Στο χθεσινό debate του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν, φαινομενικά, τέσσερις υποψήφιοι αρχηγοί, ωστόσο οι “παρόντες” ήταν έξι. Η σκιά των δύο πρώην προέδρων, του Στέφανου Κασσελάκη και του Αλέξη Τσίπρα ήταν διαρκώς παρούσα κι αυτό δείχνει ότι το (για λίγες ώρες ακόμη) κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να δραπετεύσει από τα δεσμά του παρελθόντος. Παρότι, ουσιαστικά, αυτό θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο των εσωκομματικών εκλογών της προσεχούς Κυριακής. Και δεν μπορεί να ξεφύγει διότι, πολύ απλά, δεν φρόντισε να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του με το παρελθόν, δεν τόλμησε να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη, μετά τις αλλεπάλληλες ήττες του, να δει τα λάθη του, να τα διορθώσει, ώστε να πάει παρακάτω.

Ωστόσο, η χθεσινοβραδινή τηλεμαχία, καίτοι εγκλωβισμένη στην εσωστρέφεια, είχε ενδιαφέρον. Παρά τις πολλές αιχμές και τις πολλές “γωνίες” που είχαν αρκετές από τις απόψεις, η συζήτηση ήταν σε πολιτισμένο επίπεδο κι αυτό, όταν υπάρχουν στο πάνελ, ένας Παύλος Πολάκης και ένας Απόστολος Γκλέτσος, είναι ασφαλώς αξιοσημείωτο.

Είχε νικητές και ηττημένους η βραδιά; Ασφαλώς ναι. Ως νικητές μπορούν να λογίζονται ο Σωκράτης Φάμελλος και ο Παύλος Πολάκης που κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσουν το δίδυμο του δεύτερου γύρου, διότι εκεί, απ' ό,τι φαίνεται θα κριθεί η μάχη. Ξεχώρισαν στη χθεσινοβραδινή συζήτηση, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Στους κερδισμένους θα μπορούσε να συμπεριλάβει κανείς και τον Νίκο Φαραντούρη ο οποίος πλασσάρεται πλέον στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο για τον Απόστολο Γκλέτσο, το καλύτερο που έχει να κάνει μετά τη χθεσινοβραδινή του εμφάνιση είναι να αποσύρει την υποψηφιότητά του και να επιστρέψει στο θέατρο.

Φάμελλος και Πολάκης ξεχώρισαν διότι εμφανίστηκαν περισσότερο καταρτισμένοι, καθώς διαθέτουν πολλά κομματικά, αλλά και κυβερνητικά ένσημα, σε αντίθεση με τους άλλους δύο και, επιπλέον, παρουσίασαν συγκεκριμένο σχέδιο για τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας.

Βεβαίως, με βάση όσα παρουσίασε ο Παύλος Πολάκης, ο ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας θα είναι ίδιος με τον ΣΥΡΙΖΑ του πρώτου εξαμήνου του 2015. Πάμε με γιουρούσια να καταλάβουμε το κράτος, να επανακρατικοποιήσουμε εταιρείες (ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, Εθνική τράπεζα κ.λπ.), να ακυρώσουμε συμβάσεις (Αττική Οδός) με ένα νόμο και ένα άρθρο και πάει λέγοντας.

Ο Πολάκης εμφανίστηκε, θα έλεγε κανείς, σαν εκπρόσωπος του πάλαι ποτέ Αριστερού Ρεύματος του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Γι' αυτό, άλλωστε, και φρόντισε να διαχωρίσει τη θέση του από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ μετά τον Σεπτέμβριο του 2015 όταν μίλησε για την υπερφορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, για το αχρείαστο μαξιλάρι των 37 δισ., αλλά και για την κακή αντιπολίτευση που άσκησε το κόμμα, μετά το 2019, αφήνοντας αιχμές σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα. Θολές και αμήχανες οι θέσεις του για την εξωτερική πολιτική (ναι μεν αλλά, για την Ουκρανία), ενώ εμφανίστηκε εκνευρισμένος και πέταξε τη μπάλα στην κερκίδα όταν ρωτήθηκε για τους νεκρούς στο Μάτι.

Ο Σωκράτης Φάμελλος ήταν ο πιο καταρτισμένος απ' όλους, με γνώση των θεμάτων, αλλά και με σαφείς προτάσεις. Κινήθηκε σε μετριοπαθείς τόνους, όπως άλλωστε έκανε και στη Βουλή, όταν ήταν πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Προσπάθησε να αποφύγει την εσωστρέφεια. Μίλησε για τον Στέφανο Κασσελάκη όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους, εκφράζοντας την πολιτική διαφωνία του με τον τέως πρόεδρο του κόμματος, αποφεύγοντας αναφορές για το Πόθεν Έσχες και τις υπεράκτιες εταιρείες του. Έκανε επίσης μια, δυο θετικές αναφορές στον Αλέξη Τσίπρα, θέλοντας να διατηρήσει τη γείωση με το ακροατήριο του πρώην πρωθυπουργού. Εμφανίστηκε πιο διαβασμένος στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, της ενέργειας και της οικονομίας και αντέτεινε τη δική του πρόταση σχετικά με τον ρόλο των πρώην μεγάλων κρατικών επιχειρήσεων όταν ρωτήθηκε σχετικά από τον Παύλο Πολάκη. Απέναντι στον “έντιμο ΣΥΡΙΖΑ” του χανιώτη πρώην υπουργού, ο Φάμελλος αντέτεινε τον “νέο ΣΥΡΙΖΑ”, με περιφερειακή οργανωτική δομή, ολιγομελή κομματικά όργανα, με κοινωνικές και πολιτικές συνέργειες.

Ο Νίκος Φαραντούρης εμφανίστηκε καλά προετοιμασμένος για τις απαιτήσεις μιας τηλεμαχίας, μαχητικός, με άνεση στο λόγο και σεβασμό στον στενό τηλεοπτικό χρόνο. Παρουσίασε κάποιες αποσπασματικές θέσεις για ορισμένα επιμέρους θέματα (ΑΠΕ, Αυγή-Κόκκινο), ωστόσο υπήρξε αρκετά γενικόλογος και με συχνές αναφορές στο ρόλο του ως ευρωβουλευτής, ενώ προσπάθησε επιμελώς να υπογραμμίσει ότι εκείνος δεν βαρύνεται με αμαρτίες του παρελθόντος γι' αυτό και μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης για τα προβλήματα που ταλανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις όταν ρωτήθηκε γιατί, όντας φρέσκος ευρωβουλευτής έσπευσε να υποβάλει υποψηφιότητα για την αρχηγία. Τα περισσότερα βέλη του, δε, τα έστρεψε κατά του Πολάκη και του Κασσελάκη.

Όσο για τον Απόστολο Γκλέτσο, ισχύει αυτό που ειπώθηκε στην αρχή. Αν δεν γνωρίζεις τα στοιχειώδη, ότι, για παράδειγμα, (και) οι ανεμογεννήτριες παράγουν ρεύμα και όχι μόνον τα... τζάμια (βλέπε φωτοβολταϊκά), είναι καλύτερα να επιστρέψεις στο θέατρο, όσο ακόμη σε αντέχει κι αυτό.

Και κάτι τελευταίο. Δεδομένου ότι μόλις πριν από δύο μήνες είχαμε το debate του ΠΑΣΟΚ, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Παρά τη λεηλασία του από τη Νέα Δημοκρατία και, προηγουμένως, και από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να διαθέτει σημαντικό απόθεμα στελεχών, νεότερων, αλλά και πεπειραμένων, σε αντίθεση με τη στελεχιακή ένδεια του ΣΥΡΙΖΑ.