Ο Όμιλος Φίλων Θαλάσσης είναι ένα παραδοσιακό ναυταθλητικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με έτος ίδρυσης το 1946. Ο συνολικός αριθμός των αθλητών που γυμνάζονται κάθε χρόνο στον ΟΦΘ είναι περίπου 350 σε όλα τα τμήματα, ενώ πρόκειται για ένα σωματείο με αρκετές διακρίσεις.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι Απόστολος και Νίκος Γκουντούλας, ασημένιοι πρωταθλητές στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας κωπηλασίας και ο Αναστάσιος Γκαρίπης, πρωταθλητής Ελλάδος στα Optimist στην ιστιοπλοΐα και βαλκανιονίκης με τα εθνικά χρώματα, ενώ υπάρχουν και πολλοί νεότεροι αθλητές που έχουν πετύχει και πετυχαίνουν συστηματικά αξιόλογες πορείες. Τα τμήματα του ΟΦΘ είναι αυτά της κωπηλασίας και της ιστιοπλοΐας και εκείνα που προστέθηκαν αργότερα, της κολύμβησης και της υδατοσφαίρισης, ενώ υπάρχει και αυτό της παράκτιας κωπηλασίας.

Βασικός στόχος του Ομίλου, όπως εξηγεί ο πρόεδρος Λεωνίδας Αθανασιάδης, είναι «ο αθλητισμός και ο πρωταθλητισμός. Να γυμνάσει τα παιδιά, να τα προετοιμάσει για την κοινωνία, να τους μάθει τις αρχές του ευ αγωνίζεσθαι. Είμαστε εδώ για να προσφέρουμε στους νέους υπηρεσίες αθλητισμού. Είμαστε εδώ για να καταλάβουν τα παιδιά τι σημαίνει να συναγωνίζεσαι, να σέβεσαι τον αντίπαλο και ότι η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για να έχεις καθαρό μυαλό. Μέσα από αυτό, αναπόφευκτα, καλλιεργείς τον πρωταθλητισμό. Ξεκινάς με τη διδασκαλία των βασικών και σε μεγαλύτερες ηλικίες, αυτό γίνεται πια με προδιαγραφές πρωταθλητισμού, δηλαδή αθλητισμού με απαιτήσεις, στόχους, στρατηγική και συγκεκριμένη προσπάθεια. Δεν φτάνει μόνο να αθλείσαι, πρέπει να έχεις συνέπεια και καθαρό στόχο, που στην ουσία είναι ένα μάθημα ζωής. Ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να γίνεις άξιος και χρήσιμος».

Επιπλέον, κάνει ιδιαίτερη μνεία στην τεράστια προσπάθεια που καταβάλλει τα τελευταία χρόνια το τμήμα πόλο: «Πριν αναλάβει αυτή η διοίκηση, το τμήμα δεν υπήρχε. Για μια εξαετία είχε σταματήσει, το επαναφέραμε το 2015, ξεκινήσαμε από τη Γ' εθνική, όπου αναδειχθήκαμε πρωταθλητές, έπειτα πρωταθλητές Β' εθνικής, δευτεραθλητές Α2 και φέτος παίζουμε στην Α1, που είναι μια εξαιρετικά ανταγωνιστική κατηγορία με τρομακτικές απαιτήσεις. Εμείς, πάντως, συμμετέχουμε στην κατηγορία, τους κοιτάμε στα ίσα και αποφασίσαμε ότι δεν θα χρησιμοποιήσουμε ξένους παίκτες, μιας και η πορεία των Εθνικών ομάδων δείχνει το δρόμο για την αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού και εν πάση περιπτώσει, δεν είναι μια επιχείρηση, είναι ομάδα, υλικό υπάρχει και προσπαθούμε να το αξιοποιήσουμε. Είναι μια πολύ δύσκολη πρόκληση η παραμονή στην κατηγορία, ωστόσο εμείς πήραμε τις αποφάσεις μας».

Το βάρος στις ακαδημίες

Η αλήθεια είναι ότι ο ΟΦΘ δίνει μεγάλο βάρος στις ακαδημίες, καθώς αυτός είναι ο σωστός δρόμος για την στελέχωση και κατ’ επέκταση τη βιωσιμότητα κάθε σωματείου. Όπως διαβεβαιώνει ο ίδιος ο πρόεδρος, «τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε ρίξει πολύ βάρος στις ακαδημίες. Αυτό ήταν το στοίχημά μας και νομίζω το έχουμε καταφέρει».

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, η ίδια προσπάθεια γίνεται με πολύ μεράκι και στα υπόλοιπα τμήματα: «Στην κωπηλασία κάναμε φέτος μια τρομακτική προσπάθεια και διαλέξαμε ανθρώπους, όπως τον Βασίλη Τσανταρλιώτη και τον Παύλο Γαβριηλίδη, οι οποίοι έχουν εμπνεύσει και έχουν φέρει τα πάνω κάτω. Ανάλογη και η πορεία στο κολύμπι. Είμαστε περήφανοι για τον τρόπο λειτουργίας της πισίνας εκμάθησης με έδρα το Ποσειδώνιο, η οποία γίνεται ουσιαστικά ένας υγρός παιδότοπος, όπου το παιδί διασκεδάζει και μαθαίνει να κολυμπάει. Ο κόσμος αναγνωρίζει την ποιότητα της δουλειάς και των υπηρεσιών μας και ανταποκρίνεται. Επίσης, και στο κολύμπι εδώ και 1,5 χρόνο υπάρχει σαφής στόχευση σε μικρή πισίνα ακαδημίας. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο δουλεύει και το τμήμα ιστιοπλοΐας. Οι επιτυχίες είναι η βιτρίνα σου, αυτές θα προσελκύσουν τον κόσμο, αλλά το κυριότερο είναι ότι όταν έρθουν εδώ τα παιδιά, πρέπει να μαθαίνουν να περνάνε καλά, να εξοικειώνονται με το υγρό στοιχείο και σιγά σιγά να προχωρούν. Αυτή είναι η λογική μας. Έχουμε τις αγωνιστικές ομάδες που μας δίνουν αναγνωρισιμότητα, αλλά η πολλή δουλειά, που δεν φαίνεται, γίνεται στα παιδιά των ακαδημιών, καθώς αυτά σου δίνουν τη βάση για να κάνεις μετά από χρόνια την καινούρια αγωνιστική ομάδα. Είναι ένας ατέρμονος κύκλος».

Από την άλλη, ο κ. Αθανασιάδης κάνει λόγο για δεδομένα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν συντεταγμένα από το κράτος και αφορούν το σύνολο των ναυταθλητικών συλλόγων στην Ελλάδα: «Δεδομένου ότι οι εγκαταστάσεις των ναυταθλητικών συλλόγων απαιτείται να έχουν εγγύτητα στο νερό, συνήθως μπλέκονται θέματα ιδιοκτησίας και παραχωρήσεων. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί την πλειονότητα των ναυταθλητικών σωματείων στην Ελλάδα. Υπάρχουν σύλλογοι που είναι μέσα στα λιμάνια και ανήκουν στα λιμενικά ταμεία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως ο ΝΟΘ, που έχει τη μαρίνα του και τις εγκαταστάσεις του. Όλοι οι άλλοι είναι με παραχωρήσεις. Είναι ανάγκη η Πολιτεία να λύσει το θέμα του καθεστώτος ύπαρξης των ναυταθλητικών συλλόγων. Πρέπει να αντιμετωπιστεί καθέτως σε όλο του το βάθος, που να αφορά ιδιοκτησιακό, φορολογικό, βιωσιμότητα. Γιατί όλοι οι σύλλογοι έχουμε έναν αθλητικό χώρο με εμπορική χρήση, από τον οποίο έχουμε ένα εισόδημα, που, παρόλο που το φορολογούμαστε αυτοτελώς, το χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες του συλλόγου, γιατί από αυτά τα λεφτά πληρώνονται οι προπονητές, οι ασφαλιστικές εισφορές, λειτουργικά έξοδα κλπ. Πρέπει να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο που θα κλείνει συνολικά όλα τα θέματα».

Πάντως, τονίζει πως ο ΟΦΘ δεν έχει συναντήσει συγκεκριμένα εμπόδια σχετικά με τις εγκαταστάσεις και τη λειτουργία τους: “Εμείς προβλήματα δεν αντιμετωπίζουμε με τις παραχωρήσεις, που είναι αορίστου χρόνου. Όσο θα έχει ζωή ο Όμιλος, θα βρίσκεται σε αυτό το σημείο και μπορεί να εξυπηρετείται. Η αλήθεια είναι ότι αν θες να μεγαλώσεις κι άλλο, οι εγκαταστάσεις αυτές αρχίζουν και στενεύουν, αλλά εμείς είμαστε ευχαριστημένοι για τη δουλειά που κάνουμε. Υπάρχει σαφές καθεστώς, το οποίο σεβόμαστε και μας σέβεται».

Η διδαχή της μητέρας

Αυτό που θα έλεγε στους γονείς για να τους πείσει ότι τα παιδιά τους πρέπει να ακολουθήσουν ένα θαλάσσιο άθλημα, είναι κάτι που του είχε πει η μητέρα του όταν ήταν μικρός: «Από τη στιγμή που κολλάς στον αθλητισμό, λύνεις τα προβλήματά σου», για να συνεχίσει λέγοντας: «Ο αθλητισμός για αυτές τις ηλικίες είναι μια ασφαλής διέξοδος, σε ένα περιβάλλον όπου κάνεις παρέες και συναναστρέφεσαι με παιδιά με αντίστοιχες ανησυχίες και φιλοδοξίες, που στο τέλος δεν σου μένει χρόνος να μπλέξεις. Μέσα από τον αθλητισμό δημιουργείς σχέσεις ζωής».

Η επιλογή ενός τέτοιου αθλήματος σε βάρος ενός πιο δημοφιλούς ορίζεται, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, από τη διαχρονική σχέση του λαού μας με το στοιχείο του νερού: «Το νερό είναι χαρακτηριστικό της ψυχής του Έλληνα, είναι η εθνική μας ταυτότητα. Ο ορίζοντας που σου δίνει, η άπλα, η ελευθερία που νιώθεις βλέποντας τη θάλασσα, αποτελούν μεγάλη έμπνευση. Πέρα από το ότι και οι τραυματισμοί είναι λιγότεροι, σωματικά υπάρχει πιο ισόρροπη ανάπτυξη, νομίζω ότι το νερό είναι μέσα στην ψυχή αυτής της ράτσας, στην ιδιοσυγκρασία της».

Μακεδονία της Κυριακής