Έφυγε από τη ζωή στις 13 Μαρτίου ο Τζέιμι, ένα γαϊδουράκι στη Σαντορίνη.

Το γαϊδουράκι πέρασε όλη του τη ζωή ανεβοκατεβαίνοντας τα 588 σκαλοπάτια του παλιού λιμανιού της Σαντορίνης και κουβαλώντας οικοδομικά υλικά στην Καλντέρα. 

Μόνο ένα χρόνο πρόλαβε να δει την καλή πλευρά των ανθρώπων, στο καταφύγιο της Ένωσης Ζωοφίλων Θήρας. Πριν από λίγες μέρες έκλεισε για πάντα τα μάτια του.

 Συγκινητική εικόνα τα άλλα γαϊδουράκια μαζεύτηκαν γύρω του, να τον αποχαιρετίσουν.

Η ανάρτηση της SAWA - Santorini Animal Welfare Association

Το να αποχαιρετήσεις μερικά από τα πιο ευγενικά και αγαπησιάρικα πλάσματα που φτάνουν στο καταφύγιό μας είναι μακράν μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που καλείσαι να πάρεις για την ευημερία των ζώων, αλλά ταυτόχρονα είναι το πιο αξιοπρεπές δώρο που μπορείς να τους προσφέρεις όταν δυστυχώς εκεί δεν είναι τίποτα άλλο που μπορείτε να κάνετε για να τους βοηθήσετε... απλά για να απαλύνετε τον πόνο τους και να είστε εκεί μαζί τους στο τέλος του ταξιδιού τους.

 Αυτή η όμορφη ψυχή που έπρεπε να αποχαιρετήσουμε χθες είναι ο Jamie, παραδόθηκε πριν από σχεδόν ένα χρόνο και παρόλο που δεν ήταν τόσο μεγάλος μπήκε με μια πολύ ιδιαίτερη παραμόρφωση στο πόδι του που δεν είχαμε ξαναδεί.

 Όλη η ξεκούραση και ασφάλεια του καταφυγίου και οι προσπάθειες να απαλύνει τον πόνο του δεν πέτυχαν, με τον καιρό χειροτέρεψε και το δεύτερο μπροστινό πόδι και κάθε βήμα γινόταν με πολύ κόπο και αφόρητο πόνο... 

Τελικά καταφέραμε να στήσουμε μια αποστολή πετώντας σε διακεκριμένο κτηνίατρο ιπποειδών από τη Θεσσαλονίκη με το φορητό ακτινολογικό μηχάνημα του για μια ολόκληρη μέρα.

 Πάνω από 10 από τα γαϊδούρια με τα χειρότερα περιστατικά ακτινογραφήθηκαν για πρώτη φορά στη ζωή τους... αυτές οι εικόνες έλεγαν τις ιστορίες τους, απαντούσαν σε ερωτήσεις που δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε ποτέ πριν, αποκάλυπταν τον σπαραξικάρδιο απολογισμό της καταπονημένης ζωής τους και σε πολλά περιπτώσεις η απολύτως απαράδεκτη λανθασμένη χρήση αυτών των ζώων των οποίων η στωική φύση τα κρατά να δουλεύουν κυριολεκτικά μέχρι να πάρουν την τελευταία τους πνοή. 

Μακράν η πιο θλιβερή διάγνωση ήταν αυτή του Τζέιμι, ο οποίος δεν είναι συνηθισμένη ράτσα στην Ελλάδα και το σώμα του δεν είναι καθόλου σχεδιασμένο για να πάει το διάδρομο των 588 σκαλοπατιών στο παλιό λιμάνι ούτε το βάρος του οικοδομικού υλικού που έσυρε στα βράχια του η Καλντέρα... 

Με απέραντη θλίψη είπαμε χθες το τελευταίο αντίο και ο κτηνίατρός μας τον βοήθησε να φύγει από αυτή τη γη χωρίς περισσότερο πόνο. 

Σε μια φωτογραφία που είναι ίσως η πιο δύσκολη για να δείτε, μπορείτε να δείτε τους φίλους του να τον ακολουθούν καθώς τον παίρναμε για ταφή. 

Τα γαϊδούρια και τα μουλάρια μάς έχουν διδάξει ξανά και ξανά τις υπέρτατες αξίες της αληθινής φιλίας και συμπόνιας - πέρα ​​από το φύλο, την ηλικία ή το είδος θα δεθούν με άλλους που έχουν ανάγκη και θα μείνουν μαζί τους μέχρι το τέλος. 

Ωστόσο, πρέπει να συνεχίσουμε για τους υπόλοιπους που έχουν ανάγκη και τώρα ξέρουμε ότι ορισμένες περιπτώσεις είναι πιο ήπιες και μπορούν να βοηθηθούν σε ένα σημείο και φυσικά υπάρχουν άλλες που θα πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη επιχείρηση για να τους βοηθήσουμε.

 Θα σας ενημερώσουμε σύντομα για αυτά. Προς το παρόν μπορούμε μόνο να φανταστούμε τον Τζέιμι να διασχίζει τη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου και να τρέχει για άλλη μια φορά χωρίς να υποφέρει όπως όταν ήταν νέος και «αδιάσπαστος»... ευχαριστώ Τζέιμι που ήρθες στη ζωή μας, έστω και για λίγο, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.