Πως αξιολογείτε τους μέχρι τώρα χειρισμούς της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού; Ποια είναι τα διδάγματα από το «σκληρό παζάρι» στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής μεταξύ «βορείων» και «νοτίων»;

Στην πρώτη φάση της πανδημικής κρίσης και στο δίλημμα «Άνθρωπος-Οικονομία» επιλέξαμε ευτυχώς τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα τη συγκράτηση του αριθμού των κρουσμάτων και των θανάτων σε χαμηλά επίπεδα. Το διάστημα αυτό, η κυβέρνηση, κυρίως μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, προσπάθησε να αμβλύνει τις συνέπειες της πανδημίας σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας. Αυτό όμως έγινε με αστοχίες, καθυστερήσεις και πλημμέλειες. 

Δική μας ευθύνη είναι να επισημαίνουμε διαρκώς τα κενά και τις παραλείψεις της κυβέρνησης και να καταθέτουμε προτάσεις που θα αμβλύνουν τις ανισότητες και θα στηρίξουν τους πραγματικά πληγέντες από την κρίση. Όσο αφορά τα «διδάγματα» από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής. Η ΕΕ ήταν είναι και θα είναι μία διελκυστίνδα εθνικών συμφερόντων. Το ζητούμενο είναι να βρίσκει στο τέλος λύσεις, που άπτονται του κοινού ευρωπαϊκού συμφέροντος και προωθούν την ευημερία των πολιτών. Ως προς τα συγκεκριμένα «παραδοτέα», είναι πολύ σημαντικό ότι οι 27 ηγέτες κατέληξαν σε συμφωνία. Ήταν η καλύτερη δυνατή; Όχι. Όμως, είναι εξόχως σημαντικό ότι για πρώτη φορά έχουμε αμοιβαιοποίηση του χρέους. Όπως επίσης θα πρέπει να μη μείνουμε σε λεκτικές παρεμβάσεις αλλά οικονομικές ρήτρες και κυρώσεις, ως προς τις χώρες-συστηματικούς παραβάτες του κράτους δικαίου, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία.

Παρά τη δυσαρέσκεια του κόσμου από τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω και των τελευταίων αποκαλύψεων, βλέπουμε -τουλάχιστον από τις δημοσκοπήσεις- πως το ΚΙΝΑΛ δεν κερδίζει δυνάμεις. Σας προβληματίζει το γεγονός αυτό και πως σκοπεύετε να το αντιμετωπίσετε;

Για να μιλήσω με ρωλσιανούς όρους, τις τελευταίες εβδομάδες σηκώνεται σιγά σιγά το «πέπλο της άγνοιας» που είχαν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ για την κυβέρνηση της περιόδου 2015-2019. Μέχρι πρότινος υπήρχε το τεκμήριο της ανικανότητας, μία εικόνα κυβέρνησης χαμηλών προσδοκιών που απλά εφάρμοσε το τρίτο μνημόνιο, που εκείνη έφερε, για να παραμείνει στην εξουσία. Τις τελευταίες εβδομάδες όμως, πλάι στο τεκμήριο ανικανότητας, προστίθεται το τεκμήριο «ανηθικότητας». 

Οι πολίτες βλέπουν μέσα από τις αποκαλύψεις για τη τραγωδία στο Μάτι, την υπόθεση Novartis, την υπόθεση Καλογρίτσα και τον αδιαφανή ρόλο του κυρίου Παππά στις συνομιλίες του με τον κ. Μιωνή ότι είχαμε μία κυβέρνηση που προσπαθούσε με τρόπο λυσσαλέο και κυνικό να ελέγξει τους περίφημους «αρμούς της εξουσίας», με στόχο όχι μόνο την σπίλωση των πολιτικών της αντιπάλων, αλλά και τη διαιώνιση πάση θυσία της εξουσίας της.

Υπήρχε κόσμος που πίστευε ότι οι προηγούμενοι κυβερνώντες ήταν «άπειροι», «ανέτοιμοι» γι’ αυτό και υπέπεσαν σε μία σειρά σοβαρών λαθών, τα οποία όμως συγχωρούσαν, επειδή είχαν πειστεί ότι οι παλαιές πολιτικές δυνάμεις κατέστρεψαν τη χώρα και την οδήγησαν στα μνημόνια. Ήταν ένα πειστικό αφήγημα με ημερομηνία λήξης. Αυτό όμως που βλέπουμε λόγω των αποκαλύψεων είναι ότι καθόλου δεν ήταν άπειροι και ανέτοιμοι να κυβερνήσουν. Φρόντισαν γρήγορα να συμμαχήσουν με προϋπάρχοντα κλειστά συστήματα εξουσίας (τρανό παράδειγμα οι περιπτώσεις Παπαγγελόπουλου-Θάνου), συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου για να απολαύσουν κατά τρόπο βουλιμικό τα οφέλη της εξουσίας. Συνεπώς η συνειδητοποίηση των κυβερνητικών πεπραγμένων θέλει χρόνο. Όπως θέλει χρόνο το Κίνημα Αλλαγής να ανακάμψει δημοσκοπικά, παρά το γεγονός ότι σε όλες τις μετρήσεις δείχνει άνοδο, γιατί πολιτικά επί της ουσίας είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση του τόπου.

Επειδή ακριβώς η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση ήταν η πιστή εφαρμογή του μνημονίου και τίποτε άλλο, σήμερα τον βλέπουμε ως αξιωματική αντιπολίτευση να παρουσιάζει τρομερή αμηχανία άρθρωσης υπεύθυνου και προγραμματικού αντιπολιτευτικού λόγου. Επειδή ακριβώς δεν πιστεύουμε σε ψηφοφόρους «κοπάδια» που στοιχίζονται άβουλα και αδιαμαρτύρητα πίσω από τον «ηγέτη-σωτήρα», εκτιμούμε ότι όσο περνάει ο καιρός, οι προοδευτικοί πολίτες θα αντιληφθούν ότι η πολιτική δύναμη που μπορεί να τους εκφράσει ουσιαστικά, χωρίς δουλείες και εξαρτήσεις του παρελθόντος, είναι το Κίνημα Αλλαγής. Δεν σταματούμε όμως εδώ, ούτε επαναπαυόμαστε. Φροντίζουμε σε καθημερινή βάση να παράγουμε πολιτική, να αναδεικνύουμε νέα στελέχη σε ολόκληρη την επικράτεια και να γειώνουμε την παρουσία μας στην κοινωνία.

Η τουρκική προκλητικότητα τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται στο ζενίθ. Το ΚΙΝΑΛ ζητά σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, κάτι που επισήμανε άλλωστε και η κ. Γεννηματά στην πρόσφατη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό σημειώνοντας «Σημασία έχει να μας δει ο κόσμος, αυτές τις κρίσιμες ώρες, μια γροθιά όλους μαζί κι όχι ανά δύο». Σας ικανοποιούν οι χειρισμοί της κυβέρνησης σε διπλωματικό επίπεδο και οι δηλώσεις στήριξης από το εξωτερικό; Τι είδους χειρισμούς κατά της Τουρκίας ζητά το κόμμα σας; Φοβάστε θερμό επεισόδιο;

Η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής δικαιώνεται από τις εξελίξεις στην πρότασή της για σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, μία πρόταση που έχει διατυπώσει εδώ και καιρό. Έσχατο παράδειγμα η έκδοση NAVTEX από την πλευρά της Τουρκίας για την διεξαγωγή ερευνών του Oruc Reis εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Βλέπουμε εδώ και καιρό τον πρόεδρο Ερντογάν να κλιμακώνει τις ενέργειές του ενάντια στην Ελλάδα και ο κ. Μητσοτάκης επιμένει στο να μην συζητήσει με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς το ποια πρέπει να είναι η εθνική στρατηγική της Ελλάδας από εδώ και στο εξής.

Ο πρόεδρος Ερντογάν δεν δρα αυθόρμητα ή αποσπασματικά, αλλά υλοποιεί στο ακέραιο τη στρατηγική του, που στόχο έχει την ανάδειξη της Τουρκίας σε έναν καθοριστικής σημασία παίκτη στη ΝΑ Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Λιβύης. Βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας η στρατηγική του προέδρου Ερντογάν, δίχως εμείς να κάνουμε το παραμικρό. Εμείς δεν ζητούμε σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών για να αντιμετωπίσουμε επιμέρους κρισογόνες προκλήσεις από την πλευρά της Τουρκίας. Αντίθετα, ζητούμε σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών για να καθοριστεί η εθνική στρατηγική στον τομέα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, οι οποίες διανύουν μία δύσκολη περίοδο. 

Η Τουρκία ξέρει τι θέλει, όσο κι αν αυτό δεν μας αρέσει. Εμείς όμως ξέρουμε τι θέλουμε από τη Τουρκία; Δεν μπορεί κανείς να απαντήσει με σιγουριά σε αυτό. Ως προς το κομμάτι των κυρώσεων, ως υπεύθυνο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν μπορούμε να βγούμε και να πούμε ότι θέλουμε την α ή την β κύρωση, όταν η ίδια η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει ποιες κυρώσεις πρέπει να επιβληθούν στη γείτονα χώρα για την απρόβλεπτη και απαράδεκτη συμπεριφορά της. Γι’ αυτό και ζητάμε τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, προκειμένου να καθοριστεί η εθνική στρατηγική απέναντι στη Τουρκία, να προσδιοριστούν οι κόκκινες γραμμές και να συμφωνηθούν και οι κυρώσεις που πρέπει να της επιβληθούν. Υπάρχουν εργαλεία που μπορούν να συζητηθούν, αλλά ας συζητηθούν κάποια στιγμή. Τώρα, δική μας ευθύνη δεν είναι να εκτιμούμε ή φοβόμαστε ένα θερμό επεισόδιο, αλλά να είμαστε έτοιμοι για κάθε τέτοιο ενδεχόμενο.

Είστε γραμματέας οργανωτικού του κόμματος, που σημαίνει ότι έχετε την ευθύνη για την διεύρυνση του Κινήματος Αλλαγής. Ποια είναι τα μέχρι τώρα μηνύματα που λαμβάνετε; Γιατί ο κόσμος που έφυγε από το ΠΑΣΟΚ δεν επιστρέφει στο ΚΙΝΑΛ; Θα απευθύνετε προσκλητήριο, και προς ποιους;

Τα μηνύματα που λαμβάνουμε μέχρι στιγμής είναι άκρως θετικά, γιατί ο κόσμος βλέπει ότι το Κίνημα Αλλαγής είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός, που διαβουλεύεται οριζόντια και κάθετα και παράγει διαρκώς πολιτική. Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι να καταστήσουμε το κόμμα μας ελκυστικό όχι μόνο για την ψήφο, αλλά και για την πολιτική δράση.

Δεν οικοδομούμε ένα κόμμα «κιβωτό εξουσίας», αλλά κιβωτό ιδεών, επιδιώκοντας να επαναφέρουμε την ηθική στην πολιτική. Είναι στοίχημα για εμάς να δείξουμε προς τα έξω ότι είμαστε συνεπείς στις αξίες μας, αλλά και το ότι ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες της αβέβαιης εποχής που ανοίγεται μπροστά μας. Τι να το κάνω ως γραμματέας οργανωτικού αν πείσω 50-100 στελέχη να έρθουν στο Κίνημα Αλλαγής με «ντηλ» να μπουν π.χ. στα ψηφοδέλτια ή να καταλάβουν θέσεις ευθύνης, αν δεν έχω πρώτα φροντίσει να οικοδομηθεί ένας σοβαρός πολιτικός οργανισμός, μακριά από αντιλήψεις που ακούσαμε πρόσφατα περί «μαγαζιών»;

Αν ο προοδευτικός κόσμος που αυτή τη στιγμή είναι «εκτός των τειχών» του Κινήματος Αλλαγής ή απέχει συνειδητά από την πολιτική δει ότι διαμορφώνεται μία πολιτική οντότητα, ζωντανή, παρεμβατική, μα πάνω απ’ όλα αξιόπιστη και συνεπής σε αυτά που πρεσβεύει, τότε είναι βέβαιο ότι θα ενδιαφερθεί και θα επανακάμψει στις τάξεις του. Άλλωστε, πιστεύω ακράδαντα ότι η πολιτική δεν είναι επάγγελμα και τρόπος αποκατάστασης, είναι προσφορά και ευθύνη. Και εμείς θέλουμε αυτή να παραμείνει η πυξίδα μας στον χρόνο.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26 Ιουλίου 2020