Πριν από λίγες ημέρες, η Στέλλα Καλτσίδου ανακοίνωσε την απόφασή της να αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση. Μία απόφαση δύσκολη, που, όμως, θα έπρεπε κάποια στιγμή να πάρει. Και το ήξερε. Γι’ αυτό και είχε φροντίσει να προετοιμάσει το έδαφος για το «μετά», που δεν θα μπορούσε παρά να περιλαμβάνει πολύ μπάσκετ, αφού η 36χρονη Θεσσαλονικιά θα παραμείνει στο χώρο, αλλά από το πόστο της βοηθού προπονητή πλέον. Εξάλλου, στη ζωή όταν ένας μεγάλος κύκλος κλείνει, ανοίγει ένας άλλος, ίσως και μεγαλύτερος. Και προς αυτήν την κατεύθυνση είναι πλέον αποφασισμένη να δουλέψει πολύ σκληρά.

Όπως παραδέχεται και η ίδια, «μου αρέσει ό,τι κάνω, να το κάνω με πάθος. Γι’ αυτό και αποφάσισα να αποσυρθώ την στιγμή που κατάλαβα ότι το σώμα μου ήταν αρκετά καταπονημένο για να μπορεί να ανταπεξέλθει στο υψηλό επίπεδο που ήθελα εγώ».

Από τον Γαλαξία μέχρι την Ευρωλίγκα

Η Καλτσίδου έκανε τα πρώτα της μπασκετικά βήματα στον Γαλαξία σε ηλικία 9 ετών και ενώ είχε προηγηθεί η ενασχόλησή της με το βόλεϊ και τον στίβο. Ακολούθησαν η Προποντίδα, ο Ηρακλής και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Την πρώτη δύσκολη απόφασή για τη ζωή της κλήθηκε να την πάρει στην ηλικία των 19 ετών, όταν και της δόθηκε η ευκαιρία να μετακομίσει στην Αθήνα. Πήγε στον ΑΝΟ Γλυφάδας και παράλληλα πήρε μεταγραφή στο τμήμα των ΤΕΦΑΑ της πρωτεύουσας, για να συνεχίσει τις σπουδές της.

Ήταν μία ωραία περίοδος, όπως λέει, που τής έμαθε πολλά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Γυμναστική Ακαδημία και είχε έρθει πλέον η ώρα για το επόμενο βήμα στην καριέρα της, το εξωτερικό.

Η Γαλλία ήταν ο πρώτος σταθμός εκτός συνόρων, «Όταν κλήθηκα για πρώτη φορά στην Εθνική, αποφάσισα ότι θέλω να κυνηγήσω όλα μου τα όνειρα», λέει και συμπληρώνει: «Πρώτος μου στόχος ήταν να πάω στο εξωτερικό και να καθιερωθώ. Έτσι, το 2007 ξεκίνησα να δουλεύω περισσότερο και για τα επόμενα δύο χρόνια ήμουν πολύ συγκεντρωμένη σε αυτό. Το 2009 πλέον ήμουν έτοιμη για το επόμενο σκαλοπάτι».

Οι τραυματισμοί και η Μπουρζ

Στη ζωή της μπήκε η Μπουρζ. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίχθηκαν για τη Στέλλα όπως τα είχε υπολογίσει, αφού το 2012 υπέστη ρήξη χιαστού και πέρασε την πόρτα του χειρουργείου. Οι άνθρωποι της γαλλικής ομάδας ήταν τόσο ικανοποιημένοι μαζί της, που αν και τραυματίας, τής ανανέωσαν το συμβόλαιο. Ωστόσο, την επόμενη χρονιά υπέστη ρήξη χιαστού και στο άλλο πόδι. Το κεφάλαιο της Μπουρζ είχε κλείσει πλέον για την ίδια.

Επόμενος σταθμός της ήταν η τουρκική Καϊσερί, όπου όμως δεν ολοκλήρωσε τη σεζόν, αφού τους τελευταίους δύο μήνες επέστρεψε στη Γαλλία, μετακομίζοντας πλέον πιο βόρεια (2014-15 Ταρμπ Ζεσπ Μπιγκόρ και 2015-16 Βιλνέβ-ντ'Ασκ). «Μου άρεσε πάρα πολύ το μπάσκετ στη Γαλλία και θεωρώ ότι ταίριαζε περισσότερο στο στυλ μου. Είναι εύκολο και ωραίο να ζεις στην Γαλλία», τονίζει.

Αφού είχε ολοκληρώσει έναν μεγάλο κύκλο στο εξωτερικό, η Θεσσαλονικιά φόργουορντ πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα για χάρη του Ολυμπιακού: «Δεν είχα στο μυαλό μου ότι ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα. Το 2016 ο Ολυμπιακός έκανε ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ και έτσι είπα το ‘ναι’».

Τελευταία ομάδα στην οποία αγωνίστηκε ήταν η πολωνική Πολκοβίτσε, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ και όπως λέει, «ήταν το ιδανικό φινάλε».

Το κεφάλαιο της προπονητικής

Εδώ και λίγους μήνες η Καλτσίδου έχει ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της, αυτό της προπονητικής: «Όσο έπαιζα, δεν υπήρχε χρόνος να ασχοληθώ. Η προπονητική άρχισε να μπαίνει στο μυαλό μου τα τελευταία χρόνια και με δεδομένο ότι το μπάσκετ είναι όλη μου η ζωή».

Η αρχή έγινε το περασμένο καλοκαίρι με την Εθνική κορασίδων και η συνέχεια δόθηκε με την ανδρική ομάδα του Αμαρουσίου, όπου είναι βοηθός του Γιώργου Σκαραφίγκα. «Η καθημερινότητά μου δεν έχει αλλάξει καθόλου. Κάθε μέρα προπονούμαι, την Κυριακή έχουμε παιχνίδι, καθημερινά προπονήσεις με την ομάδα», λέει.

«Το όνειρο του WNBA έσβησε νωρίς»

Το WNBA φαντάζει ως όνειρο στα μάτια πολλών νεαρών κοριτσιών. Ήταν, όμως, και για την Στέλλα; «Υπήρχε σαν όνειρο, ναι. Όταν κάποια στιγμή με ενημέρωσε ο μάνατζέρ μου ότι θα πήγαινα στην προεπιλογή των ομάδων του WNBA, μετά από 1-2 μήνες έπαθα τον πρώτο μου χιαστό. Έτσι, το όνειρο του WNBA έσβησε νωρίς. Ωστόσο, δεν μου έχει μείνει ως απωθημένο», παραδέχεται.

Όσο για το αν φεύγει χορτάτη, λέει: «Δεν νιώθω χορτάτη. Έπρεπε να φύγω, γιατί δεν μπορούσε να ανταποκριθεί άλλο το σώμα μου στον ρυθμό που θέλω εγώ».

Τα 26 καλοκαίρια της ζωής της

Η Εθνική ομάδα αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή της Στέλλας. Άλλωστε, 26 χρόνια είναι αυτά, 26 καλοκαίρια από τη ζωή της, μαζί με μία πλειάδα παικτριών ,που όπως παραδέχεται «μεγαλώσαμε μαζί». «Είναι τρομερή εμπειρία το να εκπροσωπείς τόσα χρόνια την χώρα σου και να ακούς τον Εθνικό Ύμνο» τονίζει, ενώ ερωτηθείσα για το ποια είναι η πιο δυνατή στιγμή που έχει να θυμάται, απαντάει: «Το ευρωπαϊκό του 2017, όπου πήραμε την 4η θέση. Περάσαμε υπέροχα, το διασκεδάσαμε και βγάλαμε τον καλύτερό μας εαυτό».