07/03/2021 10:00
Μέλη και εθελοντές του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Αθλητικού Συλλόγου «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» Σιδηροδρομικών Υπαλλήλων και Φίλων Σιδηροδρόμου Δράμας δίνουν και πάλι ζωή σε σπάνια κομμάτια τροχαίου υλικού προκειμένου να τα εκθέσουν στο σιδηροδρομικό μουσείο που θα εγκαινιαστεί τον Οκτώβριο στο σταθμό αλλά και στο σιδηροδρομικό πάρκο που φιλοδοξούν να κατασκευάσουν.
Μηχανές, εμπορικά και επιβατικά βαγόνια του περασμένου αιώνα, “πρωταγωνιστές” του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου όπως και σιδηροδρομικά εργαλεία είναι μόνο μερικά από όσα θα θαυμάσει κανείς εντός και εκτός του αμαξοστασίου.
(Βαγόνι στην περιστροφική πλάκα)
«O “Ήφαιστος” ξεκίνησε το 1983 και το 2007 δημιουργήσαμε το πρώτο μουσείο τραίνων της Δράμας στο χώρο του μηχανοστασίου. Το 2017 νοικιάσαμε από τη ΓAIΑ ΟΣΕ, μία θυγατρική εταιρία του ΟΣΕ, την παλιά αποθήκη εμπορευμάτων του σταθμού. Στον περίβολο του κτιρίου υπάρχουν δύο σιδηροδρομικές γραμμές και σε αυτές θα τοποθετήσουμε τα παλιά βαγόνια που θα ανακατασκευάσουμε. Έχουμε δύο βαγόνια του 1895, ένα εμπορικό και ένα επιβατικό, και κάποια άλλα βαγόνια από τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο» αναφέρει στο makthes.gr o ο πρόεδρος του ΜΕΑΣ «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» Παναγιώτης Μακρόπουλος.
Οι εργασίες εκτελούνται με πυρετώδη ενθουσιασμό τόσο από τους συνταξιούχους σιδηροδρομικούς όσο και από νέους εθελοντές με αγάπη για το αντικείμενο. Παρά τις χρονοβόρες και δύσκολες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να εκτεθεί το τροχαίο αυτό υλικό, η πλούσια ιστορία των ευρημάτων τούς δίνει την δύναμη να συνεχίζουν.
«Την προηγούμενη Παρασκευή μεταφέραμε υλικό το οποίο ήταν πεταμένο για πάρα πολλά χρόνια στο πίσω μέρος του σταθμού. Τα δέντρα είχαν φυτρώσει μέσα από τις γραμμές και τα βαγόνια και κάναμε μία τιτάνια προσπάθεια για να το συμμαζέψουμε. Και η μετακίνηση των βαγονιών ήταν πολύ δύσκολη λόγω κατασκευής καθώς έπρεπε να λιπανθούν. Βρήκαμε και μία ελκτική μονάδα από την τεχνική εταιρεία Σερρών και τους ευχαριστούμε που μας το διέθεσε για να μετακινήσουμε τα βαγόνια. Πρωτεργάτες ήταν νέα παιδιά του συλλόγου ενώ πάντα ακολουθούμε τις συμβουλές του κ. Ιάσωνα Ζόρζου, εξωτερικού συνεργάτη και συμβούλου του μουσειακού τμήματος του ΟΣΕ. Στο υλικό συμπεριλαμβάνεται και μία μηχανή, η Κγ 877, κατασκευής του 1927 η οποία καταστρεφόταν από τον καιρό γιατί ήταν εκτεθειμένη. Μέσα στο μηχανοστάσιο υπάρχει ακόμα μία μηχανή η Λβ 962 η οποία είναι κατασκευής του 1943.
Η μηχανή του 1927 εμφανίζεται σε ένα ντοκιμαντέρ από το αρχείο της ΕΡΤ όπου ξεκινάει μία αμαξοστοιχία από το σταθμό Λαρίσης μετά την κήρυξη του ελληνοιταλικού πολέμου και σέρνει πίσω της βαγόνια που κρέμονται επίστρατοι. Αυτή η μηχανή είναι που σέρνει την εν λόγω αμαξοστοιχία. Είμαστε τυχεροί που την έχουμε γιατί μετά τη λήξη του πολέμου, το 93% των κινητήριων μονάδων των σιδηροδρόμων είχαν καταστραφεί. Έχουμε συγκεντρώσει πολύ μουσειακό τροχαίο υλικό και ο ΟΣΕ μας έχεις βοηθήσει πολύ σε αυτό και τον ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για την εμπιστοσύνη που μας δείχνουν» εξηγεί ο κ. Μακρόπουλος.
Αίγλη από μία άλλη εποχή δίνουν στα εκθέματα και τα δύο αυθεντικά βαγόνια του περίφημου Οριάν Εξπρές. Το τραίνο στο οποίο εκτυλίχθηκε το διάσημο μυστήριο της Αγκάθα Κρίστι και «φιλοξένησε» τον Ηρακλή Πουαρό, φαίνεται να πέρασε και από τη χώρα μας ενώ μετά την εξαγορά τους τα βαγόνια εκτελούσαν κανονικά δρομολόγια ενώνοντας την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Μακρόπουλος ήταν ένας από εκείνους που πρόλαβαν να βιώσουν τη μαγεία του ταξιδιού με το θρυλικό τραίνο ενώ μετά τη συντήρησή τους οι επισκέπτες θα μπορούν να ανέβουν σε αυτά και να τα θαυμάσουν από κοντά:
«Το Οριάν Εξπρές ξεκίνησε το 1883 με δρομολόγια από Παρίσι για Κωνσταντινούπολη και κάποια στιγμή έφθασε και εδώ. Μέχρι το 1977 πήγαινε και από Παρίσι στην Αθήνα. Όταν σταμάτησε να κυκλοφορεί οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι αγόρασαν τα βαγόνια από την εταιρεία και μέχρι το 1990 κυκλοφορούσαν κανονικά. Εγώ έχω ταξιδέψει πολλές φορές με το κλινοθέσιο βαγόνι που βρίσκεται εδώ στη Δράμα.
Ήταν ένα βαγόνι σαν ξενοδοχείο με δωμάτια με κρεβάτια και νιπτήρες και αυτόνομη θέρμανση. Το άλλο βαγόνι που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για εξωραϊσμό και είναι εστιάμαξα. Ένα βαγόνι εστιατόριο δηλαδή με μαγειρείο και την κουζίνα για το σερβίρισμα. Μόλις τελειώσουν οι εργασίες της εστιάμαξας θα υποστεί την ίδια διαδικασία η κλινάμαξα. Το τελευταίο τους ταξίδι ως τουριστική αμαξοστοιχία πρέπει να ήταν στις αρχές του 2000.»
Σκοπός του συλλόγου «Ήφαιστος» είναι να αναδειχθούν στο χώρο του μουσείου και του σιδηροδρομικού πάρκου όλα αυτά τα «θαμμένα» κομμάτια. Πέραν των ευρημάτων όμως οι επισκέπτες θα μπορούν να μάθουν και τη διάλεκτο των σιδηροδρομικών αλλά και να γνωρίσουν ειδικότητες του κλάδου που χάθηκαν με τα χρόνια.
«Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων έχει κηρύξει ως βιομηχανικό μνημείο το Σταθμό της Δράμας, το μηχανοστάσιο, το αντλιοστάσιο και την περιστροφική πλάκα μεταξύ του μηχανοστασίου και του σταθμού, κατασκευής 1932. Αυτά θέλουμε να αναδείξουμε όπως και πολλά άλλα που υπάρχουν στο σταθμό. Εντός του μουσείου θα εκτίθενται και σιδηροδρομικά εργαλεία ενώ με κάποιο τρόπο ο κόσμος θα μπορεί να διαβάσει την ορολογία που χρησιμοποιούσαμε ως σιδηροδρομικοί. Λέξεις και ονομασίες που καταλαβαίναμε μεταξύ μας όπως τις πλατφόρμες που μεταφέρουν αυτοκίνητα που εμείς τις αποκαλούμε Μαρίκες γιατί ο αριθμός κυκλοφορίας τους ξεκινούσε από από “Μ”. Τέλος θα αναφέρουμε και ειδικότητες που χάθηκαν στα χρόνια όπως αυτή του “επισκέπτη”» καταλήγει ο κ. Μακρόπουλος.
(η μεταφορά των δέκα βαγονιών με το Unimog)
Ο πρόεδρος του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Αθλητικού Συλλόγου «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» Σιδηροδρομικών Υπαλλήλων και Φίλων Σιδηροδρόμου Δράμας εκφράζει τις ευχαριστίες του στους:
Κοτταρά Αθανάσιο, Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΣΕ
Ανωγιάτη Νατάσαη, Προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου του ΟΣΕ
Γεώργιο Καζάνά, Μηχανικό και Προϊστάμενο του Τμήματος Γραμμής
Αθανάσιο Πετρίδη, Μηχανικό
Κλεάνθη Καραγιαννίδη, Επιθεωρητή
Τσακίρη Δημήτριο, Σταθμάρχη
Ανυσιάδη Χάρη, Κλειδούχο κ.
Εθελοντές του συλλόγου: Κωνσταντίνος Βούλκος, ΠαύλοςΤζιβανόπουλος, Γεώργιος Δάγλας
Μέλη και εθελοντές του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Αθλητικού Συλλόγου «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» Σιδηροδρομικών Υπαλλήλων και Φίλων Σιδηροδρόμου Δράμας δίνουν και πάλι ζωή σε σπάνια κομμάτια τροχαίου υλικού προκειμένου να τα εκθέσουν στο σιδηροδρομικό μουσείο που θα εγκαινιαστεί τον Οκτώβριο στο σταθμό αλλά και στο σιδηροδρομικό πάρκο που φιλοδοξούν να κατασκευάσουν.
Μηχανές, εμπορικά και επιβατικά βαγόνια του περασμένου αιώνα, “πρωταγωνιστές” του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου όπως και σιδηροδρομικά εργαλεία είναι μόνο μερικά από όσα θα θαυμάσει κανείς εντός και εκτός του αμαξοστασίου.
(Βαγόνι στην περιστροφική πλάκα)
«O “Ήφαιστος” ξεκίνησε το 1983 και το 2007 δημιουργήσαμε το πρώτο μουσείο τραίνων της Δράμας στο χώρο του μηχανοστασίου. Το 2017 νοικιάσαμε από τη ΓAIΑ ΟΣΕ, μία θυγατρική εταιρία του ΟΣΕ, την παλιά αποθήκη εμπορευμάτων του σταθμού. Στον περίβολο του κτιρίου υπάρχουν δύο σιδηροδρομικές γραμμές και σε αυτές θα τοποθετήσουμε τα παλιά βαγόνια που θα ανακατασκευάσουμε. Έχουμε δύο βαγόνια του 1895, ένα εμπορικό και ένα επιβατικό, και κάποια άλλα βαγόνια από τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο» αναφέρει στο makthes.gr o ο πρόεδρος του ΜΕΑΣ «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» Παναγιώτης Μακρόπουλος.
Οι εργασίες εκτελούνται με πυρετώδη ενθουσιασμό τόσο από τους συνταξιούχους σιδηροδρομικούς όσο και από νέους εθελοντές με αγάπη για το αντικείμενο. Παρά τις χρονοβόρες και δύσκολες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να εκτεθεί το τροχαίο αυτό υλικό, η πλούσια ιστορία των ευρημάτων τούς δίνει την δύναμη να συνεχίζουν.
«Την προηγούμενη Παρασκευή μεταφέραμε υλικό το οποίο ήταν πεταμένο για πάρα πολλά χρόνια στο πίσω μέρος του σταθμού. Τα δέντρα είχαν φυτρώσει μέσα από τις γραμμές και τα βαγόνια και κάναμε μία τιτάνια προσπάθεια για να το συμμαζέψουμε. Και η μετακίνηση των βαγονιών ήταν πολύ δύσκολη λόγω κατασκευής καθώς έπρεπε να λιπανθούν. Βρήκαμε και μία ελκτική μονάδα από την τεχνική εταιρεία Σερρών και τους ευχαριστούμε που μας το διέθεσε για να μετακινήσουμε τα βαγόνια. Πρωτεργάτες ήταν νέα παιδιά του συλλόγου ενώ πάντα ακολουθούμε τις συμβουλές του κ. Ιάσωνα Ζόρζου, εξωτερικού συνεργάτη και συμβούλου του μουσειακού τμήματος του ΟΣΕ. Στο υλικό συμπεριλαμβάνεται και μία μηχανή, η Κγ 877, κατασκευής του 1927 η οποία καταστρεφόταν από τον καιρό γιατί ήταν εκτεθειμένη. Μέσα στο μηχανοστάσιο υπάρχει ακόμα μία μηχανή η Λβ 962 η οποία είναι κατασκευής του 1943.
Η μηχανή του 1927 εμφανίζεται σε ένα ντοκιμαντέρ από το αρχείο της ΕΡΤ όπου ξεκινάει μία αμαξοστοιχία από το σταθμό Λαρίσης μετά την κήρυξη του ελληνοιταλικού πολέμου και σέρνει πίσω της βαγόνια που κρέμονται επίστρατοι. Αυτή η μηχανή είναι που σέρνει την εν λόγω αμαξοστοιχία. Είμαστε τυχεροί που την έχουμε γιατί μετά τη λήξη του πολέμου, το 93% των κινητήριων μονάδων των σιδηροδρόμων είχαν καταστραφεί. Έχουμε συγκεντρώσει πολύ μουσειακό τροχαίο υλικό και ο ΟΣΕ μας έχεις βοηθήσει πολύ σε αυτό και τον ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για την εμπιστοσύνη που μας δείχνουν» εξηγεί ο κ. Μακρόπουλος.
Αίγλη από μία άλλη εποχή δίνουν στα εκθέματα και τα δύο αυθεντικά βαγόνια του περίφημου Οριάν Εξπρές. Το τραίνο στο οποίο εκτυλίχθηκε το διάσημο μυστήριο της Αγκάθα Κρίστι και «φιλοξένησε» τον Ηρακλή Πουαρό, φαίνεται να πέρασε και από τη χώρα μας ενώ μετά την εξαγορά τους τα βαγόνια εκτελούσαν κανονικά δρομολόγια ενώνοντας την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Μακρόπουλος ήταν ένας από εκείνους που πρόλαβαν να βιώσουν τη μαγεία του ταξιδιού με το θρυλικό τραίνο ενώ μετά τη συντήρησή τους οι επισκέπτες θα μπορούν να ανέβουν σε αυτά και να τα θαυμάσουν από κοντά:
«Το Οριάν Εξπρές ξεκίνησε το 1883 με δρομολόγια από Παρίσι για Κωνσταντινούπολη και κάποια στιγμή έφθασε και εδώ. Μέχρι το 1977 πήγαινε και από Παρίσι στην Αθήνα. Όταν σταμάτησε να κυκλοφορεί οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι αγόρασαν τα βαγόνια από την εταιρεία και μέχρι το 1990 κυκλοφορούσαν κανονικά. Εγώ έχω ταξιδέψει πολλές φορές με το κλινοθέσιο βαγόνι που βρίσκεται εδώ στη Δράμα.
Ήταν ένα βαγόνι σαν ξενοδοχείο με δωμάτια με κρεβάτια και νιπτήρες και αυτόνομη θέρμανση. Το άλλο βαγόνι που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για εξωραϊσμό και είναι εστιάμαξα. Ένα βαγόνι εστιατόριο δηλαδή με μαγειρείο και την κουζίνα για το σερβίρισμα. Μόλις τελειώσουν οι εργασίες της εστιάμαξας θα υποστεί την ίδια διαδικασία η κλινάμαξα. Το τελευταίο τους ταξίδι ως τουριστική αμαξοστοιχία πρέπει να ήταν στις αρχές του 2000.»
Σκοπός του συλλόγου «Ήφαιστος» είναι να αναδειχθούν στο χώρο του μουσείου και του σιδηροδρομικού πάρκου όλα αυτά τα «θαμμένα» κομμάτια. Πέραν των ευρημάτων όμως οι επισκέπτες θα μπορούν να μάθουν και τη διάλεκτο των σιδηροδρομικών αλλά και να γνωρίσουν ειδικότητες του κλάδου που χάθηκαν με τα χρόνια.
«Το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων έχει κηρύξει ως βιομηχανικό μνημείο το Σταθμό της Δράμας, το μηχανοστάσιο, το αντλιοστάσιο και την περιστροφική πλάκα μεταξύ του μηχανοστασίου και του σταθμού, κατασκευής 1932. Αυτά θέλουμε να αναδείξουμε όπως και πολλά άλλα που υπάρχουν στο σταθμό. Εντός του μουσείου θα εκτίθενται και σιδηροδρομικά εργαλεία ενώ με κάποιο τρόπο ο κόσμος θα μπορεί να διαβάσει την ορολογία που χρησιμοποιούσαμε ως σιδηροδρομικοί. Λέξεις και ονομασίες που καταλαβαίναμε μεταξύ μας όπως τις πλατφόρμες που μεταφέρουν αυτοκίνητα που εμείς τις αποκαλούμε Μαρίκες γιατί ο αριθμός κυκλοφορίας τους ξεκινούσε από από “Μ”. Τέλος θα αναφέρουμε και ειδικότητες που χάθηκαν στα χρόνια όπως αυτή του “επισκέπτη”» καταλήγει ο κ. Μακρόπουλος.
(η μεταφορά των δέκα βαγονιών με το Unimog)
Ο πρόεδρος του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Αθλητικού Συλλόγου «ΗΦΑΙΣΤΟΣ» Σιδηροδρομικών Υπαλλήλων και Φίλων Σιδηροδρόμου Δράμας εκφράζει τις ευχαριστίες του στους:
Κοτταρά Αθανάσιο, Αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΣΕ
Ανωγιάτη Νατάσαη, Προϊσταμένη του Γραφείου Τύπου του ΟΣΕ
Γεώργιο Καζάνά, Μηχανικό και Προϊστάμενο του Τμήματος Γραμμής
Αθανάσιο Πετρίδη, Μηχανικό
Κλεάνθη Καραγιαννίδη, Επιθεωρητή
Τσακίρη Δημήτριο, Σταθμάρχη
Ανυσιάδη Χάρη, Κλειδούχο κ.
Εθελοντές του συλλόγου: Κωνσταντίνος Βούλκος, ΠαύλοςΤζιβανόπουλος, Γεώργιος Δάγλας
ΣΧΟΛΙΑ