ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Συμβούλιο της Ευρώπης: Τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να εντάξουν στον ορισμό του βιασμού την έννοια της συναίνεσης

Ο ορισμός του βιασμού στηρίζεται στην απουσία της ελεύθερης συναίνεσης «σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς ορισμούς του βιασμού που βασίζονται στην προσφυγή στη βία»

 25/11/2024 23:52

Συμβούλιο της Ευρώπης: Τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να εντάξουν στον ορισμό του βιασμού την έννοια της συναίνεσης
Φωτογραφία αρχείου

«Πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες» εξακολουθούν να μην εντάσσουν την έννοια της συναίνεσης στον ορισμό τους για τον βιασμό, δήλωσε σήμερα ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης Αλέν Μπερσέ.

Σε μία δήλωση, ο Μπερσέ κάλεσε τα ευρωπαϊκά κράτη να εφαρμόσουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που κλείνει τα 10 της χρόνια φέτος.

Σύμφωνα με αυτό το κείμενο, το οποίο στοχεύει στον τερματισμό της βίας βάσει του φύλου, ο ορισμός του βιασμού στηρίζεται στην απουσία της ελεύθερης συναίνεσης «σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς ορισμούς του βιασμού που βασίζονται στην προσφυγή στη βία».

Μια «σημαντική διαφορά» προκειμένου να «περιγραφούν» όσα ζουν οι γυναίκες και τα κορίτσια, τα οποία πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας «και ο τρόπος τους να αντιδράσουν σε αυτό», επισήμανε ο γενικός γραμματέας, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών.

«Πολύ πρόσφατα, η Φινλανδία, η Δανία, το Βέλγιο και η Ισπανία τροποποίησαν τον ορισμό του βιασμού στις νομοθεσίες τους προκειμένου να προσαρμοστούν» στις διατάξεις της Σύμβασης, σημείωσε ο ίδιος.

Η έννοια της συναίνεσης βρίσκεται στην καρδιά της δίκης των βιασμών στην πόλη Μαζάν, όπου 51 άνδρες βρέθηκαν στο εδώλιο για τον βιασμό της Ζιζέλ Πελικό, την οποία είχε προηγουμένως ναρκώσει ο σύζυγός της, το διάστημα μεταξύ 2011-2020 στην οικία τους στη νοτιοανατολική Γαλλία.

Αυτήν τη στιγμή, ο γαλλικός ποινικός κώδικας ορίζει τον βιασμό ως μια «πράξη σεξουαλικής διείσδυσης, οποιασδήποτε φύσης… που διαπράττεται με βία, περιορισμό, απειλή ή αιφνιδιασμό».

Μια διατύπωση που αποδοκίμασε το 2019 το Συμβούλιο της Ευρώπης σε μια έκθεση της Ομάδας Ειδικών στη μάχη κατά της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Grevio), επισημαίνοντας πως «ο ορισμός των σεξουαλικών επιθέσεων και του βιασμού δεν βασίζεται στην απουσία της ελεύθερης συναίνεσης, αλλά αξιώνει την προσφυγή στη βία, τον περιορισμό, την απειλή ή τον αιφνιδιασμό».

Σε ισχύ από τον Αύγουστο του 2014, η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης είναι «το πλέον φιλόδοξο διεθνές νομικό μέσο για τη θέσπιση δεσμευτικών υποχρεώσεων με στόχο την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας» σε βάρος των γυναικών και των κοριτσιών, υποστηρίζει το Συμβούλιο της Ευρώπης, που συγκεντρώνει 46 κράτη μέλη.

«Πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες» εξακολουθούν να μην εντάσσουν την έννοια της συναίνεσης στον ορισμό τους για τον βιασμό, δήλωσε σήμερα ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης Αλέν Μπερσέ.

Σε μία δήλωση, ο Μπερσέ κάλεσε τα ευρωπαϊκά κράτη να εφαρμόσουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που κλείνει τα 10 της χρόνια φέτος.

Σύμφωνα με αυτό το κείμενο, το οποίο στοχεύει στον τερματισμό της βίας βάσει του φύλου, ο ορισμός του βιασμού στηρίζεται στην απουσία της ελεύθερης συναίνεσης «σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς ορισμούς του βιασμού που βασίζονται στην προσφυγή στη βία».

Μια «σημαντική διαφορά» προκειμένου να «περιγραφούν» όσα ζουν οι γυναίκες και τα κορίτσια, τα οποία πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας «και ο τρόπος τους να αντιδράσουν σε αυτό», επισήμανε ο γενικός γραμματέας, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών.

«Πολύ πρόσφατα, η Φινλανδία, η Δανία, το Βέλγιο και η Ισπανία τροποποίησαν τον ορισμό του βιασμού στις νομοθεσίες τους προκειμένου να προσαρμοστούν» στις διατάξεις της Σύμβασης, σημείωσε ο ίδιος.

Η έννοια της συναίνεσης βρίσκεται στην καρδιά της δίκης των βιασμών στην πόλη Μαζάν, όπου 51 άνδρες βρέθηκαν στο εδώλιο για τον βιασμό της Ζιζέλ Πελικό, την οποία είχε προηγουμένως ναρκώσει ο σύζυγός της, το διάστημα μεταξύ 2011-2020 στην οικία τους στη νοτιοανατολική Γαλλία.

Αυτήν τη στιγμή, ο γαλλικός ποινικός κώδικας ορίζει τον βιασμό ως μια «πράξη σεξουαλικής διείσδυσης, οποιασδήποτε φύσης… που διαπράττεται με βία, περιορισμό, απειλή ή αιφνιδιασμό».

Μια διατύπωση που αποδοκίμασε το 2019 το Συμβούλιο της Ευρώπης σε μια έκθεση της Ομάδας Ειδικών στη μάχη κατά της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Grevio), επισημαίνοντας πως «ο ορισμός των σεξουαλικών επιθέσεων και του βιασμού δεν βασίζεται στην απουσία της ελεύθερης συναίνεσης, αλλά αξιώνει την προσφυγή στη βία, τον περιορισμό, την απειλή ή τον αιφνιδιασμό».

Σε ισχύ από τον Αύγουστο του 2014, η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης είναι «το πλέον φιλόδοξο διεθνές νομικό μέσο για τη θέσπιση δεσμευτικών υποχρεώσεων με στόχο την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας» σε βάρος των γυναικών και των κοριτσιών, υποστηρίζει το Συμβούλιο της Ευρώπης, που συγκεντρώνει 46 κράτη μέλη.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία