Την ίδρυση ενός συλλόγου με έδρα τη Θεσσαλονίκη για ασθενείς που πάσχουν από το σύνδρομο της long COVID ανέλαβε η Ελένη Ιασωνίδου, παιδίατρος και πάσχουσα η ίδια από τις επιπλοκές του κορονοϊού. Αφετηρία για την ενασχόληση της παιδιάτρου με το «φαινόμενο» αυτό αποτέλεσε η προσωπική εμπειρία της με τη νόσο και πολύ περισσότερο τα προβλήματα υγείας που της προκάλεσε από το διάστημα της αρνητικοποίησής της μέχρι και σήμερα καθώς και η ανάγκη της να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους που συμπάσχουν. Έχοντας ιδρύσει από το Μάρτιο του 2021 στο Facebook την ομάδα «Long COVID Ελληνική Ομάδα Υποστήριξης» και εκπροσωπώντας την ελληνική αντιπροσωπία στο ευρωπαϊκό δίκτυο ασθενών με σύνδρομο long COVID, μία σύμπραξη οργανώσεων με πρωτοβουλία των ίδιων των ασθενών από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, η κυρία Ιασωνίδου προχωρά πλέον στο επόμενο βήμα, στη σύσταση ενός επίσημου συλλόγου ασθενών.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει αναγνωρίσει και επίσημα την πάθηση αυτή που παρουσιάζουν πολλοί ασθενείς μετά τη νόσησή τους από την Covid-19 με συμπτώματα που εμφανίζονται περίπου τρεις μήνες αργότερα από την περίοδο που βρέθηκαν θετικοί και διάρκεια τουλάχιστον δύο μηνών. Κόπωση, δύσπνοια, νοητική σύγχυση και γενικότερη δυσλειτουργία στην καθημερινή ζωή συγκαταλέγονται στα συμπτώματα του συνδρόμου και μπορούν να εμφανιστούν εκ νέου στους ασθενείς ή να συνεχίσουν ακόμα και μετά την ανάρρωσή τους. Η ένταση των συμπτωμάτων επίσης, παρουσιάζει διακυμάνσεις με τους ασθενείς άλλοτε να βρίσκονται αντιμέτωποι με πιο ήπια και άλλοτε να υποτροπιάζουν.

«Νόσησα ήπια – Ποτέ δεν φαντάστηκα τι θα ακολουθούσε μετά»

Η Ελένη Ιασωνίδου, μιλώντας στο makthes.gr, εξομολογείται πτυχές της καθημερινότητάς της που επηρεάζονται μέχρι και σήμερα από τις επιπτώσεις του κορονοϊού. «Νόσησα τον Οκτώβριο του 2020, στις αρχές του δεύτερου κύματος, όμως δεν μπορώ να πω ότι ταλαιπωρήθηκα, η νόσηση ήταν ήπια για εμένα. Ποτέ δεν φαντάστηκα τι θα ακολουθούσε μετά», αναφέρει εξηγώντας ότι τα συμπτώματα για την ίδια εμφανίστηκαν μετέπειτα, αφού είχε συμπληρώσει είκοσι μέρες από την ημέρα που βρέθηκε θετική στον ιό.

Τα προβλήματα για αυτή ξεκίνησαν όταν με αρνητικό πλέον τεστ εμφάνισε περικαρδίτιδα για την οποία έλαβε την απαραίτητη αγωγή, όμως δεν σταμάτησαν εκεί. «Δέκα μέρες αργότερα εμφάνισα δερματικές εκδηλώσεις, επώδυνη ουλίτιδα και προστέθηκε μια πολύ έντονη δύσπνοια, η οποία ήταν περισσότερο λαχάνιασμα στην ομιλία, στο περπάτημα, στις κινήσεις », δηλώνει η κυρία Ιασωνίδου.

«Θεώρησα ότι μετά την αγωγή δύο μηνών για την περικαρδίτιδα θα είμαι καλά, όμως και τώρα, ένα χρόνο αργότερα, δεν έχω επανέλθει. Με το που ολοκλήρωσα την αγωγή παρουσίασα έξαρση συμπτωμάτων, συμπτώματα τα οποία πάνε και έρχονται για την ακρίβεια και τότε δεν ήξερα να τα εξηγήσω», λέει η ίδια αναφερόμενη στην ταλαιπωρία της που μόλις είχε αρχίσει, ενώ παράλληλα απευθύνθηκε σε αρμόδιους γιατρούς οι οποίοι διέγνωσαν ότι πάσχει από σύνδρομο long COVID.

Κι ενώ ο χρόνος περνούσε δείγματα βελτίωσης για την υγεία της δεν υπήρχαν, αντίθετα συμπτώματα όπως οι ταχυκαρδίες επέμεναν αλλάζοντας ραγδαία τη ζωή της παιδιάτρου. «Είμαι ένας νέος άνθρωπος, πριν την καραντίνα ολοκλήρωνα πρόγραμμα αερόβιας άσκησης μίας ώρας και μάλιστα ισχυρής έντασης και στο τεστ κοπώσεως που έκανα το περασμένο Πάσχα είχα πιάσει το 90% των δυνατοτήτων μου μόλις σε δύο λεπτά με 160 παλμούς, βήχα και δύσπνοια».

«Αισθάνομαι ότι έχω μεγαλώσει κατά 20 χρόνια»

Όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι ενός ασθενούς που ζει για μεγάλο χρονικό διάστημα με την πάθηση και σε ποιο βαθμό αυτό επηρεάζεται, η κυρία Ιασωνίδου αποκαλύπτει ότι πλέον, εφόσον γνωρίζει που αποδίδονται τα προβλήματα της υγείας της ζει όπως κάθε άλλος ασθενής που αντιμετωπίζει μια χρόνια νόσο, ωστόσο παραμένει ζωντανή, φυσικά, η επιθυμία της οι λειτουργίες του οργανισμού της να επιστρέψουν στα κανονικά επίπεδα για την ηλικία της.

«Αισθάνομαι σαν να μου έχουν προσθέσει 20 χρόνια, αυτό που είμαι τώρα δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση μου προ κορονοϊού. Υπάρχουν μέρες που μπορώ να κάνω πράγματα και μέρες που δεν μπορώ να τα κάνω όπως πριν. Το να μην μπορείς να ανέβεις τις σκάλες σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται σε έναν άνθρωπο 45 χρονών και δεν αντιμετωπίζω άλλα θέματα υγείας, δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν είμαι υπέρβαρη. Δεν υπάρχουν άλλοι παράγοντες για να μου δημιουργήσουν περιορισμούς κίνησης», ενώ όπως επισημαίνει βρίσκεται ήδη στον ένα χρόνο αντιμέτωπη με τις επιπτώσεις του κορονοϊού, χωρίς ωστόσο να γνωρίζει πόσο ακόμα θα διαρκέσουν.