Πώς είδατε τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης; Πιστεύετε ότι έγινε για ουσιαστικούς ή επικοινωνιακούς λόγους;

Ο ανασχηματισμός είναι: ιστορικό φιάσκο (υπουργείο Πολιτικής Προστασίας), ομολογία αποτυχίας για τα μεγάλα θέματα (πυρκαγιές, πανδημία), επιβράβευση αντικοινωνικών, αυταρχικών πολιτικών (Παιδεία, Πολιτισμός, Εργασία) και ιδεολογικά, ακροδεξιά χρωματισμένος. Η υπουργοποίηση του κ. Πλεύρη, σε ένα τόσο κρίσιμο υπουργείο, αποτελεί την επιτομή της ζύμωσης, υπό τον κ. Μητσοτάκη, του νεοφιλελευθερισμού με την ακροδεξιά. Η ακροδεξιά αναδεικνύεται σε κρίσιμο κρίκο της αυταρχικής, διχαστικής, κυβερνητικής πολιτικής. Το τελευταίο φύλλο συκής περί φιλελεύθερου, συναινετικού, κεντροδεξιού χώρου έπεσε.

Υπήρξε έντονο παρασκήνιο σε σχέση με την υπουργοποίηση ή μη του Ευάγγελου Αποστολάκη. Χαίρει τελικά ο κ. Αποστολάκης της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης του κόμματος σας;

Οι επικοινωνιακές παγίδες, ειδικά όταν διακυβεύονται σημαντικά αγαθά (περιβάλλον, επιβίωση των ανθρώπων, κ.λπ.), είναι αυτοπαγίδες, οδηγούν σε ιστορικά πρωτοφανές φιάσκο και αναδεικνύουν τη συναισθηματική έλλειψη πολιτικής, κοινωνικής και ιστορικής αποτίμησης της «κατάστασης των ανθρώπων». Ο κ. Μητσοτάκης καταποντίστηκε, λόγω αλαζονικής επάρκειας και συναισθηματικής ανεπάρκειας. Ο οχετός που εκτόξευσε εναντίον του κ. Αποστολάκη ο κ. Γεωργιάδης, έθεσε στα τάρταρα της ακροδεξιάς κατρακύλας το μέτρο της συναισθηματικής επάρκειας του ίδιου του κ. Μητσοτάκη. Κατά τα άλλα, ο κ. Αποστολάκης δεν έπεσε τελικά στην παγίδα και γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι στον δημόσιο βίο όλοι και όλες κερδίζουμε την εμπιστοσύνη, κάθε φορά, στο «πεδίο της μάχης» (και με τα «όπλα») που επιλέγουμε να πολεμήσουμε.

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, η οποία πολλές φορές έχει βρεθεί στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ, παρέμεινε στο υπουργείο της. Πώς αξιολογείτε την πορεία της σε αυτό;

Η κ. Μενδώνη δεν έχει βρεθεί στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια έχει βάλει στο στόχαστρο τον Πολιτισμό και τον κόσμο του. Χωρίς όραμα, αδιάφορη στη λογοδοσία, έχει στρέψει εναντίον της τους ανθρώπους του σύγχρονου Πολιτισμού, ντόπιες και ξένες προσωπικότητες για την πολιτική διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει διασύρει τη χώρα σε διεθνείς οργανισμούς (ICOMOS, UNESCO), στον ξένο Τύπο, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τους πολίτες (χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Θεσσαλονίκη). Πρώτη φορά στα 50 χρόνια αυτού του υπουργείου, υπουργός Πολιτισμού φέρεται τόσο απαξιωτικά στα σημαντικότερα μέλη της διεθνούς, επιστημονικής κοινότητας. Το σύγχρονο Πολιτισμό, ούτε τον γνωρίζει ούτε την αφορά. Ο υφιστάμενός της κ. Γιατρομανωλάκης συμμερίζεται ακριβώς αυτή την πολιτική. Άλλωστε πώς θα συνυπήρχε με την κ. Μενδώνη;

Είναι λοιπόν προφανές ότι η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού -η χειρότερη της Μεταπολίτευσης- επιβραβεύτηκε από τον πρωθυπουργό για την πολιτική της: για την ταπείνωση και την «εξαπάτηση» του Εθνικού Θεάτρου (Λιγνάδης), για το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, για το έγκλημα στη Βενιζέλου, για την απαξίωση του σύγχρονου Πολιτισμού, κ.λπ. Επιβραβεύτηκε γιατί τελικά η κ. Μενδώνη και ο υφυπουργός της δεν υπηρετούν το υπουργείο Πολιτισμού, αλλά προφανώς κάποιο στενό πυρήνα του Μαξίμου.

Την ίδια ώρα, τα κρούσματα κορονοϊού αυξάνονται, ενώ το ποσοστό των εμβολιασμών παραμένει χαμηλό. Είστε αισιόδοξη για την πορεία της πανδημίας το προσεχές φθινόπωρο;

Δεν είναι αισιόδοξοι οι ειδικοί, οι λοιμωξιολόγοι, για την πορεία της πανδημίας. Η αποτυχία της κυβέρνησης, τόσο στο θέμα των εμβολιασμών (κάτω του ευρωπαϊκού μέσου όρου), όσο και στο θέμα του ελέγχου της πανδημίας (ιχνηλάτηση, τεστ, ενίσχυση του ΕΣΥ και της ΠΦΥ), προοιωνίζονται ένα πολύ δύσκολο φθινόπωρο, με τα Νοσοκομεία ήδη επιβαρυμένα. Την ευθύνη για αυτή την πορεία την φέρει ο πρωθυπουργός όταν, αδιαφορώντας για τις προειδοποιήσεις των ειδικών, υποσχόταν ένα «κανονικό καλοκαίρι», όταν, αντί για επικοινωνιακές θριαμβολογίες, δεν μερίμνησε για μια σοβαρή εκστρατεία ενημέρωσης για τον εμβολιασμό. Οι πολίτες αφέθηκαν, με ατομική ευθύνη, έρμαια παραπληροφόρησης, αντιφατικών μηνυμάτων, φοβιών και των, γνωστών στην κυβέρνηση από το Μακεδονικό, ακροδεξιών συνωμοσιολόγων. Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση μερίμνησε να «καταστρώσει» το σχέδιο «εμβόλιο- ευκαιρία»: έτσι, αντί το μήνυμα να είναι ότι ο εμβολιασμός είναι πράξη αλληλεγγύης, ορθού λόγου και ενίσχυσης του δημόσιου χώρου και της δημόσιας Υγείας, φρόντισε να στείλει το ακριβώς αντίθετο μήνυμα: ο εμβολιασμός, ευκαιρία τιμωρίας και διχασμού, ευκαιρία αποδιάρθρωσης του δημόσιου χώρου και του δημόσιου συστήματος Υγείας, ευκαιρία υπονόμευσης της κοινωνικής αλληλεγγύης. Το εμβόλιο λοιπόν, από όπλο αλληλεγγύης και ορθού λόγου, έγινε σημαία ατομικισμού και ανορθολογισμού. Ύψιστος ανορθολογισμός είναι να υπουργοποιείς στην Υγεία την επιτομή της ακροδεξιάς, ρατσιστικής, συνωμοσιολογικής πολιτικής για να περάσεις το μήνυμα του ορθού, δημοκρατικού λόγου.

Οι υγειονομικοί εργαζόμενοι της χώρας δηλώνουν την έντονη διαφωνία τους στην εφαρμογή της αναστολής εργασίας για τους μη εμβολιασμένους συναδέλφους τους. Τι διαφορετικό θα μπορούσε να γίνει όμως για την προστασία των ασθενών απέναντι σε μη εμβολιασμένους υγειονομικούς; Ποια είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

Είμαστε υπέρ του εμβολιασμού χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Είμαστε όμως κατά της τιμωρίας και της εκδικητικότητας. Οι άνθρωποι που σήμερα διώκονται είναι οι ίδιοι άνθρωποι που στήριξαν σε ακραίες συνθήκες το δημόσιο σύστημα υγείας. Είναι επίδειξη αυταρχισμού, αναλγησίας, βαρβαρότητας και ανορθολογισμού να στερείς τον μισθό σε χαμηλά αμειβόμενους ανθρώπους, να δημιουργείς τεράστιο πρόβλημα στο δημόσιο σύστημα υγείας και να αντιμετωπίζεις το «πρόβλημα» με τρόπο δυσανάλογο προς τις επιπτώσεις του. Χρειάζεται άμεσα αναστολή του νόμου για τους υγειονομικούς και ευρεία διαβούλευση με εργαζόμενους και πολιτικές δυνάμεις, προκειμένου να πεισθούν όλοι και όλες για εκούσιο εμβολιασμό. Ας μην επιτρέψουμε να γίνουν οι υγειονομικοί τα εξιλαστήρια θύματα της αποτυχίας της κυβέρνησης και των νεοφιλελεύθερων σχεδιασμών της.

Την προσεχή εβδομάδα θα ξεκινήσει η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, που παραδοσιακά σηματοδοτεί την έναρξη της νέας πολιτικής περιόδου. Τι περιμένετε από την παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη;

Μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης με αυταρχισμό, με νόμους που εκθεμελίωσαν τις μεγάλες, ιστορικές τομές στο κοινωνικό κράτος, στη δημόσια Παιδεία, στην Υγεία και τον Πολιτισμό, στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό. Μετά την ολομέτωπη επίθεση στα νιάτα αυτής της χώρας, στα δικαιώματα, στη δημοκρατία, σε κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης. Μετά τις μεγάλες, καταστροφικές αποτυχίες, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν έχει να προσφέρει τίποτα παρά μόνο να διευρύνει παραπάνω τις κοινωνικές ανισότητες και την αναδιανομή του πλούτου προς όφελος μιας πολύ μικρής μερίδας φίλων, προσκολλημένων σε ένα πελατειακό κράτος.

Σε ό,τι αφορά τον κ. Τσίπρα, θα σημάνει -πιστεύω- με βάση το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, την εμπέδωση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας στην αναγκαιότητα για μια ριζοσπαστική, κοινωνικο-οικονομική, περιβαλλοντική, δημοκρατική πολιτική, απέναντι στην παλαιά ως προς τις ρίζες της, νεοσυντηρητική, διχαστική νεοφιλελεύθερη πολιτική. Θα οριοθετήσει το προγραμματικό πλαίσιο μάχης: συμμαχίας και σύμπλευσης των προοδευτικών, δημοκρατικών, ριζοσπαστικών, αριστερών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της χώρας για τη νίκη.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 05 Σεπτεμβρίου 2021