Στο ξεκίνημα της σεζόν ελάχιστοι Έλληνες φίλαθλοι είχαν ακούσει κάτι για τον Στιβ Μπένετ κι ας έχει διευθύνει περισσότερα από 250 ματς στο δημοφιλέστερο πρωτάθλημα του κόσμου, την αγγλική Premier League.

Ο 61 ετών, πρώην διεθνής διαιτητής, διαδέχθηκε τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ στην ηγεσία της ΚΕΔ με σκοπό να τονώσει το κύρος της και να αμβλύνει τις αντιπαραθέσεις, αλλά μέσα σε λίγους μήνες εξελίχθηκε σε κόκκινο πανί για παράγοντες, προπονητές και οπαδούς, που ζητούν πια ανοιχτά την κεφαλή του επί πίνακι.

Ο Μπένετ δείχνει ανήμπορος να διαχειριστεί την απερίγραπτη τοξικότητα του ελληνικού ποδοσφαιρικού μικρόκοσμου και φαίνεται να αρκείται, πλέον, σε άνευ ουσίες παραινέσεις για... συνεννόηση, όπως αυτές που έκανε στη διάρκεια της αποτυχημένης συνάντησης με τους εκπροσώπους των έξι ΠΑΕ που μετέχουν στα πλέι οφ.

Για να αντιληφθούμε όμως πόσο ασύμβατος είναι ο χαρακτήρας του με τις νοσηρές καταστάσεις που καλείται να διαχειριστεί στην Ελλάδα, θα πρέπει να κάνουμε μία αναδρομή στη μακρά καριέρα του ως διαιτητή της Premier και της FIFA.

Η πορεία στην Premier League και οι συγκρούσεις που τη σημάδεψαν

Ως ενεργεία διαιτητής, ο Στιβ Μπένετ δεν επεδίωξε ποτέ να βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, όπως άλλοι διάσημοι συνάδελφοί του, στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Το μετριοπαθές στιλ του δεν συνάδει άλλωστε με θεατρικού τύπου αντιδράσεις που ως στόχο έχουν να τραβήξουν την προσοχή των οπαδών και της τηλεοπτικής κάμερας.

Εντούτοις, στη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του ως σημαντικού ρέφερι της Premier League, βρέθηκε αρκετές φορές στο στόχαστρο πρωτοκλασάτων παικτών και προπονητών, που του καταλόγιζαν άλλοτε δογματική εμμονή στην τήρηση των κανονισμών και άλλοτε μεροληψία.

Τον Μάιο του 2008, ο τότε προπονητής της Τσέλσι, Αβραάμ Γκραντ, είχε επιτεθεί με δριμύτητα εναντίον του Μπένετ, κατηγορώντας τον ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Γουίγκαν (2-0), που χάρισε στους «μπέμπηδες» το 10ο πρωτάθλημά τους. Η επίθεση ήταν μάλιστα τόσο σκληρή, που η αγγλική ομοσπονδία ζήτησε εξηγήσεις από τον Ισραηλινό τεχνικό.

Ο Μπένετ έχει δεχτεί κριτική και από τον πρώην προπονητή της Λίβερπουλ, Ράφα Μπενίτεθ, ο οποίος πριν από ένα ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ, είχε ισχυριστεί ότι ο Άλεξ Φέργκιουσον προσπάθησε να... χειραγωγήσει τον Άγγλο ρέφερι.

Ο νυν επικεφαλής της ΚΕΔ έχει βρεθεί επίσης αντιμέτωπος με τον Ζοζέ Μουρίνιο και τον Αρσέν Βενγκέρ. Ο τελευταίος είχε μάλιστα αποβληθεί από τον Μπένετ λόγω της απρεπούς αντίδρασής του μετά από καταλογισμό φάουλ σε βάρος της Άρσεναλ, σε αγώνα με την Πόρτσμουθ του Χάρι Ρέντναπ.

Ο Βενγκέρ, που αμφισβήτησε εξαρχής την εγκυρότητα της απόφασης, έγινε πυρ και μανία όταν στο τέλος της φάσης η Πόρτσμουθ κατάφερε να σκοράρει. Το ξέσπασμα του, κατά κανόνα, ευγενούς και μετρημένου Αλσατού, σε βάρος του Μπένετ, ήταν παροιμιώδες και έγινε πρώτο θέμα στον αγγλικό Τύπο.

Το ντέρμπι στο Ολντ Τράφορντ και η αποβολή του Μαστσεράνο

Το περιστατικό που σημάδεψε την καριέρα του, πάντως, ήταν η αποβολή του Χαβιέρ Μαστσεράνο, σε αγώνα της Λίβερπουλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο Ολντ Τράφορντ (οι γηπεδούχοι είχαν θριαμβεύσει με 3-0), τον Μάρτιο του 2008.

Ο Αργεντινός χαφ ήταν εκνευρισμένος από την αρχή του αγώνα και διαμαρτυρόταν διαρκώς, με πολύ επιθετικό τρόπο. Ο Μπένετ τον... προειδοποίησε με κίτρινη κάρτα αλλά ο Μαστσεράνο δεν πτοήθηκε και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Μετά από μία κίτρινη κάρτα του Μπένετ στον Φερνάντο Τόρες, μάλιστα, έχασε πλήρως τον έλεγχο και ξέσπασε ακόμη πιο άγρια εναντίον του Άγγλου διαιτητή.

Η αποβολή του με δεύτερη κίτρινη ήταν απολύτως εύλογη αλλά ο άσος της Λίβερπουλ ήταν πια εκτός εαυτού και συνέχισε να επιτίθεται στον Μπένετ, αρνούμενος να βγει από τον αγωνιστικό χώρο. Χρειάστηκε τελικά η παρέμβαση των Στιβ Τζέραρντ, Τσάμπι Αλόνσον και Ράφα Μπενίτεθ για να οδηγηθεί ο μαινόμενος Ματσεράνο στα αποδυτήρια.

Λίγες μέρες μετά, ο Αργεντινός παραδέχτηκε το λάθος του και ζήτησε δημοσίως (και εγγράφως) συγγνώμη για την απρεπή συμπεριφορά του έναντι του Μπένετ.

Χρόνια αργότερα, ο Μπένετ στηλίτευσε την όλο και πιο επιθετική συμπεριφορά παικτών και προπονητών προς τους διαιτητές, συνδέοντάς την με την έκπτωση ηθικών αξιών που παρατηρείται σε κοινωνικό επίπεδο.

«Εκτός γηπέδου, οι περισσότεροι από εμάς δεν θα τολμούσαν να μιλήσουν με τόσο χυδαίο τρόπο σε έναν συνάνθρωπό τους, δεν θα τολμούσαν να συμπεριφερθούν σαν άγρια θηρία που διψούν για αίμα. Όλοι όσοι ασχολούνται με το άθλημα θα πρέπει να λειτουργούν με σύνεση και υπευθυνότητα».

Ο Μπένετ, που τρεις φορές στην καριέρα του απέβαλε τρεις ποδοσφαιριστές στο ίδιο παιχνίδι, δεν πιστεύει πάντως και στο αυταρχικό στιλ διαιτησίας. «Η διαιτησία είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Είναι το μόνο επάγγελμα στον κόσμο που απαιτεί να είσαι τέλειος από την πρώτη σου μέρα στη δουλειά. Πρέπει πάντα να είσαι αποφασιστικός και να μην επιτρέπεις στους παίκτες να σε... τουμπάρουν, αλλά χρειάζεται και μέτρο. Είναι απαραίτητο να σβήνεις αμέσως τις μικρές φωτιές που ανάβουν στη διάρκεια ενός αγώνα. Αν δεν το κάνεις έγκαιρα, στο τέλος αντιμετωπίζεις την κόλαση. Από την άλλη δεν πρέπει να σφυρίζεις μόνο και μόνο γιατί μπορείς, γιατί στο τέλος προκαλείς περισσότερα προβλήματα απ' όσα προσπαθείς να λύσεις».

Το βέβαιο είναι πως ο Στιβ Μπένετ δεν ήξερε πού έμπλεκε όταν έλεγε «yes», στην πρόταση να αναλάβει το πόστο του επικεφαλής της ελληνικής διαιτησίας. Μένει να δούμε αν θα θελήσει να παραμείνει εγκλωβισμένος στον τοξικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου έως το τέλος του συμβολαίου του, δηλαδή για ακόμη έναν χρόνο.