Άρτι αφιχθείς από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, που θα μείνουν στην ιστορία όχι μόνο για την εξαιρετική διοργάνωση τους αλλά και για το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκαν με καθυστέρηση ενός έτους εξαιτίας της πανδημίας και με αυστηρούς κανόνες, μέτρα και πρωτόκολλα ετοιμάζεται να βάλει τα αθλητικά του και να τρέξει στο μοναδικό Ολυμπιακό δρώμενο της Θεσσαλονίκης, το 4ο Olympic Day Run, που θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή Ολυμπιονικών, Παραολυμπιονικών, διακεκριμένων αθλητών και προπονητών, αθλητικών συλλόγων και σωματείων από όλη τη χώρα, καθώς και ενεργών πολιτών, προωθώντας το Ολυμπιακό πνεύμα και το «Ευ Αγωνίζεσθαι».

Ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και επίτιμος πρόεδρος του Ολυμπιακού Μουσείου Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης, που ζει και εργάζεται ως στέλεχος μεγάλης εταιρείας στην Αθήνα αλλά τα Σαββατοκύριακα επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, τη γενέτειρά του, μιλάει για τη φετινή διοργάνωση και την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων στα χρόνια του κορονοϊού.

Τι φέρατε στις αποσκευές σας από το Τόκιο;

Υπήρχε μια διαφορετική προσέγγιση. Από την μια πλευρά, είδαμε ότι ένας λαός μπορεί να δημιουργήσει μεγάλες υποδομές επιπέδου Ολυμπιακών Αγώνων, η κατασκευή των οποίων ολοκληρώθηκε ένα χρόνο πριν το 2020, οπότε επρόκειτο να πραγματοποιηθούν οι αγώνες. Από την άλλη, ενώ όλη η Ιαπωνία ήταν αποκλεισμένη, φιλοξένησε περισσότερους από 70.000 ανθρώπους και άλλους περίπου 12.000 αθλητές, χωρίς να ανοίξει μύτη. Και όλα αυτά με την αξιοποίηση της τεχνολογίας. Ήταν ένα «θαύμα». Σε συνθήκες απόλυτου περιορισμού που δημιούργησε η πανδημία, τόσες χιλιάδες άνθρωποι συνυπήρχαν στο Τόκιο. Το Ολυμπιακό Χωριό ήταν από τα καλύτερα που μέχρι σήμερα έχω δει. Οι εγκαταστάσεις εκσυγχρονίστηκαν με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Διαπιστώσαμε πως σε συνθήκες δύσκολες, μπορεί να υλοποιηθεί ένα τέτοιο εγχείρημα. Σε ό,τι αφορά την ελληνική αποστολή, τους 100 αθλητές μας, είχαμε μια θετική συγκομιδή μεταλλίων. Η ομάδα μας ήταν ένα πειθαρχημένο σύνολο με ήθος και σεμνότητα. Ο υψηλός αγωνιστικός αθλητισμός και ο πολιτισμός δεν συνδέονται αποκλειστικά με τις διακρίσεις. Τα παιδιά αυτά, προετοιμάστηκαν σε συνθήκες πανδημίας με ελάχιστη οικονομική βοήθεια από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Η «Μικρά Ελλάς», για να θυμηθούμε και την ταινία, είναι τελικά πολύ μεγάλη. Τον σεβασμό στην χώρα μας τον έβλεπες καθημερινά παντού. Το Τόκιο σημαίνει εμπειρία.

Πώς ήταν η καθημερινότητα αθλητών και επισκεπτών;

Περιμέναμε ένα δύσκολο και πολύπλοκο σύστημα ελέγχου. Μετά από τρεις ημέρες ήταν η καθημερινότητά μας. Το βασικό αεροδρόμιο προοριζόταν μόνο για τους επισκέπτες και τους αθλητές της Ολυμπιακής Οικογένειας. Είχαμε όλοι «κατεβάσει» στα κινητά μας τηλέφωνα δυο εφαρμογές, με τις οποίες ενημερώναμε για τις μετακινήσεις μας, την θερμοκρασία μας, τα αποτελέσματα PCR ελέγχων. Είχε δημιουργηθεί μια Ολυμπιακή φούσκα με ασφυκτικούς ελέγχους και προληπτικά μέτρα.

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει Τόκιο;

Όλες αυτές τις εμπειρίες θα ήθελα να τις δω να εφαρμόζονται στον γενέθλιο τόπο μου, τη Θεσσαλονίκη. Πρέπει να προγραμματίσουμε και να συμφωνήσουμε εκ νέου τη χρήση των υποδομών. Θα πρέπει πλέον να δούμε πώς συνδέουμε τις υποδομές με τις μεγάλες διοργανώσεις ή τις μεγάλες πολιτιστικές και αθλητικές διεκδικήσεις. Το να δημιουργούμε μεγάλα γήπεδα και να μην έχουμε μόνιμες μεγάλες αθλητικές συναντήσεις, είναι λάθος προσέγγιση. Δημιουργούσαμε τόσα χρόνια υποδομές, χωρίς να δημιουργούμε γεγονότα μόνιμα, υψηλού επιπέδου, γεγονότα παγκόσμια.

Και πώς μπορεί αυτό να υλοποιηθεί;

Προσπαθώ να πείσω την τοπική αυτοδιοίκηση, είτε τα διοικητικά συμβούλια των ομοσπονδιών, να είναι σε συνεννόηση, ώστε να υπογράψουν μια συμφωνία και στη Θεσσαλονίκη τα αθλήματα να φέρνουν διοργανώσεις. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να βρεθούν και οι απαραίτητοι πόροι. Τότε έχουν νόημα οι μεγάλες υποδομές. Αλλιώς θα έχουμε άδεια γήπεδα, που θα εξυπηρετούν ομαδικές ανάγκες. Προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχει η φιλοδοξία το Olympic Day Run να γίνει ένα μεγάλο διεθνές αθλητικό γεγονός. Είναι ένα Ολυμπιακό δρομικό γεγονός. Η Ολυμπιακή Επιτροπή, ο ΣΕΓΑΣ και ο δήμος Θεσσαλονίκης με φορέα υλοποίησης το Ολυμπιακό Μουσείο Θεσσαλονίκης κάνουν πράξη όλα τα παραπάνω.

Έχετε συνδεθεί με το Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Πώς βλέπετε την εξέλιξή του;

Το Λιμάνι είναι ένα από τα πιο δημιουργικά επιτεύγματα της ζωής μου. Αυτή τη στιγμή ηγείται στο Λιμάνι ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Το Λιμάνι θα το χαίρομαι για πολλά χρόνια, καθισμένος στα παγκάκια του πρώτου προβλήτα μετά την ανάπλαση.

* Δημοσιεύτηκε στη "Μακεδονία της Κυριακής" στις 18-19/9/2021