Αποκαρδιωτική είναι η κατάσταση η οποία επικρατεί σε διάφορους "κρυφούς παραδείσους" και "άγνωστους" κόλπους της Χαλκιδικής, οι οποίοι έχουν κυριευθεί από κάθε λογής σκουπίδι.

Άραγε, πόσος κόπος και πόση προσπάθεια απαιτούνται από έναν πολίτη ώστε να τηλεφωνήσει στον δήμο της περιοχής του και να παραλάβει προς ανακύκλωση οποιοδήποτε οικιακή συσκευή που δε χρειάζεται πια; Τουλάχιστον σε σχέση με το να την κουβαλήσει και να την πετάξει σε ένα δύσβατο και δυσπρόσιτο μέρος και μάλιστα σε απόσταση αναπνοής από τη θάλασσα.

Η οικιακή συσκευή της παραπάνω φωτογραφίας, βρέθηκε παρατημένη σε «αχαρτογράφητο» κολπάκι κοντά στα αρχαία Στάγειρα Χαλκιδικής, περιστοιχισμένη από σπασμένους σωλήνες, σκουριασμένα σίδερα και φυσικά πολλά πλαστικά απορρίμματα. Είναι άξιον απορίας το πώς μία τόσο ογκώδης συσκευή κατέληξε σε αυτόν τον χώρο, αφού η πρόσβαση στο σημείο είναι δύσκολη και απαιτείται ολιγόλεπτη κατάβαση από στενό αυτοσχέδιο και απότομο μονοπάτι.

Σε απόσταση περίπου 200 μέτρων, η ημι-οργανωμένη παραλία που αγκαλιάζεται από έναν φυσικό όρμο, έχει μετατραπεί σε μια μικρή χωματερή. Πιατάκια μια χρήσης, καλαμάκια, κουτάκια αλουμινίου και αμέτρητες πλαστικές σακούλες βρίσκονται διάσπαρτα κατά μήκος της.

Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, με κατεύθυνση το τρίτο "πόδι" της Χαλκιδικής, στην παραλία της Γουργουρούς, τα στοιβαγμένα πλαστικά μπουκάλια, οι σκορπισμένες σακούλες και οι πεταμένες συσκευασίες έχουν επίσης την… τιμητική τους, όπως φαίνεται και στις ακόλουθες φωτογραφίες.

Βέβαια, πέραν των ασυνείδητων πολιτών οι οποίοι φέρουν ευθύνη, μένει να φανούν και τα αντανακλαστικά των τοπικών αρχών για τη συγκομιδή των σκουπιδιών, έστω και μετά το δημοσίευμα του makthes.gr.