ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

SOS Τροχαία Εγκλήματα για Έμμα: Μετά από 8.240 πλημμελήματα διαπιστώθηκε κι ένα κακούργημα

Όπως αναφέρουν, η ποινή αυτή είναι η δεύτερη ανώτερη πρωτόδικη ποινή που έχει επιβληθεί για τροχαίο έγκλημα με ένα θύμα μετά το 2000

 06/12/2023 13:49

SOS Τροχαία Εγκλήματα για Έμμα: Μετά από 8.240 πλημμελήματα διαπιστώθηκε κι ένα κακούργημα

Ανακοίνωση εξέδωσε ο Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα με αφορμή την ποινή κάθειρξης 16,5 ετών στον 27χρονο οδηγό που παρέσυρε, τραυμάτισε θανάσιμα και εγκατέλειψε την 21 ετών Εμμα Καρυωτάκη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 22 Νοεμβρίου 2022.

Όπως αναφέρουν, η ποινή αυτή είναι η δεύτερη ανώτερη πρωτόδικη ποινή που έχει επιβληθεί για τροχαίο έγκλημα με ένα θύμα μετά το 2000.

Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης επέβαλε ποινή κάθειρξης 16,5 ετών στον 27χρονο οδηγό που παρέσυρε, τραυμάτισε θανάσιμα και εγκατέλειψε την 21 ετών Εμμα Καρυωτάκη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 22 Νοεμβρίου 2022. 

Η συνολική ποινή αποτελεί συγχώνευση των ποινών α) 14 χρόνων κάθειρξης για πρόκληση θανάτου από επικίνδυνη οδήγηση (άρθρο 290 Α Π.Κ.) β) 4 χρόνων φυλάκισης για την εγκατάλειψη, και γ) 1 έτος φυλάκιση για οδήγηση χωρίς άδεια. «Παραδόξως» στην συνεπιβάτη και συναυτουργό στην εγκατάλειψη δεν ασκήθηκε καμία δίωξη…

Η ποινή αυτή είναι η δεύτερη ανώτερη πρωτόδικη ποινή που έχει επιβληθεί για τροχαίο έγκλημα με ένα θύμα μετά το 2000. Στις 6/2/2012 το Μικτό Ορκωτό Δικαστηρίου Νεάπολης Λασιθίου, είχε επιβάλει ποινή κάθειρξης 17 ετών στον δολοφόνο οδηγό που τραυμάτισε θανάσιμα και εγκατέλειψε τον 29χρονο διανομέα Νίκο Πετράκη στο Ηράκλειο Κρήτης το 2008.

Σίγουρα η υπόθεση αποτελεί την ταχύτερα εκδικασθείσα υπόθεση τροχαίου εγκλήματος στην Ελλάδα (ένα χρόνο μετά το συμβάν) και μια από τις σπάνιες περιπτώσεις υποθέσεων που εκδικάσθηκαν εν μέσω αποχής (αλλά με την παρουσία) δικηγόρων.

Η επιβολή της ποινής των 16,5 χρόνων κάθειρξης δεν θα φέρει φυσικά την Έμμα πίσω. Ωστόσο αποτελεί μια έμπρακτη αναγνώριση πως οι δράστες τροχαίων εγκλημάτων δεν πρέπει να απολαμβάνουν ασυλίας και να έχουν διαφορετική μεταχείριση από όλους τους υπόλοιπους δολοφόνους.

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο γεγονός πως η πρόκληση φόνου ή σοβαρού τραυματισμού από οδηγούς που παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας, παραβιάζουν το κόκκινο, μιλούν στο κινητό, οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ ή (και) ουσιών, οδηγούν χωρίς άδεια, εγκαταλείπουν τα θύματα τους, παραβιάζουν βασικές διατάξεις του ΚΟΚ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΤΥΧΗΜΑ. Δεν υπάρχει κανείς στην εποχή μας που να μην ξέρει τι μπορούν να προκαλέσουν αυτές οι παραβάσεις. Ούτε μπορεί να παριστάνει πως δεν ξέρει.

Κανείς εκτός από το ίδιο το κράτος.

Από το 2012 που εκδικάστηκε πρωτόδικα η υπόθεση του φόνου του Νίκου μέχρι το 2022 που σκότωσαν την Έμμα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είχαμε 8.241 θανάτους στο οδικό δίκτυο ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι σοβαροί τραυματισμοί. Μία καταδίκη σε ποινή κάθειρξης κάθε δέκα χρόνια είναι η απάντηση του δικαστικού και του πολιτικού συστήματος για το πογκρόμ που πραγματοποιείται στους ελληνικούς δρόμους. Όλοι, οι χιλιάδες υπόλοιποι δράστες κρίθηκαν απλά αμελείς κατηγορούμενοι για πλημμέλημα (Ανθρωποκτονία από Αμέλεια) αντιμέτωποι με ολιγόμηνες ποινές εξαγοράσιμες ή με αναστολή. Το ίδιο εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα.

Παρά την ψήφιση του άρθρου 290 Α του Ποινικού Κώδικα για την επικίνδυνη οδήγηση που είναι σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 2019, η χρησιμοποίηση του παραμένει στα κατώτερα δυνατά επίπεδα και η κυρίαρχη κατηγορία που διατυπώνεται από τις διωκτικές αρχές είναι αυτή της Ανθρωποκτονίας από Αμέλεια.

Η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης του φόνου της Έμμας θέτει επιτακτικά το ερώτημα: γιατί παρακάμπτεται συστηματικά στην άσκηση ποινικών διώξεων ο 290 Α;

Η ολοκλήρωση της εκδίκασης σε λιγότερο από ένα χρόνο, με πλήρη διερεύνηση της και χωρίς κανένα δικονομικό πρόβλημα θέτει επιτακτικά το ερώτημα: γιατί τα τροχαία εγκλήματα κάνουν τέσσερα τουλάχιστον χρόνια να εκδικαστούν πρωτόδικα και οκτώ χρόνια για να φτάσουν στο Εφετείο και γιατί (πέρα από τις αναβολές που προκαλούν οι δράστες) βρίσκονται πάντα χαμηλά στο πινάκιο ώστε να αναβάλλονται συνεχώς λόγω παρελεύσεως του ωραρίου;

Άραγε θα χρειαστεί να περάσουν άλλα δέκα χρόνια και να πραγματοποιηθούν μερικές χιλιάδες φόνοι στην άσφαλτο ακόμα για να δούμε ξανά άσκηση ποινικής δίωξης και εκδίκαση υπόθεσης σε βαθμό κακουργήματος;

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον πως και στο Εφετείο ο βασικός πυρήνας των κατηγοριών θα παραμείνει και δεν θα ακολουθηθεί η συνήθης πρακτική εκπτώσεων.

Τέλος, αλλά όχι τελευταίο: η απόφαση αυτή δημιουργεί ένα θετικό προηγούμενο και κάνει μονόδρομο, αυτό που λέγαμε όλα τα τελευταία χρόνια, τη διεκδίκηση της αναβάθμισης των κατηγοριών με βάσει το 290 Α από τους συνηγόρους που έχουν αναλάβει υποθέσεις τροχαίων εγκλημάτων που βαφτίστηκαν από τις διωκτικές αρχές πλημμελήματα.

Ανακοίνωση εξέδωσε ο Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα με αφορμή την ποινή κάθειρξης 16,5 ετών στον 27χρονο οδηγό που παρέσυρε, τραυμάτισε θανάσιμα και εγκατέλειψε την 21 ετών Εμμα Καρυωτάκη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 22 Νοεμβρίου 2022.

Όπως αναφέρουν, η ποινή αυτή είναι η δεύτερη ανώτερη πρωτόδικη ποινή που έχει επιβληθεί για τροχαίο έγκλημα με ένα θύμα μετά το 2000.

Την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης επέβαλε ποινή κάθειρξης 16,5 ετών στον 27χρονο οδηγό που παρέσυρε, τραυμάτισε θανάσιμα και εγκατέλειψε την 21 ετών Εμμα Καρυωτάκη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης στις 22 Νοεμβρίου 2022. 

Η συνολική ποινή αποτελεί συγχώνευση των ποινών α) 14 χρόνων κάθειρξης για πρόκληση θανάτου από επικίνδυνη οδήγηση (άρθρο 290 Α Π.Κ.) β) 4 χρόνων φυλάκισης για την εγκατάλειψη, και γ) 1 έτος φυλάκιση για οδήγηση χωρίς άδεια. «Παραδόξως» στην συνεπιβάτη και συναυτουργό στην εγκατάλειψη δεν ασκήθηκε καμία δίωξη…

Η ποινή αυτή είναι η δεύτερη ανώτερη πρωτόδικη ποινή που έχει επιβληθεί για τροχαίο έγκλημα με ένα θύμα μετά το 2000. Στις 6/2/2012 το Μικτό Ορκωτό Δικαστηρίου Νεάπολης Λασιθίου, είχε επιβάλει ποινή κάθειρξης 17 ετών στον δολοφόνο οδηγό που τραυμάτισε θανάσιμα και εγκατέλειψε τον 29χρονο διανομέα Νίκο Πετράκη στο Ηράκλειο Κρήτης το 2008.

Σίγουρα η υπόθεση αποτελεί την ταχύτερα εκδικασθείσα υπόθεση τροχαίου εγκλήματος στην Ελλάδα (ένα χρόνο μετά το συμβάν) και μια από τις σπάνιες περιπτώσεις υποθέσεων που εκδικάσθηκαν εν μέσω αποχής (αλλά με την παρουσία) δικηγόρων.

Η επιβολή της ποινής των 16,5 χρόνων κάθειρξης δεν θα φέρει φυσικά την Έμμα πίσω. Ωστόσο αποτελεί μια έμπρακτη αναγνώριση πως οι δράστες τροχαίων εγκλημάτων δεν πρέπει να απολαμβάνουν ασυλίας και να έχουν διαφορετική μεταχείριση από όλους τους υπόλοιπους δολοφόνους.

Έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα στο γεγονός πως η πρόκληση φόνου ή σοβαρού τραυματισμού από οδηγούς που παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας, παραβιάζουν το κόκκινο, μιλούν στο κινητό, οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ ή (και) ουσιών, οδηγούν χωρίς άδεια, εγκαταλείπουν τα θύματα τους, παραβιάζουν βασικές διατάξεις του ΚΟΚ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΤΥΧΗΜΑ. Δεν υπάρχει κανείς στην εποχή μας που να μην ξέρει τι μπορούν να προκαλέσουν αυτές οι παραβάσεις. Ούτε μπορεί να παριστάνει πως δεν ξέρει.

Κανείς εκτός από το ίδιο το κράτος.

Από το 2012 που εκδικάστηκε πρωτόδικα η υπόθεση του φόνου του Νίκου μέχρι το 2022 που σκότωσαν την Έμμα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είχαμε 8.241 θανάτους στο οδικό δίκτυο ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι σοβαροί τραυματισμοί. Μία καταδίκη σε ποινή κάθειρξης κάθε δέκα χρόνια είναι η απάντηση του δικαστικού και του πολιτικού συστήματος για το πογκρόμ που πραγματοποιείται στους ελληνικούς δρόμους. Όλοι, οι χιλιάδες υπόλοιποι δράστες κρίθηκαν απλά αμελείς κατηγορούμενοι για πλημμέλημα (Ανθρωποκτονία από Αμέλεια) αντιμέτωποι με ολιγόμηνες ποινές εξαγοράσιμες ή με αναστολή. Το ίδιο εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα.

Παρά την ψήφιση του άρθρου 290 Α του Ποινικού Κώδικα για την επικίνδυνη οδήγηση που είναι σε ισχύ από την 1η Ιουλίου 2019, η χρησιμοποίηση του παραμένει στα κατώτερα δυνατά επίπεδα και η κυρίαρχη κατηγορία που διατυπώνεται από τις διωκτικές αρχές είναι αυτή της Ανθρωποκτονίας από Αμέλεια.

Η πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης του φόνου της Έμμας θέτει επιτακτικά το ερώτημα: γιατί παρακάμπτεται συστηματικά στην άσκηση ποινικών διώξεων ο 290 Α;

Η ολοκλήρωση της εκδίκασης σε λιγότερο από ένα χρόνο, με πλήρη διερεύνηση της και χωρίς κανένα δικονομικό πρόβλημα θέτει επιτακτικά το ερώτημα: γιατί τα τροχαία εγκλήματα κάνουν τέσσερα τουλάχιστον χρόνια να εκδικαστούν πρωτόδικα και οκτώ χρόνια για να φτάσουν στο Εφετείο και γιατί (πέρα από τις αναβολές που προκαλούν οι δράστες) βρίσκονται πάντα χαμηλά στο πινάκιο ώστε να αναβάλλονται συνεχώς λόγω παρελεύσεως του ωραρίου;

Άραγε θα χρειαστεί να περάσουν άλλα δέκα χρόνια και να πραγματοποιηθούν μερικές χιλιάδες φόνοι στην άσφαλτο ακόμα για να δούμε ξανά άσκηση ποινικής δίωξης και εκδίκαση υπόθεσης σε βαθμό κακουργήματος;

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον πως και στο Εφετείο ο βασικός πυρήνας των κατηγοριών θα παραμείνει και δεν θα ακολουθηθεί η συνήθης πρακτική εκπτώσεων.

Τέλος, αλλά όχι τελευταίο: η απόφαση αυτή δημιουργεί ένα θετικό προηγούμενο και κάνει μονόδρομο, αυτό που λέγαμε όλα τα τελευταία χρόνια, τη διεκδίκηση της αναβάθμισης των κατηγοριών με βάσει το 290 Α από τους συνηγόρους που έχουν αναλάβει υποθέσεις τροχαίων εγκλημάτων που βαφτίστηκαν από τις διωκτικές αρχές πλημμελήματα.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία