Τον αποκαλούν «άγγελο των φυλακισμένων», αφού εδώ και 41 χρόνια γυρίζει από φυλακή σε φυλακή, για να βοηθήσει κρατούμενους. Ο αρχιμανδρίτης Π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος μέχρι τώρα έχει αποφυλακίσει 16.350 κρατούμενους σε 90 χώρες! Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, την Ακαδημία Αθηνών, την Αρχιεπισκοπή και από δεκάδες δήμους, συλλόγους και σωματεία. Έχει χιλιάδες θαυμαστές όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, από τους οποίους προτάθηκε και για βραβείο Νόμπελ Ειρήνης...

Είχα την τύχη να τον συνοδεύσω για τις ανάγκες μιας τηλεοπτικής εκπομπής στα μακρινά νησιά Φίτζι. Επισκέφθηκε βαρυποινίτες κρατούμενους στις φυλακές και πρόσφερε δώρα. Μου έκανε εντύπωση με πόσο πάθος μιλούσε ύστερα από ένα κουραστικό ταξίδι, που κράτησε σχεδόν δύο μέρες. Οι κρατούμενοι έκαναν απόλυτη ησυχία και όταν τελείωσε η ομιλία, ξέσπασαν με χειροκροτήματα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι κανείς από τους κρατούμενους δεν ήταν χριστιανός...

Πριν από μερικούς μήνες κάποιοι έγραψαν στο διαδίκτυο ότι ο 88χρονος ιερέας σταματά την ενεργή δράση του.

«Μόλις κυκλοφόρησε αυτό, άρχισαν να μας τηλεφωνούν εκατοντάδες άτομα, πολλοί από τους οποίους έκλαιγαν και παρακαλούσαν να πούμε στο γέροντα να συνεχίσει» μας λέει στενός του συνεργάτης.

Του Νίκου Ασλανίδη

«Μπορεί να πέρασαν τα χρόνια μου, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω» λέει ο π. Γερβάσιος και συνεχίζει: «Η διακονία των κρατουμένων ξεκίνησε το 1978, γιατί οι κρατούμενοι είναι απαξιωμένοι. Συνήθως μας λένε ‘καλά να πάθουν, για αυτά που έκαναν’. Το ίδιο λένε και οι ίδιοι οι φυλακισμένοι. Μου το είπε και ο Πάσσαρης όταν τον συνάντησα στη φυλακή. Δεν παύει όμως να είναι άνθρωποι. Δεν τους επισκέπτονται ούτε τα αδέλφια τους. Δεν έχουν σαπούνι να πλυθούν. Μία πετσέτα να σκουπιστούν. Λίγη σκόνη να πλένουν τα ρούχα τους. Στείλαμε σε κάποιον 30 ευρώ και μας τηλεφώνησε και μας είπε ότι όταν πήρε αυτά τα χρήματα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Αγόρασε τηλεκάρτα και μίλησε με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, που είχε χρόνια να ακούσει τη φωνή τους...».

Πρόσφατα εγκαινίασε μουσείο κρατουμένων στην Περαία Θεσσαλονίκης με τα δώρα των κρατουμένων που βοήθησε.

Μουσείο διακονίας κρατουμένων

Χτες στην έδρα της αδελφότητας «Οσία Ξένη», στην Περαία Θεσσαλονίκης, εγκαινιάστηκε το μουσείο των κρατουμένων. Στο μουσείο αυτό υπάρχουν τα δώρα που πρόσφεραν κρατούμενοι από όλον το κόσμο στον ηλικιωμένο ιερέα καθώς και όλες οι τιμητικές διακρίσεις που του απονεμήθηκαν.

- Τι σας λένε οι κρατούμενοι όταν τους επισκέπτεστε στις φυλακές; τον ρωτώ.

- Οι περισσότεροι ξεσπάνε με λυγμούς. Δεν περιμένουν, μετά από αυτό που έκαναν, κάποιος να τους ανοίξει την αγκαλιά τους. Η αγάπη είναι το μεγαλείο της χριστιανικής μας πίστης. Η χριστιανική αγάπη είναι να δίνεις συνέχεια στο συνάνθρωπό σου όσο την έχει ανάγκη. Εμείς δίνουμε από 30 ευρώ, που είναι το λιγότερο, μέχρι 1.000 ευρώ, που χρειάστηκε να δώσουμε σε κάποιον γιατί δεν είχε καθόλου δόντια και χρειαζόταν μασέλα. Θα σας πω ένα περιστατικό.

Κάποτε ένας αβάς ξεκίνησε να πάει από τη σκήτη του στο Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας. Στο δρόμο συνάντησε κάποιον φτωχό και του έδωσε χρήματα. Μετά από λίγο είδε κι άλλους φτωχούς και πεινασμένους, και τους έδωσε επίσης χρήματα ώσπου του τελείωσαν όλα τα λεφτά. Συνέχισε το δρόμο του και είδε κι άλλους φτωχούς ανθρώπους και άρχισε να δίνει τα ράσα του, ώσπου έμεινε γυμνός. Τότε τον ρώτησαν: ποιος σε ξεγύμνωσε; Και αυτός απάντησε: Το Ευαγγέλιό μας...».

Μέχρι να πεθάνω θα πηγαίνω στις φυλακές

Βοηθοί του π. Γερβάσιου είναι τα μέλη της αδελφότητας «Οσία Ξένη». που μαζεύουν δωρεές. Μετά την οικονομική κρίση, οι φιλανθρωπίες έχουν μειωθεί, αλλά κανένας τους δεν πτοείται. Μέχρι τώρα έχουν διαθέσει το ποσό των 5.600.000 ευρώ για τις ανάγκες των κρατουμένων!

Ο π. Γερβάσιος το τελευταίο χρονικό διάστημα κινείται με μπαστούνι, αλλά δεν σταματάει το έργο του. Το επόμενο σχέδιό του είναι να πάει στις φυλακές του Ουζμπεκιστάν!

«Κάποια μέρα θα ακούσετε ότι έφυγα από τη ζωή» λέει ο ίδιος και καταλήγει: «Μέχρι τότε θα πάω στις φυλακές και προσεύχομαι εκεί να κλείσω τα ματιά μου. Ετοίμασα τον τάφο μου μέχρι και το φέρετρό μου. Δεν θα κουράσω κανέναν... Μέχρι εκείνη την ώρα όμως θα είμαι κοντά στους φυλακισμένους...».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 11 Νοεμβρίου 2018