Μια ακόμα σημαντική απόφαση εκδόθηκε μέσα στον Νοέμβριο, αυτή τη φορά στη Χαλκίδα, με την προσωρινή διαταγή να δίνει από κοινού επιμέλεια στους γονείς παιδιού και να αποφασίζει για εναλλασσόμενη κατοικία.

Όπως αναφέρει η ΑΜΚΕ Ενεργοί Μπαμπάδες, το πρώτο 10ήμερο του Νοεμβρίου εκδόθηκε στη Χαλκίδα απόφαση κοινής άσκησης επιμέλειας παιδιού, με προσωρινή διαταγή, από επιμορφωθείσα δικαστικό.

Σύμφωνα με την προσωρινή διαταγή, το παιδί θα διαμένει μια εβδομάδα στην κατοικία της μητέρας του και μια εβδομάδα στην κατοικία του πατέρα του. Μάλιστα, στην ιστοσελίδα των «Ενεργών Μπαμπάδων» δημοσιεύτηκε και σχετικό έγγραφο.

«Συνεχίζουμε την κατάθεση δικογράφων που απεικονίζουν το πραγματικό συμφέρον των παιδιών και κλείνουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες της απαισιοδοξίας και της αμφισβήτησης», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

«Αναθέτει προσωρινά από κοινού την άσκηση της επιμέλειας του τέκνου και στους δυο γονείς ορίζοντας ότι το τέκνο θα διαμένει για μια εβδομάδα στην κατοικία της μητέρας και μια εβδομάδα στην κατοικία του πατέρα», αναφέρει χαρακτηριστικά η προσωρινή διαταγή που εκδόθηκε στις 5 Νοεμβρίου στη Χαλκίδα.

Το δικόγραφο που παρουσίασαν οι «Ενεργοί Μπαμπάδες», για την προσωρινή διαταγή κοινής επιμέλειας παιδιού στη Χαλκίδα.facebook.com/EnergoiMpampades2020

Συνεπιμέλεια: Το «στοίχημα» και το αίτημα για κοινή γονική μέριμνα

Θυμίζουμε ότι από την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου, τέθηκε σε ισχύ ο Νόμος 4800/2021, που ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή και ρυθμίζει τις σχέσεις γονέων και τέκνων, άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου και λοιπές επείγουσες διατάξεις.

Ο νόμος για τη Συνεπιμέλεια, ήταν αυτός που για όσο βρισκόταν σε διαβούλευση, συγκέντρωσε περισσότερα σχόλια και παρατηρήσεις από πολίτες και θεσμικούς ή μη φορείς, από κάθε άλλο νομοσχέδιο. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους, τα σχόλια εξέφραζαν το αίτημα για αλλαγή της παρωχημένης νομοθεσίας για το θέμα της άσκησης της επιμέλειας και από τους δύο γονείς, μετά τη λύση ή ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.

Σκοπός του νόμου είναι η εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων, με την από κοινού και εξίσου γονική μέριμνα. Αντικείμενο του νόμου είναι η αναμόρφωση των σχέσεων των γονέων με τα τέκνα μετά τη διακοπή της συμβίωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο νόμος καθιερώνει, μεταξύ άλλων, το τεκμήριο του 1/3 του χρόνου της επικοινωνίας των τέκνων με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένουν. Ωστόσο, οι περιπτώσεις αποξένωσης των τέκνων από τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένουν από εκείνον που ασκούσε την επιμέλεια, καθώς και δικαστικές αποφάσεις που βάσει της προ 40ετίας θεσπισθείσας νομοθεσίας, παραχωρούσαν την επιμέλεια στον έναν γονέα ετεροβαρώς και σχεδόν «μηχανικά», οδήγησαν στην ανάγκη να αναιρεθούν αδικίες δεκαετιών.

Η επιστημονική κοινότητα με σχετικές μελέτες και έρευνες επισημαίνει δε τη σημασία της παρουσίας και συμμετοχής και των δύο γονέων και κατ'επέκταση και των οικογενειών αυτών, στην ανατροφή του παιδιού και τη μετέπειτα ανάπτυξή του.

Πάγιο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας είναι, τα παιδιά να απολαμβάνουν το δικαίωμά τους, να ζουν και με τους δύο γονείς, περνώντας ίσο χρόνο και με τους δύο, με εναλλασσόμενη κατοικία και κοινή ανατροφή, με λίγα λόγια, για πραγματική κοινή γονική μέριμνα.