Του Γιώργου Λίλτση

Επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης στο δήμο Παύλου Μελά, υποψηφίου δημάρχου με την παράταξη «Ανατροπή»
Ο δήμος Παύλου Μελά βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά της πόλης, στη δυτική Θεσσαλονίκη, μια περιοχή κατά γενική ομολογία υποβαθμισμένη στην οποία επί δεκαετίες ολόκληρες δεν δόθηκαν ευκαιρίες. Το βλέμμα των αρμοδίων δεν στράφηκε ποτέ προς την πλευρά όπου κατοικεί σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού του νομού, όπου ζουν κατά βάσει άνθρωποι της εργασίας, όπου μεγαλώνει η πλειονότητα του νέου κόσμου της πόλης μας.

Εγκληματικότητα, απουσία έργων υποδομής, κακές δημόσιες συγκοινωνίες, κακοσυντηρημένοι δρόμου, έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και μολυσμένη ατμόσφαιρα εξαιτίας της έντονης και μη ελεγχόμενης βιομηχανικής δραστηριότητας είναι ορισμένα μόνο από τα βασικά προβλήματα- χαρακτηριστικά της περιοχής.

Οι δυτικές συνοικίες χρειάζονται... νοσηλεία! Ο πλούτος που υπάρχει συσσωρευμένος είναι ανεκτίμητος.

Τα εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα αποτελούν πηγή ζωής, χαράς και πλούτου. Η συνένωση τους, η απόδοση στην τοπική κοινωνία και παράλληλα η έναρξη των απαραίτητων εργασιών αποκατάστασης θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το «Δυτικό Πράσινο Τόξο». Ένα τόξο που θα αλλάξει συνολικά την κακή εικόνα της δυτικής πλευράς και θα καθαρίσει τον υπερβολικά μολυσμένο αέρα της.

Η δημιουργία ενός μεγάλου θεματικού πάρκου στο πρώην στρατόπεδο Καρατάσιου, λόγω της θέσης του, της έκτασης του, αλλά και του φυσικού πλούτου της περιοχής θα μπορούσε να αποτελέσει ισχυρότατο μοχλό ανάπτυξης, όχι μόνο της δυτικής Θεσσαλονίκης αλλά και ολόκληρου του νομού. Στην ίδια περιοχή λόγω της νέας περιφερειακής αλλά και της εσωτερικής περιφερειακής θα μπορούσε να δημιουργηθεί η νέα είσοδος της πόλης.

Την ίδια στιγμή, είναι επιτακτική ανάγκη όχι μόνο να ξεκινήσει η συζήτηση αλλά να υπάρξουν και οι σχετικές αποφάσεις και δεσμεύσεις για επέκταση του Μετρό στα δυτικά. Είναι άμεση και απόλυτη ανάγκη. Από αυτό εξαρτώνται μία σειρά έργων.

Τα παλιά καπνομάγαζα της Σταυρούπολης και του Ευόσμου με τον απαραίτητο σχεδιασμό και εργασίες, όχι ιδιαίτερα υψηλού κόστους μπορούν να μετατραπούν σε σύγχρονα κέντρα πολιτισμού και εκπαίδευσης. Επίσης, η ανάδειξη σημείων, όπως οι βυζαντινοί νερόμυλοι, ο Βοτανικός Κήπος της Σταυρούπολης ή η Μονή Λαζαριστών, πρέπει να αποτελέσει στόχο των δημοτικών διοικήσεων.

Η δημιουργία ενός κλειστού μεγάλου χώρου όπου θα συνδυάζονται οι αθλητικές δραστηριότητες, οι πολιτιστικές δράσεις και θα μπορούν να φιλοξενηθούν συνέδρια και επιστημονικά γεγονότα, είναι επίσης επιβεβλημένη. Η απουσία ενός τέτοιου χώρου στερεί από την δυτική πλευρά της πόλης μεγάλες διοργανώσεις.

Σήμερα, οι αθλητικοί χώροι είναι ανύπαρκτοι. Μία περιοχή όπου στην οποία οι νέοι αποτελούν την πλειοψηφία, στερείται αδειοδοτημένων και σύγχρονων εγκαταστάσεων.

Την ώρα που η τεχνολογία έχει μπει στην ζωή μας και καθορίζει τα πάντα και μιλάμε για πρόοδο άλλων κρατών στον τομέα αυτό, στη δυτική Θεσσαλονίκη στερούμαστε ενός σύγχρονου κέντρου τεχνολογίας, μέσα από το οποίο θα αναδειχτούν άτομα, οι αυριανοί επιστήμονες του τόπου.

Η δυτική Θεσσαλονίκη επί δεκαετίες ολόκληρες «μεγάλωνε» στην σκιά της ανατολικής πλευράς της πόλης με τους αρμόδιους παράγοντες, κυβερνητικούς και τοπικούς να αδιαφορούν και να μην «βλέπουν» τα προτερήματα και τις προοπτικές ανάπτυξης της περιοχής. Ας ελπίσουμε, τώρα που τα τελευταία χρόνια ο τόπος μας μπαίνει στο επίκεντρο και αποτελεί σχεδόν κάθε χρόνο σημείο αναφοράς πρωθυπουργικών εξαγγελιών στο βήμα της ΔΕΘ πως κάτι θα αλλάξει, κάτι θα γίνει, κάποιος θα αναλάβει πρωτοβουλία να αναδείξει τις δυνατότητές της, τις ομορφιές της και πάνω από όλα θα ενδιαφερθεί για τους όμορφους ανθρώπους της.