«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να ολοκληρώσει την ανασυγκρότησή του και να ξαναμπεί με αξιώσεις στην διεκδίκηση της διακυβέρνησης του τόπου» αναφέρει μεταξύ άλλων μιλώντας στη «ΜτΚ» ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης.

Το πρόσωπο των ημερών καλεί τους ψηφοφόρους να προσέλθουν και πάλι μαζικά στις κάλπες, αναφέρεται το debate που ζήτησε η συνυποψήφιά του Έφη Αχτσιόγλου λέγοντας πως «ξαφνικά, στο επιτελείο θυμήθηκαν το debate, όταν κατάλαβαν ότι είμαι υπολογίσιμος αντίπαλος» και σημειώνει πως «μετά από την πολιτική τους ήττα, οι ηττημένοι δεν έδειξαν μεγαθυμία, αλλά επέλεξαν να μαλώσουν τον κόσμο». Τέλος, υποστηρίζει πως από τον «νέο ΣΥΡΙΖΑ» κανένας δεν περισσεύει.

Κύριε Κασσελάκη, σήμερα τα μέλη του κόμματος οδηγούνται ξανά στις κάλπες. Αυτές που θα βγάλουν τον αυριανό πρόεδρο του κόμματος. Τι μήνυμα στέλνετε και γιατί να σας προτιμήσουν οι ψηφοφόροι;

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να ολοκληρώσει την ανασυγκρότησή του και να ξαναμπεί με αξιώσεις στην διεκδίκηση της διακυβέρνησης του τόπου. Για να επιτευχθεί αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να πάψει να είναι ένας αδιαπέραστος μικρόκοσμος μηχανισμών και να καταστεί ένα μαζικό, δημοκρατικό κόμμα του 21ου αιώνα. Μόνο τότε θα μπορεί να αφουγκράζεται τον κοινωνικό παλμό και να συντονίζει τις δομές και τη λειτουργία του με την ρευστότητα των κοινωνικών διεργασιών. Οι καταμερισμός της εργασίας, η διακίνηση της πληροφορίας, οι καταναλωτικές συνθήκες, οι τεχνολογικές εξελίξεις, οι ασύμμετρες απειλές, η κλιματική κρίση, οι μετακινήσεις των πληθυσμών κι ένα πλήθος άλλων θεμάτων απαιτούν νέα εργαλεία, νέα πολιτική οργάνωση μαζί με την εμπειρία και τα διδάγματα του παρελθόντος. Η παρουσία μου στη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μπορεί να απελευθερώσει τη δυναμική της σύγχρονης, πατριωτικής, κυβερνώσας Αριστεράς. Αυτή τη δυναμική καταγράφουμε και ενισχύουμε ήδη από τις εσωκομματικές εκλογές, ώστε οι πολιτικές μας θέσεις, όπως επεξεργάζονται και εξειδικεύονται στα ανώτερα όργανα του κόμματος, να γίνουν το προκεχωρημένο φυλάκιο στον χάρτη των κοινωνικών αναγκών.

Την προηγούμενη Κυριακή στη διαδικασία υπήρξε μαζική συμμετοχή, κάτι που εξέπληξε νομίζω τους περισσότερους. Το περιμένατε και ποιες οι προσδοκίες σας για την σημερινή ημέρα;

Όλα δείχνουν ότι η μαζική συμμετοχή δεν ήταν ένα συγκυριακό φαινόμενο, ούτε ασφαλώς καμία συνωμοσία που εξύφαναν όσοι απεργάζονται τη διάλυση του κόμματος. Γιατί, ήταν κι αυτό ανάμεσα στα πολλά αδιανόητα που ειπώθηκαν και γράφτηκαν. Το θέτω ως αντιπαράδειγμα, προκειμένου να αντιληφθεί κανείς τη σημασία του παραδείγματος της μαζικής συμμετοχής. Η μαζικότητα διαλύει τη συνωμοσιολογία, εξουδετερώνει την ηττοπάθεια κι επιτρέπει τον πολιτικό διάλογο. Σας θυμίζω ότι επί ενάμισι μήνα το καλοκαίρι, απ’ όταν ανακοίνωσαν όλοι την υποψηφιότητά τους μέσα Ιουλίου μέχρι την ανακοίνωση της δικής μου υποψηφιότητας, οι περισσότεροι συνυποψήφιοί μου έκαναν σαν να μην υπάρχουν εκλογές. Έκαναν λες και το αποτέλεσμα ήταν προκαθορισμένο.

Η συνυποψήφιά σας, Έφη Αχτσιόγλου ζήτησε τις προηγούμενες ημέρες την διεξαγωγή debate κάτι που δεν δεχτήκατε. Αντ’ αυτού προτείνατε τηλεμαχία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γιατί αρνηθήκατε την πρόσκληση;

Η συνυποψήφιά μου είχε αμφίσημη στάση στο ζήτημα του debate, όταν τέθηκε για πρώτη φορά στο τέλος του καλοκαιριού. Κάποιοι έλεγαν τότε να γίνει μία χαλαρή συζήτηση ανάμεσα στις έως τότε τέσσερις υποψηφιότητες. Ξαφνικά, στο επιτελείο της κ. Αχτσιόγλου θυμήθηκαν το debate, όταν κατάλαβαν ότι είμαι υπολογίσιμος αντίπαλος. Γενικώς, επέδειξαν έναν εκνευρισμό από το αποτέλεσμα. Δεν έδειξαν σε καμία περίπτωση ότι κατανόησαν το μήνυμα. Τη δική τους αποτυχία προσπάθησαν να την προβάλουν πάνω μου.

Τι απαντάτε στα περί «θολών νερών των εύκολων λύσεων» αλλά και στα περί «μεταπολιτικής»;

Δεν είναι μόνο το ότι ειπώθηκαν άσχημα πράγματα, αλλά και το πότε ειπώθηκαν -αμέσως μετά την ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων. Μετά από την πολιτική τους ήττα, οι ηττημένοι δεν έδειξαν μεγαθυμία, αλλά επέλεξαν να μαλώσουν τον κόσμο, λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν ξέρει τι του γίνεται. Και κάποιοι άλλοι απλώς επιδόθηκαν στο αγαπημένο σπορ της θεωρητικολογίας. Απ’ όσο είμαι σε θέση να ξέρω, ως μεταπολιτική δεν ορίζεται η έμφαση στο πρόσωπο και την εικόνα, αλλά π.χ. το να επιβάλλομαι ως ο νέος Παπαδήμος που θα σώσει τη χώρα. Σοβαρά τώρα; Δεν με ενδιαφέρει να παριστάνω τον διανοούμενο. Μιλάω για Αριστερά σε αντιδιαστολή με τη Δεξιά. Μιλάω για μαζική συμμετοχή στο κόμμα, στα συνδικάτα, στα κινήματα. Μιλάω για ουσιαστικές δημοκρατικές διαδικασίες στην ανάδειξη των στελεχών μας. Μιλάω για αυξημένη επιρροή της κοινωνίας μέσα στους χώρους όπου παράγεται πολιτική, διαμορφώνονται συσχετισμοί και ασκούνται εξουσίες. Μιλάω για πολιτική και ζητώ τη ψήφο σε μία καθαρή, δημοκρατική, εκλογική διαδικασία. Και, φυσικά, δεν μιλάω από κάπου κρυμμένος σαν τη θεϊκή φωνή που μιλάει στον Μωυσή. Μιλάω κατά πρόσωπο. Δηλαδή, με βλέπουν όταν μιλάω. Οι υποψήφιοι στην πολιτική βγάζουμε μια εικόνα προς τα έξω. Έτσι γίνεται εδώ και δεκαετίες, από τις πρώτες πολιτικές αφίσες εκατό χρόνια πριν μέχρι την τηλεόραση και τα social media. Πάντως, δεν χρειάζεται να καταφεύγεις σε νεολογισμούς όπως το metapolitics για να μιλήσεις για τον εκφυλισμό της πολιτικής. Υπάρχει και το λιβάνισμα και το σταυροκόπημα με το εικόνισμα στο εικονοστάσι. Αυτό σίγουρα δεν είμαι εγώ.

Σας έχω ακούσει στη Θεσσαλονίκη να δηλώνετε πως ακόμα κι αν χάσετε σήμερα θα παραμείνετε στον ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας μάλιστα από τους συνυποψηφίους σας να δεσμευτούν για κάτι αντίστοιχο. Πήρατε απαντήσεις; Σας ρωτώ γιατί ήδη ξεκίνησαν ορισμένοι να συζητούν για ρήγματα, ρωγμές και διάσπαση. Έχετε σκεφτεί τι ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει η Έφη Αχτσιόγλου στο κόμμα με εσάς πρόεδρο;

Δεν περισσεύει κανένας απ’ όσους συμμετέχουμε σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση. Το εννοώ και θα το δείτε στην πράξη.

Σε περίπτωση που εκλεγείτε πρόεδρος στο κόμμα ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα αλλάξετε όταν βρεθείτε σε αυτή τη θέση; Ποια η εικόνα του «νέου ΣΥΡΙΖΑ» που οραματίζεστε;

Με ρωτάτε για εικόνα, ίσως κινδυνεύετε κι εσείς να χαρακτηριστείτε ως φαινόμενο μεταπολιτικής. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ θα προκύψει μέσα από τη μαζική συμμετοχή και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος. Το πρώτο βήμα το κάνουμε σε αυτή την εκλογική διαδικασία. Η προσπάθεια δεν σταματά την Κυριακή. Έχουμε πολλά να κάνουμε. Ρωτήστε με ξανά από αύριο.

Εάν εκλεγείτε πρόεδρος, στην πρώτη σας συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα φορέσετε γραβάτα;

Αναλόγως του τόπου και του χρόνου της συνάντησης, αν είναι συνάντηση κι όχι απλώς ένα συναπάντημα. Μπορώ να πω ότι υπάρχει πάντα μία καλή γραβάτα για κάθε πολιτική περίσταση. Σημασία έχει να τη φοράς κι όχι να σε φοράει.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 24.09.2023