Από unfair σε unfair βαδίζει ο Κωνσταντίνος Ζέρβας, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει το μοιραίο. Αρχικά είχαμε την αναδίπλωσή του, έπειτα από εκείνη τη ασύλληπτη δήλωσή του, το βράδυ των εκλογών της 8ης Οκτωβρίου όταν απέδωσε την αποδοκιμασία του “στα συμφέροντα εξ Αθηνών”. Όταν συνειδητοποίησε πόσο κακό του έκανε εκείνη η δήλωση την ξέχασε και δεν αναφέρθηκε ποτέ ξανά σ' αυτό. Ίσως επανέλθει το βράδυ της προσεχούς Κυριακής.

Χθες είχαμε μια πιο εντυπωσιακή, διπλή αναδίπλωση. Σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Πρακτορείο 104,9 Fm», ο Ζέρβας υποσχέθηκε πως, εφόσον επανεκλεγεί θα προχωρήσει μέσα στο 2024 δύο έργα της διοίκησης Μπουτάρη τα οποία ο ίδιος σταμάτησε: τη συνέχιση της πεζοδρόμησης της Αγίας Σοφίας, από την Τσιμισκή έως τη Λ. Νίκης και το “Πάρκο Μνήμης” στην πλατεία Ελευθερίας. Ήταν δύο ακατανόητες αποφάσεις του, για τις οποίες δέχθηκε, και δέχεται μέχρι και σήμερα, σκληρή κριτική. Τον είχαμε, μάλιστα, προειδοποιήσει πολλές φορές ότι, ειδικά το θέμα της πλατείας Ελευθερίας, θα του κόστιζε πολιτικά. Εκείνος, με περισσή αλαζονεία, προσπέρασε τις επικρίσεις και προχώρησε στο σχεδιασμό του. Ώσπου ήρθε ο λογαριασμός.

Χθες, θέλοντας να δικαιολογήσει εκείνες τις δύο αποφάσεις του κατέφυγε σε ανακρίβειες, αλλά και σε υποσχέσεις που δύσκολα γίνονται πλέον πιστευτές. Για τον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας ισχυρίστηκε ότι “το έργο δεν το έχω ακυρώσει. Είχα πει ότι το αναβάλλω, μέχρι την επόμενη μέρα του συγκοινωνιακού της πόλης. Με δεδομένο ότι το μετρό τελειώνει, από την 1η Ιανουαρίου που θα αναλάβουμε νέα διοίκηση θα ξεκινήσουμε την πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας».

Η αλήθεια όμως, είναι διαφορετική. Μια από τις πρώτες αποφάσεις που πήρε η διοίκηση Ζέρβα, τον Σεπτέμβριο του 2019, δηλαδή λίγες ημέρες μετά που ανέλαβε, ήταν να ακυρώσει (και όχι να αναβάλλει, όπως τώρα ισχυρίζεται) τη σύμβαση που στο μεταξύ είχε υπογραφεί για το έργο της πεζοδρόμησης το οποίο ήταν έτοιμο να ξεκινήσει. Στη μεταμεσονύκτια θυελλώδη συζήτηση που είχε γίνει τότε στο δημοτικό συμβούλιο ο Ζέρβας είχε δηλώσει τα εξής: «Προφανώς θέλω πεζόδρομους, προφανώς και θα ήθελα, όχι μόνο η Αγίας Σοφίας, αλλά και πολλοί άλλοι δρόμοι, να γίνουν πεζόδρομοι αλλά όλα αυτά να είναι σε μια βιώσιμη πόλη. Σκεφτείτε τον άνθρωπο όμως που είναι στοιβαγμένος στον ΟΑΣΘ, που ψάχνει να βρει να παρκάρει, τα καταστήματα που θα είναι επί δύο χρόνια γιαπί. Αν όλα αυτά είναι βοήθεια στον άνθρωπο της πόλης, εγώ αυτά δεν τα καταλαβαίνω». Και συνέχισε, λέγοντας πως «στις 8 Αυγούστου, κατακαλόκαιρο, ο Γιάννης Μπουτάρης καλεί τον εργολάβο και υπογράφει τη σύμβαση, παρά το ότι έχω εκλεγεί δήμαρχος και παρά το ότι του έχω ζητήσει τηλεφωνικά να μην το κάνει, διότι διαφωνώ”. Λίγους μήνες μετά, δε, έλυσε τη σύμβαση με τον εργολάβο, πληρώνοντάς του την προβλεπόμενη αποζημίωση.

Τώρα ισχυρίζεται ότι θα επαναφέρει το έργο, άρα θα πρέπει να κάνει νέο διαγωνισμό, αφού ο προηγούμενος δεν... αναβλήθηκε, αλλά ακυρώθηκε. Η δε επιχειρηματολογία του ότι το μετρό τελειώνει, άρα τα νέα συγκοινωνιακά δεδομένα, θα επιτρέπουν τώρα την πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας, δεν αντέχει σε κανενός είδους σχολιασμό. Πόσω μάλλον να γίνει πιστευτή.

Χειρότερα είναι τα πράγματα για την πλατεία Ελευθερίας. Οι δικαιολογίες που προέβαλε για το ότι σταμάτησε το έργο της ανάπλασης της πλατείας δεν πείθουν. Αναζητούσε, λέει, τη δημιουργία ενός χώρου πάρκινγκ είτε υπογείου, είτε να βρεθεί ισοδύναμος χώρος στάθμευσης”. Μια τέτοια αναζήτηση ολοκληρώνεται μέσα σε λίγους μήνες, άντε ένα χρόνο. Άλλωστε σε αυτό το χρονοδιάγραμμα είχε δεσμευτεί και ο ίδιος. Όμως, πέρασε η τετραετία, η πλατεία έγινε πάρκινγκ και η ανάπλαση παραπέμφθηκε, δια της διολισθήσεως, στις ελληνικές καλένδες. Αλλά και η υποτιθέμενη, νέα διαβεβαίωσή του περί κατασκευής του έργου, είναι εξαιρετικά θολή. Αναφέρει ο Ζέρβας ότι “το 2024 θα μπει και αυτό το έργο σε τροχιά υλοποίησης”, χωρίς να προσδιορίζει την αρχή και το τέλος αυτής της τροχιάς.

Γιατί όχι και ο Αντώναρος;

Μένω στον Ζέρβα για να εκφράσω για άλλη μια φορά την απορία μου: “τι σόι επιτελείο έχεις βρε Κωνσταντίνε;”. Αλήθεια, τώρα, πιστεύουν οι επιτελείς του ότι η νέα συνάντηση με τον Κώστα Καραμανλή θα βοηθήσει εκλογικά τον απερχόμενο δήμαρχο; Θεωρούν, δηλαδή, ότι η προ ολίγων εβδομάδων, πρώτη συνάντησή τους, όπως και αυτή με τον Προκόπη Παυλόπουλο, έδωσε πόντους στον Ζέρβα και ξανασερβίρουν τώρα το ίδιο, ξαναζεσταμένο φαγητό;

Μα, ο Ζέρβας, για να έχει κάποια τύχη στον δεύτερο γύρο, θα πρέπει οπωσδήποτε να προσελκύσει ψήφους πέραν της Νέας Δημοκρατίας. Διότι, ακόμη και εάν επαναπατριστούν δεξιοί ψηφοφόροι, που δεν το βλέπω, αυτοί δεν αρκούν. Χρειάζονται ψήφοι και από την κεντροαριστερά. Θεωρούν, λοιπόν, οι επιτελείς του Ζέρβα, ότι η συνάντηση με τον Καραμανλή εξυπηρετεί αυτόν το στόχο; Έχουν ξεμείνει από ιδέες ή μήπως από λύσεις; Αν ισχύει το πρώτο, έχω να τους προτείνω να φωνάξουν και τον Αντώναρο, που και “καραμανλικός” είναι και έχει άκρες και στον ΣΥΡΙΖΑ. Δύο σε ένα δηλαδή.

Η αυτοκράτειρα Ζωή

Αλλού τα κακαρίσματα, αλλού γεννούν οι κότες. Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ περιμέναμε εξελίξεις, μετά το χθεσινό τελεσίγραφο του Κασσελάκη, στην “Πλεύση Ελευθερίας” προέκυψαν. Η αυτοκράτειρα Ζωή αποφάσισε αίφνης να διαγράψει από την ΚΟ του κόμματός της τον βουλευτής της Α' Θεσσαλονίκης Μιχάλη Χουρδάκη. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε, η Κωνσταντοπούλου δεν αναφέρει τους λόγους που προχώρησε σε αυτήν την απόφαση. Καλεί τον Χουρδάκη να παραδώσει την έδρα, υπαινισσόμενη ότι αυτό του το είχε ζητήσει και εκείνος είχε συμφωνήσει. Λίγη ώρα μετά, όμως, ο Χουρδάκης δήλωσε ρητά ότι δεν πρόκειται να παραδώσει την έδρα του, η δε Ζωή, σε δηλώσεις της άφησε υπονοούμενα σε βάρος του ότι “λοξοδρομούσε προς τα δεξιά”.

Αυτή η έδρα έχει μια ιστορία πίσω της. Στις εκλογές του Μαΐου, βουλευτής στην Α' Θεσσαλονίκης είχε εκλεγεί η Ελένη Σαπουνίδου με 6.788 σταυρούς η οποία όμως, στις εκλογές του Ιουνίου, που ήταν χωρίς σταυρό, βρέθηκε αιφνιδίως εκτός λίστας. Πρώτος τοποθετήθηκε από τη Ζωή ο Χουρδάκης ο οποίος στις εκλογές του Μαΐου είχε τερματίσει στην τελευταία θέση, λαμβάνοντας 3.468 σταυρούς.

Ανάλογη αναστάτωση είχε προκαλέσει η Ζωή και στη Β' Θεσσαλονίκης. Εκεί η πρώτη σε σταυρούς στις εκλογές του Μαΐου, Νικολέττα Μπουραζάνη τοποθετήθηκε στις επαναληπτικές του Ιουνίου στην τελευταία θέση! Αντ' αυτής, στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου, κάτω από το όνομα της Κωνσταντοπούλου, που στο μεταξύ, είχε μετακομίσει από την Α' στη Β' εκλογική περιφέρεια, τοποθετήθηκε η συμβολαιογράφος Αρετή Παπαϊωάννου η οποία είχε έρθει δεύτερη στις εκλογές του Μαΐου. Σημειώνεται, ότι η Παπαϊωάννου είναι μητέρα του Χουρδάκη.

Μάλιστα, την επομένη των εκλογών του Ιουνίου η Ζωή έσπευσε να ανακοινώσει ότι θα κρατήσει την έδρα της Β' Θεσσαλονίκης, αφήνοντας έτσι εκτός την Παπαϊωάννου. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε γνώμη και προτίμησε την έδρα στον Βόρειο Τομέα Αθηνών αφήνοντας εκτός Κοινοβουλίου τον παλιό αθλητή Σπήλιο Ζαχαρόπουλο τον οποίο, στη συνέχεια, έχρισε τομεάρχη Αθλητισμού. Έτσι, η οικογένεια Χουρδάκη – Παπαϊωάννου, κατέλαβε τελικά δύο κοινοβουλευτικά έδρανα. Φαίνεται πως, τώρα που το ξανασκέφτηκε η Ζωή, της φάνηκε υπερβολικό και ίσως γι' αυτό ζητά από την οικογένεια να παραδώσει τη μία από τις δύο έδρες.

Πάντως και ένα τρίτο μέλος της οικογένειας, η αδελφή του βουλευτή, η Μαρία – Ελένη Χουρδάκη ενεπλάκη εσχάτως με την πολιτική. Συγκεκριμένα, ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος στην Καλαμαριά, με τον συνδυασμό του Γιάννη Δαρδαμανέλη ο οποίος υποστηρίζεται ως γνωστόν από τη Νέα Δημοκρατία. Πάντως η Μαρία – Ελένη δεν είχε την επιτυχία που είχαν τα άλλα δύο μέλη της οικογένειας καθώς βρίσκεται χαμηλά στη σταυροδοσία.