Στις… επάλξεις αλλά τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα που έχουν επιβληθεί από τους ειδικούς (λοιμοξιολόγους) και το υπουργείο υγείας είναι οι δημοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης. Ο… κορονοϊός και η προσπάθεια να περιοριστεί η διασπορά του έχει γίνει συνήθεια και καθημερινότητα για τους εργαζόμενων στο χώρο των ΜΜΕ, οι περισσότεροι εκ των οποίων πλέον εκτός από μικρόφωνα και κάμερα, που είναι τα βασικά εργαλεία της δουλειάς τους θα πρέπει να έχουν μαζί τους, αντισηπτικά, μάσκες, γάντα και να κρατούν μεταξύ τους και με τους καλεσμένους τις απαραίτητες αποστάσεις.Άλλοι πάλι εργάζονται από το σπίτι, βγάζουν ραδιοφωνικές εκπομπές από οικιακά στούντιο ή συμμετέχουν σε τηλεοπτικά πάνελ μέσω skype. 

Για την δημοσιογραφία στον καιρό του κορονοϊού μίλησαν στο makthes.gr τρεις δημοσιογράφοι τηλεοπτικών καναλιών οι οποίοι καθημερινά βρίσκονται στον τόπο των γεγονότων και μεταφέρουν σε όλους όσους «μένουν σπίτι» τις εξελίξεις γύρω από το θέμα που έχει κόψει την «αναπνοή» σε όλο τον κόσμο.

«Γάντια, μάσκες και πατούσες είχαμε ξαναφορέσει την περίοδο που εκδηλώθηκε η γρίπη των πτηνών. Η αλήθεια είναι πως αν και ξεθώριασαν εκείνες οι εικόνες έναν φόβο τον είχαμε και τότε» δηλώνει η Σούζυ Καζαντζίδου δημοσιογράφος και προϊσταμένη του ανταποκριτικού γραφείου Θεσσαλονίκης του τηλεοπτικού σταθμού Alpha. « Όμως αυτό που βιώνουμε τώρα είναι ξεκάθαρα μια άλλη πραγματικότητα που μας επιβάλει προσαρμογή. Στην συλλογιστική ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ιό ο οποίος δεν μας έχει αποκαλύψει τα χαρακτηριστικά του είμαστε υποχρεωμένοι να παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσουμε τους γύρω μας αλλά να προστατευθούμε κι εμείς» τονίζει. «Ξεκινάμε με Παναγιώτη Σεμεετζη και Δημήτρη Ιωαννίδη με μηχανήματα που απολυμάνθηκαν κατά τις οδηγίες που έχουμε, φορώντας μάσκες και γάντια. Το νέο αξεσουάρ που μας πλαισιώνει κι αυτήν την φορά βαραίνει τους τεχνικούς κι όχι τον δημοσιογράφο είναι το καλάμι για τον ήχο γνωστό και ως boom. Η επιλογή επιβεβλημένη για να κρατούνται οι αποστάσεις από τους συνεντευξιαζόμενους! Αυτά και ο Θεός βοηθός!!!» σχολιάζει.

«Όταν στις 27 Φεβρουαρίου ενημερωθήκαμε για το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα κορωνοϊού στη Θεσσαλονίκη και γενικότερα στη χώρα, οι περισσότεροι δεν μπορούσαμε να φανταστούμε όσα θα ακολουθούσαν. Δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι περίπου 20 ημέρες μετά θα βρισκόμασταν να κάνουμε ρεπορτάζ σε μια πόλη με άδειους δρόμους, γεμάτα σουπερ μάρκετ και κλειστά εμπορικά καταστήματα, φορώντας μάσκα και γάντια και με το αντισηπτικό ανά χείρας. Εξαρχής, οι οδηγίες των επιστημόνων ήταν σαφείς. Καλούμασταν να περιγράψουμε μια κατάσταση που απαιτούσε υπευθυνότητα και πειθαρχία από όλους, χωρίς καλά καλά να έχουμε αντιληφθεί κι εμείς οι ίδιοι την κρισιμότητα της φάσης στην οποία εισερχόμασταν. Ωστόσο, το παράδειγμα της γειτονικής Ιταλίας αλλά και τα αυστηρά μέτρα που ελήφθησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν άφηναν περιθώρια παρερμηνείας» περιγράφει στο makthes.gr η δημοσιογράφος της δημοτικής τηλεόρασης Θεσσαλονίκης, TV 100, Βάσω Λυκουρίνου.

«Από την αρχή της εβδομάδας, η Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης εφαρμόζει ειδικό πρόγραμμα ενημέρωσης του τηλεοπτικού κοινού, με μέρος του δυναμικού της στις εγκαταστάσεις της Νικολάου Γερμανού και μεγάλο αριθμό εργαζομένων να συμβάλλει από απόσταση στη διαμόρφωση των δελτίων ειδήσεων και της μεσημεριανής ζωντανής εκπομπής. Η «συντήρηση δυνάμεων» κρίνεται επιβεβλημένη ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα να καλύψουμε τις ανάγκες ακόμη και όταν η κρίση κορυφωθεί.

Το «φόντο» του ρεπορτάζ κατά τη διάρκεια του τελευταίου 10ημέρου από την πρώτη δέσμη μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση μέχρι και σήμερα, αποτυπώνει και τις αλλαγές στην ψυχολογία όλων μας: Από τον χαβαλέ για τα κλειστά κέντρα διασκέδασης και τα αστειάκια των μαθητών για τα κλειστά σχολεία, περάσαμε στο λουκέτο σε καφέ, εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα, χώρους πολιτισμού και αθλητισμού. Οι γεμάτοι με κόσμο δρόμοι έδωσαν τη θέση τους σε τηλεοπτικά πλάνα με ανθρώπους που φορούν μάσκες και γάντια, τηρούν αποστάσεις, διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα μεταφοράς και κάνουν τις προμήθειές τους από καταστήματα τροφίμων «για ώρα ανάγκης».Αυτή η «πρώτη εβδομάδα της κρίσης» άρχισε για μας με ρεπορτάζ σε σούπερ μάρκετ, λαϊκές αγορές, φαρμακεία, δημόσιες υπηρεσίες, εκκλησίες και οπουδήποτε αλλού επέβαλε η επικαιρότητα. Οι οδηγίες για «μέτρα αυτοπροστασίας» και «αποστάσεις» ήταν σαφείς, ωστόσο, πόσο εύκολο είναι να μεταφέρεις όσα συμβαίνουν χωρίς να μιλήσεις προσωπικά με τους πολίτες; Η μάσκα και τα γάντια μιας χρήσης δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι είσαι προστατευμένος, ωστόσο, η καθημερινή επαφή με δεκάδες ανθρώπους σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους δεν μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι ασφαλής. Στον ίδιο κίνδυνο εκτίθεται φυσικά όλο το συνεργείο. Δημοσιογράφος, εικονολήπτης και οδηγός συμπορεύονται και μοιράζονται καθημερινά τις ίδιες αγωνίες . «Είμαστε ασφαλείς;», «Λες να είμαστε οι επόμενοι;», «Πώς θα πάμε να κάνουμε ρεπορτάζ σε ένα μέρος όπου συνωστίζονται τόσα άτομα;». Είναι λογικές σκέψεις που θα έκανε ο καθένας μας, ωστόσο, όταν γεννιούνται τέτοιες αγωνίες, δεν αρκεί παρά να σκεφτείς ότι εκεί έξω υπάρχουν γιατροί, νοσηλευτές, υπάλληλοι σουπερ μάρκετ και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι που σηκώνουν πολύ μεγαλύτερο φορτίο από εσένα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία» σχολιάζει η Βάσω Λυκουρίνου. Απ’ ότι φαίνεται, είμαστε ακόμη στην αρχή μιας κρίσης που θα κρατήσει αρκετά. Αυτό που θα επιθυμούσα προσωπικά για το διάστημα που θα ακολουθήσει είναι μέσα από τη δουλειά μας να μπορέσουμε να φωτίσουμε και τη θετική πλευρά της κρίσης: Το χειροκρότημα στο υγειονομικό προσωπικό, τον νεαρό που κάνει ψώνια για τους ηλικιωμένους γείτονές του, τις κυρίες της εκκλησίας που ετοιμάζουν τα πακέτα του συσσιτίου, το πρώτο μωρό ασθενούς με κορωνοϊό που γεννήθηκε απόλυτα υγιές. Όλες αυτές οι ιστορίες σε κάνουν να αισθάνεσαι δυνατός και σε γεμίζουν αισιοδοξία για να συνεχίσεις και ‘συ να συμβάλλεις με τον τρόπο σου στη συλλογική προσπάθεια. Ακόμη κι αν αυτό περιλαμβάνει απλώς το… να μένεις σπίτι σου!» καταλήγει.

Με τα απαραίτητα σύνεργα, που είναι τα γάντια μιας χρήσεων και η προστατευτική μάσκα και πάντα τηρώντας τις απαραίτητες αποστάσεις μεταξύ συνεργατών και συνεντευξιαζόμενων εργάζεται και η δημοσιογράφος Εύη Καλλίνη του τηλεοπτικού σταθμού Mega. «Έχοντας συναίσθηση πως ο κόσμος πρέπει να μένει στο σπίτι με σκοπό να περιοριστεί η διασπορά του ιού και εμείς οι δημοσιογράφοι που είναι δουλειά μας να μεταφέρουμε στον κόσμο την πληροφορία φοράμε προστατευτικά γάντια και μάσκες, αρχικά για να προστατευτούμε οι ίδιοι και να μην νοσήσουμε και μεταφέρουμε τον ιό και κατά δεύτερον για να δείξουμε με την στάση μας ότι πρέπει να προσέχουμε» αναφέρει η κ. Καλλίνη. «Τα μηχανήματα απολυμαίνονται σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών και του σταθμού. Απολυμαίνονται συνεχώς. Οι δημοσιογράφοι κρατούν τις απαραίτητες αποστάσεις από τους τεχνικούς, όπως και από τους συνεντευξιαζόμενους. Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις αλλά υιοθετώντας και εφαρμόζοντας στο ακέραιο όλα όσα υποστηρίζουν οι γιατροί και το υπουργείο υγείας μπορούμε να αποτρέψουμε την μετάδοση του ιού και σύντομα, όλοι μαζί ξανά να βγούμε από το σπίτι μας, στο οποίο πρέπει αυτή την περίοδο να μένουμε. Δίνουμε την μάχη της ενημέρωσης, την μάχη με το μικρόβιο και θα τα καταφέρουμε» καταλήγει η κ. Καλλίνη.

Σημειώνεται πως το makthes.gr απευθύνθηκε για τις ανάγκες του ρεπορτάζ και σε άλλους συναδέλφους των τηλεοπτικών σταθμών, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να ανταποκριθούν λόγω φόρτου εργασίας.