας προς τα αποδυτήρια. Φυσικά την αλαζονεία την πλήρωσαν με την εξαιρετική διπλή εμφάνιση του ΠΑΟΚ.

Οπαδική βία; Τι λέτε; Αντιμετωπίζεται εύκολα;

Εχουν γίνει σημαντικά βήματα από την κυβέρνηση το τελευταίο χρονικό διάστημα με ένα πακέτο που αφορά το θεσμικό πλαίσιο, τη λειτουργία και τον έλεγχο ΠΑΕ και των λεσχών φιλάθλων. Είναι ζήτημα όλων μας. Δεν μπορεί ένας παράγοντας ή μονάχα η πολιτεία να επιφέρει δραματικές αλλαγές προς το καλύτερο. Σε ό,τι της αναλογεί η πολιτεία και η κυβέρνηση το κάνουν και νομίζω ότι μπορούμε να μπούμε σε μια άλλη εποχή. Δεν έχουμε και άλλο περιθώριο όταν μιλάμε για απώλειες ανθρώπων από την οπαδική βία. Νομίζω ότι έχουμε φτάσει στο μη παρέκει. Αρα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, πολιτεία, αθλητικοί παράγοντες, τύπος και φίλαθλοι, ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω αυτή τη μαύρη γκρίζα ποδοσφαιρική κουλτούρα. Γιατί δεν ταιριάζει σε κανέναν.

Πως αισθάνεστε με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βλέποντας ότι οι βεβαιότητες που είχαμε τις τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη ανατρέπονται;

Αναπόφευκτα ζούμε μια νέα πραγματικότητα που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ακόμη και πριν από λίγες εβδομάδες. Ολοι οι σώφρονες έχουμε καταδικάσει αυτή τη βίαιη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είμαστε στη μέση αυτής της κρίσης, τη διαχειριζόμαστε, η ανθρωπότητα τη διαχειρίζεται. Μακάρι να μπορούσε να κάνει κάποιος κάποιες εκτιμήσεις για το τέλος του πολέμου. Πρέπει να γίνει σίγουρα κάτι για να αποφευχθούν και άλλες απώλειες ανθρώπινων ζωών.

Πάμε στην πολιτική σας διαδρομή. Πρώτη εκλογή ως δημοτικός σύμβουλος το 1998. Πως ήταν το βάπτισμα του πυρός στα δημόσια πράγματα;

Μεγάλος ρομαντισμός και άγνωστο το πεδίο. Ποτέ δεν έλεγα από μικρός ότι θα γίνω πολιτικός, βουλευτής, δημοτικός σύμβουλος ή οτιδήποτε άλλο. Η ζωή τα φέρνει και αν εσύ τα θέλεις φτιάχνεται μια πορεία και μια διαδρομή όπως αυτή των τελευταίων χρόνων. Το 1998 μπήκα στην τοπική αυτοδιοίκηση και θεωρώ ότι αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στα επόμενα βήματά μου. Το γεγονός δηλαδή ότι πηγαίνει κάποιος σκαλοπάτι - σκαλοπάτι και σιγά σιγά. Ξεκινάς από υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, δημοτικός σύμβουλος, αντιπρόεδρος δημοτικού συμβουλίου, αντιδήμαρχος, υποψήφιος βουλευτής, βουλευτής, υφυπουργός, υπουργός. Νοιώθω ευλογημένος γιατί μέσα σε πολύ λίγα χρόνια ξεκίνησα από το κατώτατο σκαλοπάτι και με μηδενική εμπειρία και στήριξη. Φανταστείτε ότι όταν μπήκα στο δημοτικό συμβούλιο δεν ήξερα τους δημοτικούς συμβούλους και στη Βουλή κανένα βουλευτή. Μπήκα σχεδόν από το πουθενά.

Βουλευτής εκλεγήκατε χάρη στον Παναγιώτη Ψωμιάδη το 2002, που εκλέχτηκε νομάρχης και παραιτήθηκε από βουλευτής. Η πρώτη εικόνα από τη Βουλή;

Ορκίστηκα στις αρχές του 2003 και μόνος μου μερικούς μήνες πριν τις εκλογές του 2004. Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά μεγάλες και εμβληματικές παρουσίες, όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που ήταν ένα είδος ιερού τέρατος του κοινοβουλευτισμού και να δω ανθρώπους οι οποίοι ήταν για μένα ινδάλματα. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να ρουφώ συνέχεια γνώσεις, γιατί γενικότερα μου αρέσει πολύ να κερδίζω εμπειρία. Αυτό με βοηθά να γίνομαι μέρα με την ημέρα πιο δυνατός και πιο παραγωγικός γιατί κερδίζω από τις εμπειρίες. Πρέπει να το κάνουμε όλοι μας αυτό: Να μπαίνουμε και στα βαθιά και να βιώνουμε τις εμπειρίες.

Τι δε σας αρέσει σήμερα στην ελληνική πολιτική σκηνή εν έτει 2021;Τι θα θέλατε να έχει αλλά δεν έχει;

Σίγουρο θα ήθελα λιγότερο λαϊκισμό. Ο λαϊκισμός είναι το δηλητήριο σε μια δημοκρατία και δυστυχώς με την άλφα ή τη βήτα μορφή ακόμη υπάρχει. Βλέπουμε ακραίες συμπεριφορές, fake και υποκριτικές συμπεριφορές. Ακούγεται ρομαντικό για ένα άνθρωπο που είναι τόσα χρόνια στην πολιτική αλλά πρέπει να είσαι ως πολιτικός ειλικρινής με τον πολίτη. Ο,τι κάνεις θα πρέπει να διαπνέεται από μια έμφυτη, ουσιαστική και ανυπόκριτη ειλικρίνεια. Η ειλικρίνεια και η αλήθεια είναι αυτό που κτίζει μια σοβαρή και υγιή σχέση μεταξύ του πολίτη και του πολιτικού και είναι η βάση για να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο και η δημοκρατία μας.

Εχετε διατελέσει υπουργός και με τους τρεις τελευταίους πρωθυπουργούς της ΝΔ. Κώστας Καραμανλής, Αντώνη Σαμαράς, Κυριάκος Μητσοτάκης. Δε θα σας ζητήσω να μου πείτε ποιος ήταν ο καλύτερος αλλά ποιες ήταν οι διαφορές τους. Σας έπαιρναν τηλέφωνο για να σας υπενθυμίσουν κάτι; Ηταν αυστηροί;

Πράγματι είχα τη δυνατότητα και την εμπειρία ζωής να βιώσω αυτήν την πραγματικότητα και να συνεργαστώ και με τους τρεις. Και οι τρεις μου έδωσαν θέση ευθύνης σε διαφορετικό πόστο ο καθένας. Ο καθένας -και αυτό το λέω μέσα από την καρδιά μου- έδωσε τον καλύτερό του εαυτό και ό,τι καλύτερο είχε για να υπηρετήσει την πατρίδα του τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή κατά την οποία κλήθηκε να το κάνει. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τις δικές του δεξιότητες και τον δικό σύγχρονο πατριωτισμό. Πιστεύω ότι ο πατριωτισμός με διαφορετικές μορφές είναι αυτό που διακατέχει και τους τρεις. Είμαι υπερήφανος και νοιώθω ευλογημένος που είχα την ευκαιρία να υπηρετήσω την πατρίδα μου μέσα από θέσεις ευθύνης που μου ανέθεσαν τρεις εξαιρετικοί ηγέτες.

Τι μάθαμε από την πανδημία; Ή δε μάθαμε τίποτα;

(Σκέφτεται). Το γεγονός ότι χάθηκαν χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές σε όλη την ανθρωπότητα και φυσικά και στην Ελλάδα είναι το πιο σκληρό μάθημα. Μάθαμε ότι στην επιστήμη δε χωρούν ούτε θεωρίες ούτε απόψεις. Η επιστήμη είναι data, είναι δεδομένα είναι έρευνα και είναι αποτέλεσμα. Και ότι πρέπει να σεβόμαστε τους επιστήμονες

Γίναμε καλύτεροι πολίτες; Τα νοσοκομεία βελτιώθηκαν;

Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Διπλασιάσαμε τις ΜΕΘ, ενισχύσαμε το ΕΣΥ αλλά και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Σίγουρα βελτιώθηκε ο τομέας της περίθαλψης, αν πρέπει κάποιος να αναζητήσει κάτι θετικό σε μία πανδημία. Επίσης μια σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως η ψηφιοποίηση υπηρεσιών στον τομέα της Υγείας επισπεύσθηκαν και λόγω της πανδημίας.

Πότε θα έχουμε εκλογές; Μήπως πιο νωρίς τώρα που έχουμε τη δικαιολογία του πολέμου; Ακούγονται πολλά σενάρια.

Ο πόλεμος είναι ένα σοβαρό διακύβευμα. Και εμείς επικεντρωνόμαστε στο πώς θα το αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο τρόπο.

Είστε υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης από τον Ιανουάριο του 2021. Πως είναι να είναι κανείς υφυπουργός εδώ σε ένα τεράστιο κτίριο ενώ όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται στην Αθήνα;

Το κτήριο φαίνεται τεράστιο, αλλά καθώς φιλοξενεί υπηρεσίες και άλλων υπουργείων και άλλων θεσμών, όπως οι Ελεγκτικές Υπηρεσίες, αξιοποιείται με τον καλύτερο τρόπο. Και δεν υπάρχει ούτε γραφείο χωρίς προσωπικό. Όσο για το ζήτημα των αποφάσεων στην Αθήνα: Κάναμε τη δική μας μεταρρύθμιση ή αν θέλετε τη δική μας επανάσταση. Είναι η πρώτη φορά που οργανώσαμε και στελεχώσαμε γραφείο του Τομέα Μακεδονίας και Θράκης του Υπουργείου Εσωτερικών, που λειτουργεί μονίμως στην Αθήνα. Ένα γραφείο που βοηθά στην άμεση και γρήγορη επικοινωνία με τους αρμόδιους Υπουργούς στην Αθήνα, άρα και τη λήψη των τάχιστων και σωστών αποφάσεων. Φυσικά και γνωρίζουμε ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου τα υπουργεία εδρεύουν, κυρίως, στις πρωτεύουσες. Γι αυτό και δημιουργήσαμε μια πλήρη δομή στην Αθήνα και έτσι, κάθε 15 ημέρες, συνομιλώ εκ του σύνεγγυς με συναδέλφους μου από το Υπουργικό Συμβούλιο για θέματα της Θεσσαλονίκης.

Ποιος είναι ο στόχος μέχρι τις εκλογές; Τι θέλετε να πετύχετε στο ΥΜΑΘ;

Να επιταχύνουμε ακόμη περισσότερο τις διαδικασίες για μια σειρά πολύ σημαντικών έργων υποδομής που έχουν μπει ήδη στις ράγες το τελευταίο χρονικό διάστημα. Είναι επιλογή του ίδιου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη που προτάσσει τη δημιουργία και γρήγορη εξέλιξη των μεγάλων έργων υποδομής της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον τα μεγάλα έργα είτε αφορούν στη λειτουργία της πόλης είτε στην ανάπτυξή της βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης. Σε τροχιά υλοποίησης και όχι σε θεωρητικό επίπεδο ή επίπεδο σχεδιασμού. Το δεύτερο είναι το αναπτυξιακό κομμάτι. Φιλοδοξούμε το κομμάτι της ανάπτυξης και των επενδύσεων να αποτελέσει το νευραλγικό στοίχημα για τη Μακεδονία και τη Θράκη. Σκοπεύουμε να διευκολύνουμε ενδεχόμενους επενδυτές και να ανοίξουμε δρόμους για να συνεργαστούν με τις τρεις περιφέρειες της περιοχής: Της Κεντρικής, της Δυτικής Μακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Συνοψίζω: Υποδομές, ανάπτυξη-επενδύσεις και διατήρηση του παραδοσιακού εθνικού ρόλου που διαδραματίζει το Μακεδονίας-Θράκης, αυτό είναι το τρίπτυχο στο οποίο δραστηριοποιούμαστε για το επόμενο χρονικό διάστημα.

Θα θέλατε περισσότερη συναίνεση και... ανοικτά αυτιά στον δημόσιο διάλογο της χώρας;

Θέλω συναίνεση στην κοινή λογική. «Απαιτώ» και θα ήθελα ευρύτερη συναίνεση στα ζητήματα που αφορούν στον κοινό νου. Οταν υπάρχουν ιδεοληψίες και ακραίες απόψεις δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση. Δεν μπορεί όμως να μη συμφωνούμε στο ότι πρέπει να βοηθήσουμε την επιχειρηματικότητα. Δεν μπορεί σε αυτή χώρα να μην ενισχύσει κανείς το επιχειρείν, να μην απενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα και να μην ενθαρρύνει στην πράξη μεγάλες επενδύσεις που θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας για να λυθεί, έτσι, ένα μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας. Πρέπει να συμφωνήσουμε σε αυτά τα απλά θέματα κοινής λογικής για την επόμενη ημέρα. Όταν υπάρχουν όμως ακραίες αντιλήψεις, σίγουρα δε θα μπορέσουμε να συμφωνήσουμε.

Και κάτι για το τέλος: Υπάρχει μια θεωρία ότι η Αθήνα αδικεί τη Θεσσαλονίκη ή ότι η Θεσσαλονίκη αδικεί τον εαυτό της. Τι λέτε επ’ αυτού;

Η Θεσσαλονίκη σήμερα περισσότερα από ποτέ βρίσκεται στην καλύτερη φάση της για να μπορέσει να φύγει μπροστά. Σε συνδυασμό με μια συγκεκριμένη πολιτική που αφορά στις υποδομές και τον αναπτυξιακό ρόλο που θέλει να διαδραματίσει και ο Τομέας Μακεδονίας και Θράκης του Υπουργείου Εσωτερικών. Μιλάμε για ένα οικονομικό «μπουστάρισμα» που θα υπάρξει γενικότερα στη χώρα μας και το οποίο αποτυπώνεται σε συγκεκριμένους δείκτες οικονομίας και ανάπτυξης. Νομίζω ότι είναι η ευκαιρία της πόλης. Η ευκαιρία μας. Αρκεί να κοιτάξουμε στη σωστή κατεύθυνση. Η σωστή κατεύθυνση είναι μπροστά και πάνω. Να το πω και σχηματικά. Αν η Θεσσαλονίκη κοιτάξει πάνω θα δει μια αγορά 350 εκατομμυρίων εν δυνάμει καταναλωτών για τις επιχειρήσεις, για τον κόσμο για τους οργανισμούς μας. Αν θέλουμε να μιλήσουμε με εμπροσθοβαρές και εξωστρεφές πνεύμα υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό, που μόνο η Θεσσαλονίκη μπορεί να διαδραματίσει. Αρκεί να ξέρουμε ότι εμείς ως Θεσσαλονικείς δε θα ανταγωνιστούμε καμία Αθήνα, δεν θα παίξουμε στο ίδιο γήπεδο με την Αθήνα, αλλά σε ένα γήπεδο πολύ πιο μεγάλο με περισσότερες ευκαιρίες. Εκεί η Θεσσαλονίκη μπορεί να διαδραματίσει ένα πολύ συγκεκριμένο περιφερειακό ρόλο ως μια πόλη - πόλος σε μια πάρα πολύ μεγάλη και ενδιαφέρουσα περιοχή και αγορά. Ας συνυπολογίσουμε τις υποδομές που διαμορφώνονται. Τον τομέα των μεταφορών. Την ψηφιοποιίηση. Θυμίζω ότι δημιουργείται ένα πολύ ενδιαφέρον ψηφιακό hub στην πόλη, κάτι που δεν ήταν το αυτονόητο πριν από λίγο καιρό. Θυμίζω τις συνέργειες που, ήδη, υπάρχουν. Θυμίζω τις ευκαιρίες που ανοίγονται στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη με επίκεντρο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και όχι μόνο. Θυμίζω τις ευκαιρίες που ανοίγονται με την απολιγνιτοποίηση της Δυτικής Μακεδονίας. Αλλά και τους τομείς της τουριστικής και της αγροτικής Ανάπτυξης σε όλη της τη Μακεδονία και τη Θράκη. Σε συνδυασμό και με τα χρηματοδοτικά εργαλεία που έχει, πλέον, η χώρα μας, είμαστε σε φάση πολύ πιο ώριμη για να συνεργαστούμε και να πετύχουμε. Ήδη υπάρχει μια πολύ καλή συνεργασία με τις Περιφέρειες, τους Δήμους και την Κυβέρνηση. Με συνεργασίες θα αξιοποιήσουμε τα μοναδικά asset-πλεονεκτήματα που έχει η Θεσσαλονίκη αλλά και όλη η Μακεδονία και η Θράκη. Πρώτο από όλα, το ανθρώπινο δυναμικό. Υπάρχει, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό. Και νομίζω ότι σε αυτό θα πρέπει να επικεντρωθούμε όλοι μας. Είμαι σίγουρος ότι η Θεσσαλονίκη μπορεί να βάλει τα γυαλιά σε πολλούς, που δεν πιστεύουν σε αυτή. Αντίθετα, είμαι ένας από αυτούς που πιστεύουν στην πόλη και δε σας κρύβω ότι και μέρος της δουλειάς που κάνω, με τη συμπεριφορά και την δράση μου, είναι να δημιουργήσω μαζί με όλους που πιστεύουν στο κοινό όραμα και μαζί με όλες τις υγιείς δυνάμεις της περιοχής, το να «φύγουμε» την πόλη μπροστά.