Πώς συνδυάζονται η τρέλα για τον ΠΑΟΚ και η ακριτική Τέλενδος; Η απάντηση βρίσκεται στο όνομα του Μιχάλη Γλυνάτση, του 50χρονου κατοίκου του ακριτικού αυτού νησιού, ο οποίος μπορεί να υπερηφανεύεται ότι κρατάει άσβεστη τη φλόγα της αγάπης για τον Δικέφαλο στην άκρη της Ελλάδας. Μάλιστα, ο Καλύμνιος επιχειρηματίας έχει υψώσει στο σπίτι του τη σημαία του ΠΑΟΚ αντί για την ελληνική, βρίσκοντας και… μιμητές, αφού ο γείτονάς του, φίλος του Ολυμπιακού, έκανε το ίδιο με τη σημαία του συλλόγου του Πειραιά.

Ο Μιχάλης Γλυνάτσης μιλάει στο makthes.gr για την αγάπη του για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, τον Πρέλεβιτς, τον Ζαγοράκη και τους φίλους του ΠΑΟΚ που τον επισκέπτονται στο νησί του.

Το «μικρόβιο» για τον ΠΑΟΚ

Ο Μιχάλης Γλυνάτσης είναι γέννημα-θρέμμα Καλύμνιος και ουδεμία σχέση έχει με τη βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη. Πώς, λοιπόν, προέκυψε το ασπρόμαυρο «μικρόβιο»; Ένας θείος του φρόντισε να του μεταλαμπαδεύσει την αγάπη του για την ομάδα. «Ένας αδερφός της μητέρας μου, που ήταν φίλαθλος του Ολυμπιακού, όταν πήγε φαντάρος στη Νέα Σάντα του Κιλκίς, έμπλεξε με μια παρέα άλλων φαντάρων που υποστήριζαν τον ΠΑΟΚ. Έτσι βρέθηκε πολλές φορές στην παλιά Τούμπα επί εποχή Κούδα. Δεν χρειάστηκε, λοιπόν, πολύ για να… κολλήσω και εγώ, καθώς είμαι πολύ δεμένος με τον θείο μου», εξηγεί ο 50χρονος Καλύμνιος, που δηλώνει λίγο περισσότερο φαν του μπάσκετ:

«Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει περισσότερο το μπάσκετ. Έχω μεγαλώσει, εξάλλου, σε μια εποχή που μεγαλουργούσαν ο Κόρφας, ο Πρέλεβιτς…», λέει.

Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Ο ίδιος δεν χάνει ευκαιρία να βρίσκεται κάθε χρόνο στη Ρόδο, όταν η μπασκετική ομάδα του ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει τον Κολοσσό. Σε ένα από αυτά τα συνήθη ταξίδια του είδε και ένα όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα. «Πριν από λίγα χρόνια έγινε ένα όνειρο πραγματικότητα», δηλώνει και εξηγεί πως «τότε τα ηνία της ΚΑΕ είχε ο Μπάνε Πρέλεβιτς. Πήγα, λοιπόν, στη Ρόδο για τον αγώνα με τον Κολοσσό και μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά του Συνδέσμου Φίλων ΠΑΟΚ Ρόδου τον τιμήσαμε για την προσφορά του στο άθλημα σε μια μικρή εκδήλωση. Ήταν μια μοναδική στιγμή για μένα, καθώς είναι άλλο να βλέπεις από την τηλεόραση τους ανθρώπους που θαυμάζεις και άλλο να τους έχεις δίπλα σου».

Ο Πρέλεβιτς, όμως, δεν είναι ο μόνος με τον οποίο έχει γνωριστεί προσωπικά ο Μιχάλης Γλυνάτσης, καθώς πριν από λίγα χρόνια έφτασε στα χέρια του μια πρόσκληση από τον Θόδωρο Ζαγοράκη, όντας τότε πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, για να παραβρεθεί σε αγώνα στην Τούμπα. «Αφορμή είχε σταθεί το γεγονός ότι είχα φύγει από την Κάλυμνο και πήγα στην Κω για να πάρω μετοχές της ΠΑΕ ΠΑΟΚΙ. Αυτό μαθεύτηκε, λοιπόν, στο σύλλογο ότι, δηλαδή, ‘ένας ΠΑΟΚτσής από την Κάλυμνο πήρε δύο πλοία για να πάει να αγοράσει μετοχές της αγαπημένης του ομάδας, ενώ όσοι μένουν δίπλα στο γήπεδο δεν πηγαίνουν’ και έγινε θέμα. Έτσι, με κάλεσε ο Ζαγοράκης να παρακολουθήσω από κοντά έναν αγώνα της ομάδας μου».

Όσο για την πρώτη φορά που βρέθηκε στην Τούμπα, ο 50χρονος Καλύμνιος θυμάται: «Είχα πάει ως νιόπαντρος με τη γυναίκα του να δω έναν αγώνα με τον Παναθηναϊκό, αλλά δυστυχώς ο Βόκολος μάς στέρησε τη χαρά της νίκης, καθώς ισοφάρισε σε 2-2».

Έκτοτε έχει βρεθεί πολλές φορές τόσο στο γήπεδο του ποδοσφαίρου όσο και σε αυτό του μπάσκετ, αλλά ακόμα και σε γήπεδο του βόλεϊ για τη μεγάλη του αγάπη, τον ΠΑΟΚ. «Φροντίζω να ανεβαίνω μία φορά τον χρόνο στη Θεσσαλονίκη, ώστε να παρακολουθώ τον ΠΑΟΚ. Θέλω, μάλιστα, να συνδυάζω να αγωνίζεται εντός έδρας και η μπασκετική και η ποδοσφαιρική ομάδα».

Η καζούρα και η μπλούζα του ΠΑΟΚ

Ο Μιχάλης Γλυνάτσης διατηρεί κατάστημα εστίασης στην Τέλενδο και αυτό είναι σήμα-κατατεθέν στο νησί, καθώς όποιος το επισκέπτεται διακρίνει γρήγορα την ΠΑΟΚτσήδικη γωνιά που έχει δημιουργήσει ο ιδιοκτήτης του.

«Έρχονται ΠΑΟΚτσήδες από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και από τα γύρω νησιά και με βρίσκουν», λέει χαρακτηριστικά.

Ερωτηθείς για το εάν υπάρχουν άλλοι φίλοι του Δικέφαλου στο νησί επισημαίνει πως «πέραν εμού, είναι ο θείος μου, που με ‘κόλλησε’ και ένα παιδί που λόγω της δουλειάς του συνεργάζεται πολύ με τη Θεσσαλονίκη» σημειώνει και προσθέτει πως «έχω φροντίσει φυσικά να μεταλαμπαδεύσω την αγάπη μου για τον ΠΑΟΚ και στους τρεις γιους μου!».

Η σημαία του ΠΑΟΚ ανεμίζει ψηλά στον ουρανό της Καλύμνου εδώ και χρόνια, δίπλα-δίπλα με μία αντίστοιχη του Ολυμπιακού. «Επειδή το νησί είναι μικρό και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, περιοριζόμαστε πάντα στην καζούρα. Υπάρχει σεβασμός… Για παράδειγμα φέτος, όταν κατακτήσαμε τον τίτλο του πρωταθλητή, την επομένη πήγα για ψώνια στα μαγαζιά της περιοχής φορώντας την μπλούζα του Δικέφαλου και ένιωθα σαν… βασιλιάς! Εννοείται πως κανείς δεν με πείραξε».

Εν κατακλείδι, η αγάπη για την ομάδα δεν… κοιτάει από χιλιομετρικές αποστάσεις, αφού όσο μακριά και εάν βρίσκεσαι, πάντα θα βρίσκεις τρόπο να βρίσκεσαι κοντά της.