Του Αντώνη Δοβώνη

Για τον Γιώργο Καρβελά η ζωή δεν ήταν εύκολη. Από τα 15 του βρέθηκε να ανεβαίνει ένα Γολγοθά αλλά δεν το έβαλε κάτω… «Ένιωσα να καταρρέει το σύμπαν στα 15 όταν και διαγνώστηκα με πρόβλημα όρασης» λέει στο makthes.gr o σημερινός διευθυντής της σχολής τυφλών και συμπληρώνει «η απόφασή μου να πάω και μετέπειτα να εργαστώ εθελοντικά στη σχολή, άλλαξε όλη μου τη ζωή».

Η μοίρα επιφύλασσε ένα άσχημο παιχνίδι στο Γιώργο Καρβελά, όταν εκείνος ακόμη βρισκόταν στη εφηβεία του. Τότε ήταν που έχασε ένα μεγάλο ποσοστό της όρασης του. Ο Γιώργος αναγκάστηκε να έρθει αντιμέτωπος με τους φόβους του. Αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία και να αναζητήσει διέξοδο στη σχολή τυφλών. Ένα μέρος που αρχικά μπορεί να αποτέλεσε καταφύγιο για τον ίδιο και φάνταζε ως μοναδική λύση, ωστόσο λίγα χρόνια αργότερα έμελλε να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του αφού ανέλαβε διευθυντής στη σχολή. Η σχολή τυφλών έδωσε την ευκαιρία στον ίδιο να αναπτύξει δεξιότητες, αλλά και να αποκτήσει εφόδια τα οποία τον οδήγησαν στο να μην τα παρατήσει και λίγο αργότερα, στο να πετύχει τον τότε μεγάλο του στόχο.

Ο Γιώργος Καρβελάς κατάφερε να εισαχθεί στη σχολή Δημοσιογραφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τις σπουδές του ο νεαρός τότε φοιτητής συνέχισε να επισκέπτεται τη σχολή η οποία χρόνο με το χρόνο ρίζωνε στη νεανική του ψυχή. Ο ίδιος έβλεπε στο γερασμένο αρχοντικό επί της οδού Βασιλίσσης Όλγας, τη σανίδα σωτηρίας που του έδωσε την ευκαιρία να συνεχίσει τις σπουδές του.

Άλλωστε όταν πρωτοπήγε στη σχολή η ψυχολογία του έφηβου τότε Γιώργου ήταν στα τάρταρα και αισθανόταν πως η ζωή για εκείνον είχε τελειώσει, εξαιτίας της απώλειας ενός μεγάλου ποσοστού της όρασης του. Από τότε κι έπειτα, μέρα με τη μέρα ο νους του γυρνούσε ολοένα και περισσότερο γύρω από τη σχολή. «Αισθανόμουν την ανάγκη να μεταδώσω όλες τις γνώσεις τις οποίες αποκόμισα από τη σχολή, αλλά και να δώσω ένα μήνυμα στους μαθητές της σχολής, ότι η ζωή δεν σταματά, εξαιτίας ενός προβλήματος» είπε.

Η επιθυμία αυτή του Γιώργου φούντωνε ολοένα και περισσότερο, γεγονός το οποίο τον οδήγησε να εργαστεί σαν εθελοντής στη σχολή, ως καθηγητής γραφής Braille. Τη γραφή δηλαδή πού βοηθά τα άτομα με προβλήματα όρασης να διαβάζουν κείμενα και η οποία έδωσε την ευκαιρία στον ίδιο να συνεχίσει τις σπουδές του.

Μάλιστα το αστείρευτο πάθος του για διδασκαλία ήταν αυτό το οποίο ενάμιση χρόνο μετά του έδωσε και την ευκαιρία να εργαστεί στη σχολή την οποία αγάπησε και που τον Φεβρουάριο του 2021 βρέθηκε να κρατά το τιμόνι της. Ο Γιώργος Καρβελάς μέσα σε μερικά χρόνια κατάφερε από μαθητής της σχολής τυφλών να γίνει ο διευθυντής της και πλέον να δίνει καθημερινά μάχη για να την κρατήσει στη ζωή.

Η σημερινή κατάσταση της σχολής

Φουσκωμένοι από την υγρασία τοίχοι, παράθυρα ξεχαρβαλωμένα, μισοφαγωμένες ξύλινες πόρτες και μπάζα στην πίσω αυλή, συνθέτουν την εικόνα ενός γερασμένου κτιρίου. Η σχολή τυφλών από το 2011 σε μία προσπάθεια να διασωθεί, πέρασε στο δημόσιο και λειτουργεί πλέον ως παράρτημα του ΚΕΑΤ ( κέντρο εκπαίδευσης και αποκατάστασης τυφλών), το οποίο καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες ούτως ώστε να βρει χορηγούς και να καταφέρει να ανακαινίσει το υπέργηρο κτίριο της Βασιλίσσης Όλγας. Βέβαια ο στόχος αυτός μόνο εύκολος δεν είναι, διότι το μοναδικό έσοδο τη σχολή είναι οι κρατικές επιχορηγήσεις, εκ των οποίων πολλές έχουν παγώσει εξαιτίας της γραφειοκρατίας.

Βασική ανάγκη σύμφωνα με τη διεύθυνση της σχολής αποτελεί άμεση μελέτη του κτιρίου από μηχανικούς, καθότι πλέον το κτίριο δεν είναι ασφαλές για κανέναν από τους εργαζόμενους και τους μαθητές.Το συγκεκριμένο γεγονός δημιουργεί αυτόματος θέμα νομιμοποίησης της ίδιας της σχολής, η οποία πλέον εκπέμπει SOS.

Την περίοδο αυτή στο κτίριο εργάζονται έξι άτομα με οπτική αναπηρία, τα οποία έχουν αναλάβει να διδάξουν 65 συνολικά μαθητές με προβλήματα όρασης, εκ των οποίων οι 8 στεγάζονται στο οικοτροφείο της σχολής. Πέρα από το οικοτροφείο η σχολή διαθέτει μαγειρεία, γυμναστήριο, παιδική χαρά, αλλά και ειδικές αίθουσες εκμάθησης μουσικής και υπολογιστών.

Η σχολή στην εποχή του covid 19

Η ζωή ενός ατόμου με οπτική αναπηρία είναι από μόνη της δύσκολη. Ο κορονοϊός ήρθε και δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο την καθημερινότητα των ανθρώπων της σχολής και κυρίως των μαθητών. Πολλά από τα προγράμματα πάγωσαν, ενώ η τηλεκπαίδευση αποτέλεσε τη σωσίβια λέμβο για τη συνέχιση των μαθημάτων των ατόμων με αναπηρία, χάρη στους αναγνώστες οθόνης. Οι αναγνώστες οθόνης είναι μια εφαρμογή συμβατή με υπολογιστές και κινητά, η οποία μετατρέπει σε ήχο οτιδήποτε υπάρχει επάνω στην οθόνη. Η συγκεκριμένη εφαρμογή αποτελεί μέχρι σήμερα το δεξί χέρι των ατόμων με αναπηρία, ενώ στην εποχή του κορονοϊού, αποτέλεσε τον κινητήριο μοχλό για να συνεχιστούν τα μαθήματα της σχολής.

«Στόχος μας είναι να διορθώσουμε τις ελλείψεις με όσα εφόδια έχουμε στη διάθεση μας, αλλά και με σκληρή δουλειά» αναφέρει στο makthes.gr η πρόεδρος του ΚΕΑΤ, η κυρία Λευκή Χαμονικολάου. Βασική επιδίωξη του ΚΕΑΤ είναι η σχολή να αναβαθμιστεί. Για το λόγο αυτό η σχολή διοργανώνει πρότυπα προγράμματα όπως τα summer camp, ενώ παράλληλα επιδιώκει να ξεχωρίσει μέσα από τον αθλητισμό, συμμετέχοντας σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα τοξοβολίας, στίβο και ποδοσφαίρου για άτομα με οπτική αναπηρία.

Επιπλέον η σχολή θέλει να θέσει ψηλά τον πήχη, προσπαθεί να βρει δουλειά σε συνεργασία με φορείς για τα άτομα με οπτική αναπηρία, ενώ ταυτόχρονα δίνει και πιστοποίηση γνώσεων στους μαθητές της σχολής, έτσι ώστε να βοηθήσει ακόμη περισσότερο στην αγορά εργασίας.